Έχω
αναφερθεί στο παρελθόν στη σημασία της κατανόησης της εταιρικής κουλτούρας και
στην κουλτούρα συνυπευθυνότητας, που αποτελούν το πρώτο σκαλί, το αναγκαίο
υπόβαθρο ώστε το στελεχιακό δυναμικό του φαρμακείου να λειτουργεί στο ίδιο
μήκος κύματος και να υπηρετεί τους στόχους που βάζει η διεύθυνση.
Το έτερο σημαντικό κομμάτι της εκπαίδευσης του προσωπικού αφορά την καλλιέργεια των επικοινωνιακών του ικανοτήτων. Το θεωρώ σημαντικό επειδή σχετίζεται με τη διάδραση του προσωπικού με τους πελάτες και, εντέλει, με τη συνολική απόδοσή του. Η πείρα μου στον συγκεκριμένο τομέα υποδεικνύει πως η επικοινωνία είναι τεχνική που διδάσκεται, αλλά πολύ συχνά κάπου «σκοντάφτει». Είτε στην υπερβολική πεποίθηση κάποιου ότι είναι «φύσει επικοινωνιακός» και δεν χρειάζεται εκπαίδευση ή στο αντίθετο: στην άρνηση κάποιων ατόμων να την διδαχθούν, πιστεύοντας ότι έχουν ανυπέρβλητη δυσκολία στο να πλησιάσουν τον απέναντί τους.
Η αληθινή επικοινωνία έχει κάποια βασικά χαρακτηριστικά:
- είναι προσωπική
- είναι αληθινή
- είναι συναισθηματική
- δεν αφήνει «γκρίζες» περιοχές που παραμένουν αδιευκρίνιστες
Ο άνθρωπος που έχει εκπαιδευτεί στην τέχνη του επικοινωνείν
- μιλά για να κατακτήσει την προσοχή, αλλά ταυτόχρονα ακούει τον συνομιλητή του
- μιλά με ειλικρίνεια και δεν υπεκφεύγει
- δεν απαντά με ερώτηση στην ερώτηση
- δεν διακόπτει
- ξέρει να χειρίζεται τη γλώσσα του σώματος
- δεν ζητάει να επιβληθεί, ζητάει να καταλάβει
- χρησιμοποιεί λέξεις και όρους απλούς και κατανοητούς
Το Pharmacy2020 έχει μελετήσει σε βάθος τις τεχνικές επικοινωνίας και θεωρεί πως η επικοινωνία διδάσκεται, ισχυροποιεί τους ανθρώπινους δεσμούς και αποτελεί προτεραιότητα για τον σύγχρονο φαρμακοποιό και το προσωπικό του.
To παρόν άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση.