Εμβόλια Zostavax και Shingrix για τον έρπητα ζωστήρα

Ο έρπητας ζωστήρας προκαλείται από τον ιό της ανεμευλογιάς ζωστήρα (VZV), τον ίδιο ιό δηλαδή που προκαλεί την ανεμευλογιά. Αφού ένα άτομο αναρρώσει από την ανεμευλογιά, ο ιός παραμένει αδρανής (ανενεργός) στο σώμα και συγκεκριμένα στα νεύρα (γάγγλια). Αυτός ο ιός μπορεί να επανεργοποιηθεί χρόνια αργότερα, προκαλώντας έρπητα ζωστήρα με κατανομή του εξανθήματος στη δερματική περιοχή που έχει αισθητηριακή νεύρωση από το νεύρο στο οποίο έχει ενεργοποιηθεί ο ιός.

Οι ασθενείς με έρπητα ζωστήρα μπορούν να μεταδώσουν τον ιό σε ανεμβολίαστα για τον ιό άτομα. Αυτό γίνεται είτε με άμεση επαφή με το υγρό των φυσαλίδων ή με αναπνοή αερολύματος από τις φυσαλίδες. Στον ανεμβολίαστο ασθενή που δεν έχει νοσήσει από ανεμευλογιά θα προκληθεί η νόσος. Συνιστάται ως εκ τούτου οι ασθενείς με ζωστήρα να έχουν πάντα καλυμμένο το φυσαλιδώδες εξάνθημα μέχρι την επούλωσή του.

Η συχνότερη επιπλοκή του έρπητα ζωστήρα είναι ένας βασανιστικός πόνος στη θέση κατανομής του εξανθήματος που επιμένει μετά την αποδρομή του για μήνες ή και χρόνια και οδηγεί τους ασθενείς στη λήψη πολλών φαρμάκων για να τον υποφέρουν. Υπάρχουν και άλλες σοβαρές επιπλοκές που μπορεί να εμφανιστούν, όπως απώλεια όρασης σε προσβολή του οφθαλμικού κλάδου του τριδύμου (εξάνθημα στο μέτωπο γύρω από τον οφθαλμό), ενώ στο πλαίσιο της ιαιμίας που μπορεί να συνυπάρχει κατά την επανενεργοποίηση του ιού μπορεί να έχουμε πνευμονίτιδα, μηνιγγοεγκεφαλίτιδα ή ηπατίτιδα σπανιότερα. Βακτηριακές λοιμώξεις των εξανθημάτων - ελκών επίσης μπορεί να συμβούν.

Η έκπτωση της άμυνας του οργανισμού ευθύνεται για την εμφάνιση του εξανθήματος του έρπητα ζωστήρα. Η μεγάλη ηλικία και το γήρας αποτελούν την πρώτη και κύρια αιτία πτώσης της άμυνας του οργανισμού που αφορά όλο τον πληθυσμό, ενώ βλέπουμε ζωστήρα και σε νεότερα άτομα που βρίσκονται σε συνθήκες άγχους και stress. Παράγοντας κινδύνου είναι επίσης κάθε νόσημα που συνοδεύεται από ανοσοκαταστολή, όπως αυτοάνοσα ή κακοήθη νοσήματα όπου οι ασθενείς υποβάλλονται σε ανοσοτροποποιητικές θεραπείες. Η ανοσοποίηση των παιδιών με το εμβόλιο της ανεμευλογιάς μπορεί να οδηγήσει επίσης σε επανενεργοποίηση του ιού αφού πρόκειται για ζωντανό εμβόλιο, ωστόσο θεωρείται ότι η εμφάνιση έρπητα ζωστήρα γίνεται σπανιότερα σε σχέση με αυτούς που νόσησαν από ανεμευλογιά και επιπλέον πρόκειται για αδρανοποιημένο ιό.

Εμβόλια

Εκτός από τη θεραπεία έχουμε και δυο εμβόλια για τον έρπητα ζωστήρα, τα οποία μπορούν να δοθούν ακόμα και σε ασθενείς που έχουν νοσήσει από έρπητα ζωστήρα αρκεί να έχει περάσει η οξεία φάση. Το πρώτο ζωντανό από αδρανοποιημένο ιό (Zostavax) αφορά τον γενικό πληθυσμό των ανοσοεπαρκών ασθενών στην Ελλάδα μετά την ηλικία των 50 ετών και χορηγείται υποδόρια ή ενδομυϊκά σε μία (1) δόση. Το δεύτερο γενετικά ανασυνδυασμένο εμβόλιο (Shingrix) αποζημιώνεται μόνο για ασθενείς με συγκεκριμένες καταστάσεις ανοσοκαταστολής (μεταμόσχευση μυελού, σε ασθενείς με συμπαγείς όγκους πριν ή κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας, σε ασθενείς με αιματολογικές κακοήθειες και σε χρόνια ανοσοκατεσταλμένους λήπτες νεφρικού μοσχεύματος.

Η Εθνική Επιτροπή Εμβολιασμών εισηγείται την ένταξη του αδρανοποιημένου, ανασυνδυασμένου εμβολίου έναντι του έρπητα ζωστήρα (RZV) σε πρώτη φάση στα άτομα με ανοσοκαταστολή και σ’ αυτήν την περίπτωση καλό θα είναι να ρωτάμε το θεράποντα ιατρό μας αν δικαιούμαστε το εμβόλιο σε περίπτωση που ανήκουμε σε κάποια από τις ευπαθείς ομάδες, γιατί το καινούργιο εμβόλιο είναι ασφαλές και με άριστη αποτελεσματικότητα που διαρκεί και πάρα πολλά χρόνια. Δίνεται σε δύο δόσεις με απόσταση 2-6 μηνών αλλά στην περίπτωση που ένας ασθενής πρέπει να αρχίσει κάποια ανοσοτροποποιητική θεραπεία, το διάστημα μπορεί να συμπτυχθεί στον ένα μήνα.

Τα νέα είναι ελπιδοφόρα για τη νόσο αυτή που προκαλεί φόβο και περιμένουμε σε επόμενη φάση τη γενίκευση εφαρμογής του καινούργιου εμβολίου στον πληθυσμό.