Φλεγμονώδεις αρθρίτιδες

Περισσότεροι από 100.000 Έλληνες, άνδρες και γυναίκες, πάσχουν από διά­φορες φλεγμονώδεις αρθρίτιδες όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και η ψωριασική αρθρίτιδα.

Η επιστημονική έρευνα την τελευταία 15ετία έχει συμβάλει σημα­ντικά στην κατανόηση των μοριακών μηχανισμών που εμπλέκονται στην εμ­φάνιση και στην εξέλιξη των παραπάνω νο­σημάτων και έχει οδηγήσει στη δημιουργία καινοτόμων βιολογικών θερα­πειών. Οι νέες αυτές θεραπείες στοχεύουν σε συγκεκριμένα στάδια του ανοσολογικού μηχανισμού, επιδεικνύο­ντας έτσι υπέρτερη αποτελεσματικότητα έναντι των παραδοσιακών ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων.

Όπως ανέφεραν, σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου, ο καθηγητής Ρευμα­τολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Λουκάς Σέττας και ο διευθυντής της Ρευματολογικής Κλινι­κής του Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης «’γιος Παύλος», Παναγιώ­της Αθανασίου, η ρευματοειδής αρθρίτιδα προσβάλλει σημαντικά συχνότερα τις γυναίκες από ό,τι τους άνδρες. Τρεις φορές περισσό­τερες γυναίκες εμφανίζουν τη νόσο στην ηλικία μεταξύ 40 και 55 ετών. Η αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα από την άλλη προσβάλλει τρεις φορές περισσότερους άνδρες. Η νόσος εμφανίζει τα πρώτα της συμπτώματα από την ηλικία των 20 ετών. Η ψωριασική αρθρίτιδα προσβάλλει γυναίκες και άνδρες από την ηλικία των 30 περίπου ετών στο ίδιο ποσοστό και συνήθως συνοδεύε­ται από τη δερματική εκδήλωση της ψωρίασης.

Το μέγεθος του προβλήματος των φλεγμονωδών αρθρίτιδων καθορίζεται από δύο παράγοντες, τόνισαν οι ομιλητές:

· Από τον επιπολασμό τους, δηλαδή από τη συχνότητα τους στο γενικό πληθυ­σμό.

· Από τις επιπτώσεις τους στους ίδιους τους ασθενείς και στις οικογένειες τους.

Τι είναι η αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα;

Η αγκυλοποιητική σπονδυλαρθρίτιδα εί­ναι μία χρόνια φλεγμονώδης πάθηση που προσβάλλει τις ιερολαγόνιες αρθρώσεις, δηλαδή τις αρθρώσεις μεταξύ του ιερού οστού και των λαγονίων οστών της λεκάνης, καθώς και τη σπονδυλική στήλη, αλλά αρκετά συχνά και περιφερικές αρθρώσεις, κυρίως αρθρώσεις των κάτω άκρων. Συχνά η πάθηση αυτή προσβάλλει και άλ­λα όργανα, όπως π.χ. τα μάτια.

Η αιτιολογία της νόσου παραμένει άγνωστη. Ωστόσο, φαίνεται ότι γενετι­κοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρό­λο στην ανάπτυξη της νόσου, αφού έχει βρεθεί μία ισχυρή συσχέτιση με το αντιγόνο ιστοσυμβατότητας Β27.

Τι είναι η ψωριασική αρθρίτιδα;

Η ψωριασική αρθρίτιδα είναι μία χρόνια φλεγμονώδης πάθηση που προσβάλλει τις αρθρώσεις των άνω και κάτω άκρων ή/και της σπονδυλικής στήλης και εμφανίζεται στο 10%-30% των ασθενών με μία δερματική πάθη­ση που λέγεται ψωρίαση.

Η αιτιολογία της νόσου δεν είναι γνωστή. Ωστόσο είναι γνωστοί οι παθογενετικοί μηχανι­σμοί με τους οποίους αναπτύσσεται η νόσος.

Οι φλεγμονώδεις αρθρίτιδες είναι έ­να πολύ συχνό χρόνιο πρόβλημα υγείας, αντίστοιχο σχεδόν με τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Αποτελούν το κυριότερο αίτιο νοσηρότητας, απουσιών από την εργασία και μακροχρόνιας λειτουργικής ανικανότητας στον ερ­γαζόμενο πληθυσμό, δηλ. σε άτομα ηλι­κίας 19-65 ετών.

Οι βιολογικές θεραπείες προσφέ­ρουν όχι μόνο ανακούφιση από τα συ­μπτώματα, αλλά οδηγούν και στην επιβράδυνση της εξέλιξης των αρθρικών καταστροφών, γεγονός που έχει άμεση και ουσιαστική επίδραση στη διατήρηση της λειτουργικότητας, της ικανότη­τας για εργασία και στη γενικότερη βελτίωση της ποιότητας ζωής των πα­σχόντων. Ξεχωριστή θέση ανάμεσα σης βιολογικές θεραπείες κατέχουν τα φάρμακα που αναστέλλουν τον παράγοντα νέκρωσης των όγκων (TNFa), όπως η ινφλιξιμάμπη, η ετανερσέπτη, η ανταλιμουμάμπη καθώς και νέα φάρ­μακα όπως η σερτολιζουμάμπη και η γκολιμουμπάμπη. Η τελευταία μάλιστα αποτελεί την πρώτη και μοναδική υποδόρια αντί-TNF θεραπεία, χορηγούμενη μία φορά το μή­να και έλαβε ταυτόχρονα έγκριση για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρί­τιδας, της ψωριασικής αρθρίτιδας και της αγκυλοποιητικής σπονδυλίτιδας.

Τι είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα;

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μία χρόνια φλεγμονώ­δης, αυτοάνοση και εξελικτι­κή νόσος, που προσβάλλει κατ’ εξοχήν τις αρθρώσεις, αλλά όχι σπάνια και διάφορα άλλα όργανα. Είναι το συχνότερο φλεγμονώδες ρευματικό νόσημα. Προ­σβάλλει συνήθως άτομα ηλι­κίας 35-55 ετών, αλλά μπο­ρεί να εμφανιστεί και σε άτομο οποιασδήποτε ηλι­κίας, ακόμη και σε παιδιά.

Φαίνεται ότι πολλοί παράγο­ντες, όπως περιβαλλοντικοί, γενετικοί, ορμονικοί και ανο­σολογικοί, εμπλέκονται στην παθογένεια της νόσου, αλλά η ακριβής αιτιολογία της δεν είναι γνωστή. Ωστό­σο, είναι γνωστοί οι παθογενετικοί μηχανισμοί με τους οποίους αναπτύσσεται η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Πρόκειται για παθολογικούς μηχανισμούς του ανοσοποι­ητικού συστήματος του οργανισμού που οδηγούν σε μία ανεξέλεγκτη φλεγμονή και πρόκληση φθοράς στον αρθρικό χόνδρο και διαβρώ­σεων στα οστά των αρθρώ­σεων.

Τα κύρια κλινικά χαρακτηρι­στικά της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι:

· Ο πόνος στην άρθρωση.

· Η διόγκωση της άρθρω­σης.

· Η αύξηση της τοπικής θερμοκρασίας της άρθρωσης.

· Η ευαισθησία στην πίεση της άρθρωσης.

· Η πρωινή δυσκαμψία, δηλαδή η δυσκολία στις κινήσεις της άρθρωσης.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα συνήθως προσβάλλει πολ­λές αρθρώσεις ταυτόχρονα, είναι δηλαδή πολυαρθρίτιδα και παράλληλα είναι συμμετρική, δηλαδή εντο­πίζεται στις ίδιες αρθρώσεις στις δύο πλευρές του σώμα­τος.

Διαβάστε περισσότερα για τις ρευματικές παθήσεις στον ιστότοπο του Ελληνικού Ιδρύματος Ρευματολογικών Ερευνών