|
Το κοινό Σε ένα συνοικιακό φαρμακείο η πελατεία είναι μόνιμη και η επαφή καθημερινή. Στο Καματερό ποια είναι η σύνθεση του κοινού; Στο Καματερό δεν έχουμε βιομηχάνους ούτε εφοπλιστές. Είναι εργατόκοσμος, ιδιωτικοί υπάλληλοι, εργάτες σε βιομηχανίες ή εταιρείες, ελεύθεροι επαγγελματίες του κλάδου της οικοδομής ή ακόμη και ιδιοκτήτες καταστημάτων. Είναι άνθρωποι απλοί, καθόλου σνομπ, γι’ αυτό κι εγώ νιώθω ότι βρίσκομαι στο στοιχείο μου. Σε γειτονιά έχω μεγαλώσει κι εγώ, στη Νέα Ιωνία, και δε θα μπορούσα να συνεννοηθώ με ανθρώπους που είναι απόμακροι μεταξύ τους. Ναι. Να σκεφτείτε ότι την εποχή που ήρθα στο Καματερό δεν υπήρχε φαρμακείο σε μια μεγάλη ακτίνα και την απόσταση αυτή έπρεπε οι κάτοικοι να την καλύψουν με τα πόδια. Γι’ αυτό και με δέχτηκαν σαν σωτήρα. Και επειδή ο χαρακτήρας μου είναι ανοιχτός, κατάφερα να αποκτήσω μια πολύ φιλική σχέση μαζί τους. Γι’ αυτούς πλέον είμαι ο Στέφανος, το μέλος της οικογένειάς τους. Συνεπώς, με συμβουλεύονται συχνά και για τα πάντα. Και όταν λέω για τα πάντα κυριολεκτώ, είτε πρόκειται για θέμα υγείας είτε αισθητικής είτε ακόμη και για τα «συναισθηματικά» και τα οικογενειακά τους. Η ζήτηση
Ποια προϊόντα είναι σε περισσότερη ζήτηση στο φαρμακείο; Δεν μπορώ να ορίσω ένα συγκεκριμένο ποσοστό, η ζήτηση αφορά μια ευρεία γκάμα από όλα τα είδη. Κινείται και το καλλυντικό και τα ορθοπεδικά είδη και τα συμπληρώματα διατροφής. Ιδιαίτερα, δε, τα τελευταία χρόνια, τα συμπληρώματα διατροφής, λόγω των συνθηκών ζωής, διατροφής και των έντονων εργασιακών απαιτήσεων, είναι σε αυξημένη ζήτηση. Συγχρόνως, επειδή ξέρουν πλέον ότι εγώ ασχολούμαι με τα ομοιοπαθητικά και τη φυτοθεραπεία, αρχίζουν να ενδιαφέρονται και για τις εναλλακτικές θεραπείες, με την έννοια του να τους προτείνω ένα προϊόν που να μην είναι χημικό. Και είναι μια επιδίωξη μου αυτό. Πώς διακινείς τα παραφαρμακευτικά προϊόντα, π.χ. τα καλλυντικά; Κάνεις επιθετική πώληση; Στον τομέα των καλλυντικών και των παραφαρμακευτικών ειδών, θα έλεγα ότι κάνω επιθετική πώληση. Και επειδή ακριβώς δεν προσπαθώ να φορτώσω τους πελάτες μου με άχρηστα προϊόντα, συνήθως με ακούνε, αν μπορούν βέβαια να αντεπεξέλθουν οικονομικά. Από την άλλη, έχω αποτρέψει από άχρηστες αγορές πολύ κόσμο, κάτι που επίσης έχει εκτιμηθεί. Λειτουργείς συνεπώς με κριτήριο την ανάγκη του πελάτη σου. Τον αντιμετωπίζεις σαν ασθενή-πελάτη και όχι σαν ευρώ. Ακριβώς. Ωστόσο, δε μου αρέσει να φεύγω από το χώρο του φαρμακείου, δε θα κάνω κατ’ οίκον παράδοση φαρμάκων. Δε θα πάρω στο σπίτι συνταγές να θεωρήσω. Δεν το έκανα όταν πρωτοάνοιξα το φαρμακείο και είχα τα χρέη μέχρι το λαιμό, θα το κάνω τώρα; Θέλω να είμαι ο Στέφανος, ο φαρμακοποιός τους, που όμως έχω μια θέση, δεν είμαι το παιδί για όλες τις δουλειές. Το ζήτημα της ακρίβειας των φαρμάκων θίγεται εδώ; Πώς το αντιμετωπίζεις; Πάντα. Δε νομίζω να υπάρχει κάπου που να μη θίγεται. Το αντιμετωπίζω με χαμόγελο. Υπάρχουν χαμηλοσυνταξιούχοι, μισθωτοί με χαμηλό εισόδημα, άνεργοι. Τόσα χρόνια τους ξέρεις, δεν πρέπει να τους βοηθήσεις αυτούς τους ανθρώπους; Τους προτείνω, λοιπόν, την πιο καλή σχέση ποιότητας-τιμής και, αν χρειαστεί, κάνω και μια πίστωση, γείτονές μου είναι, τους έχω εμπιστοσύνη. Η άσκηση πρωτοβάθμιας περίθαλψης
Εσένα σου ζητάνε στο φαρμακείο να κάνεις διάγνωση; Βέβαια. Μου ζητάνε να κάνω διάγνωση ακόμη και σε παιδιά. Στους μεγάλους, ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να δώσω ένα O.T.C φάρμακο. Σε παιδιά, όμως, δε δίνω ούτε ένα σιροπάκι. Κατευθείαν παραπέμπω για εξέταση στο γιατρό. Όπως επίσης δεν αναλαμβάνω καθόλου να κάνω εμβόλια σε παιδιά. Ενέσεις σε ενήλικες κάνεις, π.χ. αντιτετανικούς, αντιγριπικά; Κάνω, αλλά δε θα αναλάβω ποτέ κάτι που δεν ξέρω. Αν μπορώ να εξυπηρετήσω σε κάτι, θα το κάνω. Αν, για παράδειγμα, έρθει μια γυναίκα που κάνει εξωσωματική και χρειάζεται ένεση, έστω κι αν δεν είναι πελάτισσά μου, θα την κάνω. Αφιλοκερδώς, εννοείται, δε μιλάω για χρήματα. Ποια είναι τα έκτακτα περιστατικά που αντιμετωπίζεις στο φαρμακείο; Αντιμετώπισα ένα παρ’ ολίγον έμφραγμα τις προάλλες, μια κρίση επιληψίας σε έναν επιβάτη ενός λεωφορείου που σταμάτησε απ’ έξω. Πολλούς τραυματισμούς, γιατί κοντά μου υπάρχουν ξυλουργεία. Μου έχουν έρθει κατά καιρούς διάφορα αιματηρά περιστατικά, και μάλιστα άσχημα. Ο γιατρός της γειτονιάς Πώς είναι οι σχέσεις με τους γιατρούς της περιοχής; Υπάρχει συνεργασία; Έχουμε πολύ καλή σχέση και συνεργασία. Είμαστε σχετικά λίγα τα φαρμακεία, λίγοι κι οι γιατροί, και πολλές φορές τους λύνουμε απορίες, σε ό,τι αφορά τα φάρμακα πάντα. Έχει τύχει, επίσης, να πάρω τηλέφωνο ένα γιατρό για να διευκρινίσω ή και για να κάνω μια παρατήρηση σε μια συνταγή, ποτέ φυσικά μπροστά στον ασθενή. Το μέλλον Το μέλλον του δικού σου φαρμακείου πώς το βλέπεις; Έχεις μηχανογραφηθεί, κρατάς αποθήκη; Όχι ακόμα, γιατί δεν έχω προλάβει. Έχω σκοπό όμως να το κάνω. Έχω ήδη το πρόγραμμα που παρέχει ο ΠΡΟ.ΣΥ.Φ.Α.Π.Ε., το οποίο είναι συμβατό με τη συγκεκριμένη ταμειακή μηχανή και σε συνδέει με την αποθήκη του Συνεταιρισμού. Οι κίνδυνοι Πώς αντιλαμβάνεσαι τη δημιουργία αλυσίδων φαρμακείων στο εξωτερικό; Γίνεται μια προσπάθεια αφαίρεσης της επαγγελματικής ύλης του φαρμακείου από άλλα κανάλια διανομής, για παράδειγμα στην Ιταλία τα ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ. μπήκαν στα σουπερμάρκετ. Εσύ πού πιστεύεις ότι θα πρέπει να εστιάσουμε για να αντιμετωπίσουμε αυτούς τους κινδύνους; Πέρα από τη συσπείρωση, πρέπει να δουλεύουμε καθαρά επαγγελματικά, χωρίς μικρο-συνοικιακά συμφέροντα. Πρέπει να μετέχουμε στα όργανα, φτάνει όμως να παράγεται έργο. Από την άλλη, αυτή η σχέση που έχουμε με τον κόσμο, εδώ στην Ελλάδα τουλάχιστον, νομίζω ότι είναι πολύ σημαντική.
Και ένας λόγος που ασχολήθηκα με την ομοιοπαθητική και τη φυτοθεραπεία ήταν και αυτός, να μπορέσω να διαφοροποιηθώ από το γνωστό κύκλωμα ΙΚΑ, ΟΠΑΔ, κατάθεση συνταγών. Δύο είναι οι άξονες που πρέπει να εστιάσουμε, για να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους, η προσωπική επαφή με τον κόσμο και η συσπείρωση. |