Η ανεργία φέρνει σε κάποιον κατάθλιψη τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, αλλά τα ψυχολογικά συμπτώματα είναι ακόμη πιο έντονα στους Αμερικανούς από ό,τι στους Ευρωπαίους. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μια νέα βρετανο-αμερικανική έρευνα, που κάλυψε 13 ευρωπαϊκές χώρες (μεταξύ των οποίων και την Ελλάδα) και τις ΗΠΑ.
Όταν μία επιχείρηση και κυρίως ένα εργοστάσιο κλείνει στις ΗΠΑ, οι ψυχολογικές επιπτώσεις είναι πολύ πιο έντονες σε σχέση με την Ευρώπη για τους εργαζόμενους που χάνουν τη δουλειά τους, παρόλο που η αμερικανική οικονομία θεωρείται ότι δημιουργεί πιο γρήγορα νέες θέσεις εργασίας από ό,τι η ευρωπαϊκή.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Κάρλος Ριουμάλο-Χερλ του κέντρου ερευνών σε θέματα υγείας LSE Health της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου, εστίασαν στις συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε από τις ΗΠΑ το 2008 και επεκτάθηκε σταδιακά σε άλλες χώρες.
Μια βασική συνέπεια της κρίσης ήταν η άνοδος της ανεργίας και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, η οποία έπληξε ιδιαίτερα τα άτομα 50-64 ετών, που δύσκολα μπορούν να ελπίζουν σε μία νέα δουλειά από τη στιγμή που απολύονται. Η απώλεια του εισοδήματος από το μισθό και η συνακόλουθη μείωση της μελλοντικής σύνταξης αυξάνει τον κίνδυνο φτώχειας στην τρίτη ηλικία και καθιστά έναν πρώην εργαζόμενο πολύ ευάλωτο σε ψυχικές παθήσεις, σύμφωνα με τη μελέτη. Η επιδείνωση της σωματικής αλλά και της ψυχικής υγείας, κυρίως με την εμφάνιση κατάθλιψης, καθώς και η κατάχρηση αλκοόλ και άλλων ουσιών, είναι ανάμεσα στις συνέπειες της ανεργίας.
Η έρευνα διαπίστωσε ότι η απώλεια εργασίας για οποιονδήποτε λόγο αυξάνει 4,8% κατά μέσο όρο την κατάθλιψη στις ΗΠΑ έναντι αύξησης 3,4% στην Ευρώπη. Ειδικότερα όμως, όταν πρόκειται για ανεργία λόγω κλεισίματος εργοστασίου, τότε τα συμπτώματα κατάθλιψης αυξάνονται κατά 28,2% στις ΗΠΑ έναντι 7,5% στην Ευρώπη, δηλαδή στην Αμερική το ψυχολογικό τίμημα για ένα βιομηχανικό εργάτη, που μένει χωρίς δουλειά, είναι περίπου τετραπλάσιο.
Επίσης, σύμφωνα με τη μελέτη, καθοριστικό ρόλο για τη βαρύτητα της κατάθλιψης παίζει το αυτονόητο, ότι όσο λιγότερες αποταμιεύσεις και περιουσιακά στοιχεία έχει κάποιος απολυμένος, τόσο βαρύτερα η απόλυσή του επιδρά στον ψυχισμό του.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα νέα ευρήματα αναδεικνύουν το ζωτικό ρόλο που έχουν τα κοινωνικά προγράμματα για να μετριάσουν όχι μόνο τις οικονομικές, αλλά και τις ψυχικές συνέπειες της απώλειας εργασίας, ιδίως για όσους ανέργους δεν διαθέτουν «μαξιλάρι» αποταμιεύσεων. Σε γενικές γραμμές, σύμφωνα με τη μελέτη, ο μέσος Ευρωπαίος εργαζόμενος έχει δημιουργήσει μεγαλύτερο τέτοιο «μαξιλάρι» πριν από τη σύνταξή του, σε σχέση με τον Αμερικανό, πράγμα που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό γιατί ο τελευταίος νιώθει τόσο μεγαλύτερη κατάθλιψη, όταν μένει χωρίς δουλειά.