Επιστήμονες στη Νορβηγία φαίνεται να βρήκαν τον τρόπο να απαλλάξουν τους ασθενείς με διαβήτη από τις σύριγγες, δημιουργώντας μια έξυπνη κάψουλα με ινσουλίνη που δεν διαλύεται στο στομάχι και έτσι φτάνει ανεπηρέαστη στο ήπαρ. Η ινσουλίνη έχει μια επικάλυψη από νανο-μεταφορείς, η οποία διαλύεται μόνο από εκείνα τα ηπατικά ένζυμα που ενεργοποιούνται όταν τα επίπεδα γλυκόζης του αίματος είναι υψηλά. Έτσι απελευθερώνεται η ινσουλίνη όταν υπάρχει η ανάγκη και δρα απευθείας εκεί που χρειάζεται.
Όταν τα επίπεδα της γλυκόζης δεν είναι υψηλά, η κάψουλα κρατά την ινσουλίνη στο εσωτερικό της, λειτουργώντας δηλαδή περίπου όπως ο οργανισμός των υγιών ανθρώπων. Πρόκειται για μια πιο φιλική για τον ασθενή μέθοδο, μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο υπογλυκαιμικών επεισοδίων και άλλων παρενεργειών, ενώ επιτρέπει την ελεγχόμενη απελευθέρωση της ινσουλίνης ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενή, όπως σημειώνουν οι ερευνητές που έχουν δοκιμάσει με επιτυχία την κάψουλα σε ζώα. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Nature Nanotechnology από ερευνητές του UiT The Arctic University, οι οποίοι θα ξεκινήσουν δοκιμές σε ανθρώπους το 2025 και εφόσον το νέο φάρμακο αποδειχθεί ασφαλές και αποτελεσματικό θα μπορεί να διατεθεί σε ασθενείς τα επόμενα 2-3 χρόνια.