Ανήσυχος ύπνος; Και όμως μπορεί να υποκρύπτει μια σοβαρή ασθένεια

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Μπάρμπαρα Μπέντλιν της Ιατρικής Σχολής και Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν-Μάντισον, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Neurology" της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, ανακάλυψαν την ύπαρξη μιας σχέσης ανάμεσα στα προβλήματα του ύπνου και στους βιοδείκτες της νόσου Αλτσχάιμερ στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Προηγούμενες μελέτες παρείχαν ενδείξεις ότι ο διαταραγμένος ή ανεπαρκής ύπνος μπορεί να επηρεάσει την εκδήλωση ή την πρόοδο του Αλτσχάιμερ με διάφορους τρόπους, μεταξύ άλλων αυξάνοντας το «σήμα κατατεθέν» της νόσου, τη συσσώρευση των πλακών της πρωτεΐνης βήτα αμυλοειδούς στον εγκέφαλο. Αυτό συμβαίνει, επειδή ο εγκέφαλος «καθαρίζει» από αυτές τις τοξικές ουσίες στη διάρκεια του ύπνου.

Η νέα μελέτη έγινε σε 101 ανθρώπους με μέση ηλικία 63 ετών, οι οποίοι δεν είχαν ακόμη προβλήματα μνήμης ή νοητικής συγκέντρωσης. Θεωρούνταν όμως ότι ανήκαν σε ομάδα αυξημένου κινδύνου, είτε επειδή κάποιος γονιός τους είχε Αλτσχάιμερ, είτε επειδή οι ίδιοι διέθεταν ένα γονίδιο (το ΑpoΕ), που αυξάνει τον κίνδυνο για την εν λόγω ανίατη νευροεκφυλιστική πάθηση. Οι επιστήμονες έλαβαν από όλους τους συμμετέχοντες δείγματα από το εγκεφαλονωτιαίο υγρό τους, το οποίο αναλύθηκε για την παρουσία βιοδεικτών που σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ. Διαπιστώθηκε ότι οι άνθρωποι που είχαν χειρότερη ποιότητα και περισσότερα προβλήματα ύπνου και ένιωθαν νυσταγμένοι την επόμενη μέρα, εμφάνιζαν περισσότερες ενδείξεις για Αλτσχάιμερ (αυξημένη παρουσία των πρωτεϊνών βήτα αμυλοειδούς και ταυ, βλάβες στα εγκεφαλικά κύτταρα τους και φλεγμονή).

Οι ερευνητές δήλωσαν ότι είναι σημαντικό να μπορεί να εντοπισθούν έγκαιρα οι άνθρωποι που κινδυνεύουν περισσότερο από Αλτσχάιμερ, έτσι ώστε με τις κατάλληλες αλλαγές στη ζωή τους ή φαρμακευτικές παρεμβάσεις να καθυστερήσει η έναρξη των συμπτωμάτων της νόσου. Όμως διευκρίνισαν ότι δεν είχαν όλοι οι άνθρωποι με προβλήματα ύπνου ενδείξεις Αλτσχάιμερ στο υγρό του νωτιαίου μυελού τους. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι που πάσχουν από αποφρακτική υπνική άπνοια, δεν εμφανίζουν τέτοιους βιοδείκτες κινδύνου.

«Παραμένει ασαφές αν ο ύπνος επηρεάζει την εξέλιξη της νόσου ή αν, αντίστροφα, η νόσος επηρεάζει την ποιότητα του ύπνου. Χρειάζεται περισσότερη έρευνα πάνω στη σχέση μεταξύ του ύπνου και των σχετικών βιοδεικτών», δήλωσε η Μπέντλιν.