Ελπίδες για μελλοντική θεραπεία του Συνδρόμου Ντάουν

Η αύξηση των επιπέδων μιας χημικής ουσίας-αγγελιοφόρου στον εγκέφαλο, του νευροδιαβιβαστή νορεπινεφρίνη, θα μπορούσε να θεραπεύσει τα συμπτώματα του «συνδρόμου Ντάουν», της πιο κοινής αιτίας νοητικής καθυστέρησης στα παιδιά, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που βασίστηκε σε πειράματα με ποντίκια.

Η αύξηση των επιπέδων μιας χημικής ουσίας-αγγελιοφόρου στον εγκέφαλο, του νευροδιαβιβαστή νορεπινεφρίνη, θα μπορούσε να θεραπεύσει τα συμπτώματα του «συνδρόμου Ντάουν», της πιο κοινής αιτίας νοητικής καθυστέρησης στα παιδιά, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα που βασίστηκε σε πειράματα με ποντίκια.

Η έρευνα των επιστημόνων της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Στάνφορντ και του Παιδιατρικού Νοσοκομείου «Λουσίλ Πάκαρντ» της Καλιφόρνιας, υπό το νευροβιολόγο Αχμάντ Σαλεχί, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Transnational Medicine.

Η μελέτη είναι η πρώτη μέχρι σήμερα που στοχεύει στην θεραπεία του συνδρόμου Ντάουν μέσω επέμβασης στο σύστημα της νορεπινεφρίνης. Σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι πιθανό ότι μια έγκαιρη παρέμβαση στο επίπεδο της νορεπινεφρίνης μπορεί να οδηγήσει σε βελτίωση των νοητικών και γνωστικών λειτουργιών των παιδιών με σύνδρομο Ντάουν και να αντιστρέψει το μαθησιακό έλλειμμά τους και την ανικανότητα μνήμης.

Αν και τα παιδιά με σύνδρομο Ντάουν δεν έχουν αναπτυξιακή καθυστέρηση κατά τη γέννησή τους (η ασθένεια εμφανίζεται περίπου στο ένα στα 800 παιδιά που γεννιέται), με το πέρασμα του χρόνου μένουν πίσω νοητικά, εμφανίζοντας μαθησιακές δυσκολίες και δυσκολία συγκράτησης πληροφοριών. Τα παιδιά με σύνδρομο Ντάουν γεννιούνται με ένα έξτρα αντίγραφο του χρωμοσώματος 21, με συνέπεια να έχουν πρόσθετα αντίγραφα εκατοντάδων γονιδίων, κάτι που -με κάποιο τρόπο- επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη του εγκεφάλου και οδηγεί σε μικρότερες ή μεγαλύτερες μαθησιακές δυσκολίες.

Τα πειράματα με ποντίκια, στα οποία χορηγήθηκαν αυξημένες ποσότητες του συγκεκριμένου νευροδιαβιβαστή (νορεπινεφρίνης), που βοηθά τα νευρικά κύτταρα να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, έδειξαν ότι τα πειραματόζωα εμφάνισαν βελτίωση στις εγκεφαλικές λειτουργίες τους. Το φάρμακο, κατά τους ερευνητές, είχε άμεσο μεν αποτέλεσμα, αλλά η ευεργετική επίδρασή του, προς το παρόν, δεν διήρκεσε πολύ.

Ορισμένα φάρμακα που ήδη κυκλοφορούν, για την καταπολέμηση της κατάθλιψης και της ανικανότητας συγκέντρωσης, επίσης στοχεύουν στην αύξηση των επιπέδων της νορεπινεφρίνης στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου.

Ο Σαλεχί εξέφρασε την ελπίδα ότι θα υπάρξουν πλέον νέες έρευνες για την πιθανή αξιοποίηση αυτών των φαρμάκων σε πάσχοντες από το σύνδρομο Ντάουν.