Επιστολή του προέδρου του Φ.Σ. Αχαϊας προς τον πρόεδρο της Βουλής

Επιστολή του προέδρου του Φ.Σ. Αχαϊας, Ανδρέα Σοφιανόπουλου, προς τον πρόεδρο της Βουλής:

"Πάτρα, 26/1/2012

Κύριε Πρόεδρε

Διαβάζοντας δηλώσεις του μέλους της ελληνικής Βουλής αλλά και της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ κ. Μόσιαλου, σε σχέση με τη στάση των βουλευτών στη σχετική τροπολογία για το ωράριο των φαρμακείων, έχω ταπεινά να επισημάνω, ως πολίτης αλλά και ως πρόεδρος φαρμακευτικού συλλόγου, τα εξής.

Οι φαρμακοποιοί δεν ασκούν επάγγελμα αλλά λειτούργημα και πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη, αμισθί, ενώ εργάζονται υπερωριακώς κατά τις εφημερίες χωρίς πρόσθετη αμοιβή, μοναδικοί φαρμακοποιοί σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό ο κ. Μόσιαλος το αποσιωπά. Αντιθέτως, το λειτούργημα του βουλευτή, όταν παράλληλα λαμβάνει και αμοιβές από άλλες ασχολίες ή έμμισθες θέσεις, κατατείνει σε επάγγελμα. Αυτό, επίσης, ο κ. Μόσιαλος το αποσιωπά.

Τους πολίτες της χώρας, τους ενδιαφέρει πρώτιστα η ποιότητα των παρεχόμενων υγειονομικών υπηρεσιών και η προσφορά δωρεάν υπηρεσιών υγείας, και λέγοντας δωρεάν, εννοώ χωρίς πρόσθετες επιβαρύνσεις. Με τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ, σχηματισμός του οποίου ιδεολογικός εγκέφαλος ήταν ο συγκεκριμένος βουλευτής, οι ασφαλισμένοι αναγκάζονται να πληρώσουν επισκέψεις σε ιατρούς από την τσέπη τους, να πληρώσουν συμμετοχή σε εξετάσεις, να πληρώσουν εξολοκλήρου εξετάσεις που έχουν περικοπεί, να πληρώσουν ένα σωρό παροχές που σε άλλα πολιτισμένα κράτη παρέχονται δωρεάν (ακουστικά βαρηκοΐας, γυαλιά οράσεως, οδοντιατρική περίθαλψη, λογοθεραπείες κλπ. κλπ. κλπ. ), να πληρώσουν το γνωστό φακελάκι σε δημόσια νοσοκομεία, να πληρώσουν τα υλικά για τα χειρουργεία που απουσιάζουν από τα δημόσια νοσοκομεία, να πληρώσουν τα ιδιωτικά νοσοκομεία διότι δεν έχουν θέσεις νοσηλείας τα δημόσια νοσοκομεία, να περιμένουν εβδομάδες να προμηθευτούν τα φάρμακα υψηλού κόστους από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ που δεν τα διαθέτουν, να πληρώσουν πολλές φορές εξολοκλήρου τα φάρμακα στα ιδιωτικά φαρμακεία γιατί τα τελευταία έχουν πάνω από 1 χρόνο να εξοφληθούν από το κράτος και ο κατάλογος μπορεί να συνεχιστεί, ατελείωτος, σχηματίζοντας ένα βιβλίο τόσο μεγάλο σε όγκο όσο και η ινδική μεγάλη ΒΕΔΑ. Και αυτά τα ξεχνάει ο κ. Μόσιαλος.

Το σταθερό ποσοστό κέρδους των φαρμακείων στο οποίο αναφέρεται, είναι το μικρότερο στην Ε.Ε. Το ότι είναι σταθερό, δεν σημαίνει πως είναι και σίγουρο, διότι τα ασφαλιστικά ταμεία πληρώνουν όταν και όποτε έχουν χρήματα. Το επάγγελμα του ΕΛΛΗΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥ θεωρείται από έγκριτους ευρωπαίους οικονομολόγους, ως το επισφαλέστερο στην Ευρώπη, οι δε Έλληνες φαρμακοποιοί, είναι οι καλύτεροι δανειολήπτες των τραπεζών σε κάθε είδους επαγγελματικού δανείου, προκειμένου να απορροφήσουν τους κραδασμούς της ανυπαρξίας του κοινωνικού κράτους που προέρχεται από την αφερεγγυότητα της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής. Και αυτό τα ξεχνάει ο κ. Μόσιαλος.

Το ότι τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων έγιναν ομόλογα χωρίς αντίκρισμα, με νομοθέτημα του πολιτικού πατέρα του κ. Μόσιαλου, και σήμερα οι κόποι μιας ζωής κινδυνεύουν να γίνουν συντάξεις πείνας, μηδενικά εφάπαξ και ανύπαρκτες παροχές υγείας, απασχολεί τους πολίτες πολύ περισσότερο από το ωράριο των φαρμακοποιών. Και αυτό το ξεχνάει ο κ. Μόσιαλος.

Ο Έλληνας πολίτης, υποβάλλεται σε μεγάλες θυσίες, επειδή το κόμμα του κ. Μόσιαλου άσκησε ανεύθυνη πολιτική επί 30 χρόνια, παραλαμβάνοντας 1 δις δρχ. έλλειμμα το 1981 και μετατρέποντας το σε εκατοντάδες εκατ. ΕΥΡΩ το 2011. Υπογράφοντας το μνημόνιο χωρίς να το έχει διαβάσει, όπως και τόσοι άλλοι, δεσμεύοντας μέχρι και τα πουλιά της χώρας, βορά στους ξένους δανειστές. Αυτό με βάση τις δημοσκοπήσεις, τις οποίες εκτιμά εξ’ όσων γνωρίζω ο κ. υπουργός, είναι το μείζον για τον κόσμο σήμερα. Αλλά δυστυχώς, και αυτά τα ξεχνάει ο κ. Μόσιαλος.

Εργαζόμενος στον πάγκο επί 20 χρόνια, βλέπω με πίκρα παλιούς μου πελάτες, που για να αποφύγουν την ταλαιπωρία αναγραφής φαρμάκων τα προηγούμενα χρόνια, τα πλήρωναν μετρητοίς, να αδυνατούν τώρα, να πληρώσουν έστω τη συμμετοχή, ζητώντας δε πολλές φορές ακόμα και δανεικά μέχρι να πληρωθούν την πενιχρή τους σύνταξη. Για άλλη μία φορά ο κ. Μόσιαλος ξεχνά.

Οφείλετε κύριε πρόεδρε, ως έμπειρος κοινοβουλευτικός και ως κορυφαίος θεσμικός παράγοντας της χώρας, να του υπενθυμίσετε πως οι βουλευτές Επικρατείας, πρέπει να είναι πιο σεμνοί στις δηλώσεις τους όταν προσβάλλουν βάναυσα επαγγελματικές ομάδες, οι οποίες με τη φορολογική τους δήλωση τον μισθοδοτούν, μιας και αφού δεν έχει υποστεί την εκλογική βάσανο, το πιθανότερο είναι να εκπροσωπεί απλώς τον εαυτό του.

Οφείλετε επίσης, να του υπενθυμίσετε ότι ως πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος, είναι ο τελευταίος που δικαιούται να ασκεί κριτική στον πρώην Πρωθυπουργό και να συμπαρατάσσεται με τους όψιμους επικριτές και διεκδικητές της προεδρίας του κόμματος σας. Σας το ζητώ σαν χάρη αυτό, διότι ο κ. Μόσιαλος ξεχνάει εύκολα.

Δεν μας έχει απαντήσει ακόμα ο κ. Μόσιαλος, για την τύχη της παραβατικής συμπεριφοράς του γνωστού φαρμακείου στο Λαύριο, την οποία χρέωσε σε έναν ολόκληρο απεργούντα κλάδο τον προηγούμενο χειμώνα, έχοντας όμως αποφύγει να «ξιφουλκήσει» κατά του ίδιου του «παρανομούντα», ίσως γιατί τα κομματικά ερείσματα του τελευταίου είναι πολύ ισχυρά.

Καθισμένος στην αναπαυτική πολυθρόνα του πολυτελούς σαλονιού του ο κ. Μόσιαλος, ονειρεύεται την κάθαρση όπως την εννοεί αυτός, δηλαδή την τιμωρία των νόμιμων και την ατιμωρησία των παρανομούντων. Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς το 3,5% κούρεμα στα οφειλόμενα του ΟΠΑΔ, επειδή δεν μπορούν να ελεγχθούν οι συνταγές; Πώς αλλιώς μπορεί να εξηγήσει κανείς την έγγραφη παρέμβαση της γενικής γραμματέως του Υπουργείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων κυρίας Δρέττα, προς τον Φ.Σ. Αχαΐας, επειδή συμφώνησε τον Αύγουστο του 2010 με τη φαρμακευτική υπηρεσία του τοπικού ΟΓΑ αλλά και του ΟΠΑΔ, να είναι υπό τους ίδιους περιορισμούς και τα χημικώς όμοια φάρμακα του καταλόγου των φαρμάκων υψηλού κόστους; Γιατί το έγγραφο αυτό κοινοποιήθηκε και στην εταιρία TEVA; Τα ερωτήματα αυτά παραμένουν αναπάντητα, γιατί έχει πάλι ξεχάσει να τα απαντήσει ο κ. Μόσιαλος.

Πέρα από τη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία, αυτά αλλά και άλλα πολλά ερωτήματα, ίσως πιο ουσιαστικά, βασάνισαν τους βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου κάθε παράταξης, αφήνοντας τη βούληση των βουλευτών ελεύθερη από κάθε είδους λενινιστικής προέλευσης δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, που τόσο όμως γίνεται κατακριτέος, όταν έρχεται στην κουβέντα η λειτουργία των κομμουνιστικών κομμάτων. Αυτές και άλλες αντιθέσεις, παρατηρούν οι Έλληνες πολίτες, και αν ακόμα δεν τις καταλαβαίνουν τις αισθάνονται, γι’ αυτό δυστυχώς και απαξιώνουν συλλήβδην πλέον, το πολιτικό προσωπικό όλης της χώρας.

Κύριε πρόεδρε, έχετε την υποχρέωση να υπενθυμίσετε στον κ. Λοβέρδο, αλλά και στους ξεδιάντροπα ημιμαθείς υποστηρικτές της προσπάθειας του, Ραγκούση, Μητσοτάκη και Μόσιαλο, πως δεν είναι ούτε νόμιμο ούτε ηθικό, να προσπαθούν να βιάσουν τη ζωή φαρμακοποιών, φαρμακοϋπαλλήλων, φαρμακαποθηκών και αργότερα όλου του εμπορικού κόσμου, προς χάριν 70 «εθελοντών», δήθεν συναδέλφων, που επιζητούν να αποκομίσουν κέρδη, ξεζουμίζοντας το μικρό, συνοικιακό φαρμακείο και ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα σε συμφέροντα που κρύβονται πίσω από πολυεθνικές φαρμάκων αμερικανικής και ισραηλινής προέλευσης, να δημιουργήσουν καρτέλ, μετατρέποντας το κοινωνικό αγαθό φάρμακο, σε αποκλειστικό προνόμιο των εχόντων την οικονομική δυνατότητα, όπως ακριβώς ορίζει και η οικονομική σχολή του Σικάγο”.