Ένας από τους συνεχείς στόχους της επιστημονικής κοινότητας είναι να βρεθεί τρόπος να διαρκεί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα η δράση της αντιδιαβητικής αγωγής στους διαβητικούς (τύπου 2) ασθενείς, ώστε να απλοποιηθεί η αγωγή και να συμβάλλει στη συμμόρφωση και στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Σήμερα, η διαβητική θεραπεία βασίζεται στην έκκριση ινσουλίνης στο πάγκρεας με τη βοήθεια της γλυκαγόνης πεπτιδίου-1 (GLP-1), η οποία όμως αποβάλλεται γρήγορα από τον οργανισμό. Γι' αυτό το GLP-1 χορηγείται μέσα σε συνθετικά μικροσφαιρίδια και βιο-μόρια, ώστε να απελευθερώνεται σταδιακά στον οργανισμό και έτσι να διατηρείται η επιθυμητή δράση για έως και μία εβδομάδα (για τη δουλαγλουτίδη). Ωστόσο μετά από παρατεταμένη χρήση, η αποτελεσματικότητα μειώνεται και απαιτούνται εβδομαδιαίες δόσεις για τη διαχείριση του ασθενούς.
Αυτό το μειονέκτημα των σημερινών θεραπειών έρχεται να εξαλείψει η επιστημονική ομάδα από το Πανεπιστημίου Duke των ΗΠΑ, δημιουργώντας ένα βιο-πολυμερές, το οποίο μπορεί να διατηρήσει τη δράση του GLP-1 για περισσότερο χρόνο, ώστε να αρκούν εγχύσεις μία ή δύο φορές το μήνα!
Πιο αναλυτικά, οι ερευνητές έφτιαξαν ένα διάλυμα με το GLP-1 και ένα θερμοευαίσθητο πολυπεπτίδιο τύπου ελαστίνης (ELP) που χορηγείται με έγχυση στο δέρμα. Αντιδρώντας με τη θερμότητα του σώματος, το διάλυμα σχηματίζει μια βιοαποικοδομήσιμη γέλη, η οποία απελευθερώνει ακόμα πιο σταδιακά την ουσία, καθώς διαλύεται.
Τα μέχρι ώρας πειράματα σε ζώα έδειξαν τρεις φορές μεγαλύτερο διάστημα ελέγχου της γλυκόζης του αίματος σε σύγκριση με τα υπάρχοντα φάρμακα, και η ομάδα ευελπιστεί ότι θα κατορθώσει να προσφέρει στους ασθενείς την πρώτη δισεβδομαδιαία ή μηνιαία θεραπεία για τον διαβήτη τύπου 2!
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Nature Biomedical Engineering.