Ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις: Πώς προκαλούνται και πώς προλαμβάνονται

Έντονη ανησυχία έχει προκαλέσει στην κοινή γνώμη και κυρίως στην ιατρική κοινότητα ο θάνατος ενός βρέφους στο "Μακάρειο” Νοσοκομείο της Λευκωσίας, μετά από μόλυνση από ακινετοβακτήριο, ένα σοβαρό και ανθεκτικό στα αντιβιοτικά μικρόβιο. Επρόκειτο για μια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη, η οποία, σύμφωνα με τους υπεύθυνους του νοσοκομείου αντιμετωπίστηκε σε μεγάλο βαθμό, αλλά παρά τις μέγιστες προσπάθειες των γιατρών δεν ήταν εφικτό να διασωθεί η ζωή του βρέφους.

Οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις είναι ένας υπαρκτός και μεγάλος κίνδυνος για κάθε νοσηλευόμενο, ανεξαρτήτου ηλικίας, αλλά, όπως είναι προφανές, αποτελούν ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο για τους πιο αδύναμους οργανισμούς (όπως τα βρέφη, οι ηλικιωμένοι και κάθε άτομο με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα).

Μεγαλύτερος κίνδυνος από τα πανανθεκτικά βακτήρια

Η κατάσταση επιδεινώνεται με την εξάπλωση "πανανθεκτικών” βακτηρίων, τα οποία δεν καταστρέφονται με τα αντιβιοτικά και έχουν αναπτύξει μεγάλες άμυνες και αντοχές. Τρία από τα πιο σοβαρά μικρόβια που είναι συχνά πανανθεκτικά και δεν τα καταπολεμά κανένα αντιβιοτικό είναι το ακινετοβακτήριο, η κλεμπσιέλα και η ψευδομονάδα. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ τα βακτήρια αυτά σκοτώνουν κάθε χρόνο χιλιάδες ανθρώπους.

Παράλληλα, επισημαίνεται ότι οι άνθρωποι παρότι δεν παίρνουν άμεσα αντιβιοτικά, τα προσλαμβάνουν έμμεσα, καταναλώνοντας προϊόντα από ζώα στα οποία έχει δοθεί αντιβίωση για την παραγωγή και την ανάπτυξή τους, πράγμα που συμβάλει στην αντιμικροβιακή αντοχή. Ο μόνος τρόπος για να προφυλαχτούμε, σύμφωνα με τους γιατρούς, είναι το πλύσιμο των χεριών, η τήρηση των κανόνων υγιεινής και η συνετή χρήση των αντιβιοτικών.

Τι είναι μια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη

Είναι λοιμώξεις που αποκτήθηκαν μέσα σε νοσοκομεία και άλλες εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης. Για να ταξινομηθεί ως νοσοκομειακή μία λοίμωξη, ο ασθενής θα πρέπει να έχει μπει στο νοσοκομείο για λόγους άλλους από τη μόλυνση. Αυτός ή αυτή θα πρέπει επίσης να έχουν δείξει συμπτώματα ενεργούς λοίμωξης ή επώασης.

Αυτές οι λοιμώξεις συμβαίνουν:

-έως και εντός 48 ωρών μετά την εισαγωγή σε νοσοκομείο
-3 ημέρες μετά το εξιτήριο
-έως και 30 ημέρας μετά την εγχείρηση
-σε εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης όταν ένας ασθενής εισαχθεί για λόγους άλλους από την εν λόγω μόλυνση

Τύποι νοσοκομειακών λοιμώξεων

Οι λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος είναι ο πιο κοινός τύπος ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Αλλες κοινές λοιμώξεις τέτοιου είδους είναι μολύνσεις εν ώρα χειρουργείου, βακτηριαιμία και πνευμονία.

Τι προκαλεί μια ενδονοσοκομειακή λοίμωξη

Οι νοσοκομειακές λοιμώξεις προκαλούνται από παθογόνα που μπορούν εύκολα να εξαπλωθούν σε όλο το σώμα. Πολλοί ασθενείς έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα και έτσι είναι πιο δύσκολο να καταπολεμήσουν τις λοιμώξεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς αναπτύσσουν λοιμώξεις που οφείλονται σε κακές συνθήκες υγιεινής σε ένα νοσοκομείο ή ένα ίδρυμα υγειονομικής περίθαλψης, ή επειδή το προσωπικό του νοσοκομείου δεν ακολουθεί τις σωστές διαδικασίες. Μερικοί ασθενείς αποκτούν νοσοκομειακές λοιμώξεις αλληλεπιδρώντας με άλλους ασθενείς, ενώ άλλοι κολλούν βακτήρια, μύκητες, παράσιτα ή ιούς ερχόμενοι σε επαφή με μολυσμένες επιφάνειες.

Πρόληψη ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων

Υπολογίζεται ότι το 40% των νοσοκομειακών λοιμώξεων προκαλούνται από την κακή υγιεινή χεριών (δηλαδή ανεπαρκής καθαρισμός και απολύμανση των χεριών). Το προσωπικό του νοσοκομείου μπορεί να μειώσει σημαντικά τον αριθμό των περιπτώσεων αυτών με συχνό πλύσιμο των χεριών. Θα πρέπει επίσης να φορούν προστατευτικά ρούχα και γάντια όταν είναι μαζί με ασθενείς.

Οι επεμβατικές διαδικασίες (χειρουργικές επεμβάσεις) αυξάνουν τον κίνδυνο των νοσοκομειακών λοιμώξεων. Τα νοσοκομεία ενθαρρύνονται να θέτουν τους ασθενείς με τα βακτήρια C. difficile, MRSA, VRE, και άλλες ανθεκτικές λοιμώξεις σε χώρους απομόνωσης. Αυτό μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εξάπλωσης της λοίμωξης σε άλλους ασθενείς.
ΠΗΓΗ http://www.healthline.com  iatropedia.gr