Αναπτύσσεται πολλά υποσχόμενο εμβόλιο κατά της ακμής

Ενθαρρυντικά είναι τα συμπεράσματα νέας μελέτης σχετικά με το πόσο κοντά είμαστε στην ανάπτυξη εμβολίου κατά της ακμής. Οι ερευνητές κατέδειξαν για πρώτη φορά ότι αντισώματα σε μια τοξίνη που εκκρίνεται από βακτήρια ακμής μπορούν να μειώσουν τη φλεγμονή στις δερματικές αλλοιώσεις.

Η ακμή εμφανίζεται κυρίως στους εφήβους, σε ποσοστό 85% αλλά και εκατομμύρια ενήλικες (μόνο στις ΗΠΑ ανέρχονται σε 40 εκατομμύρια). «Έτσι εάν τα αποτελέσματα της μελέτης επιβεβαιωθούν και από ευρείας κλίμακας κλινική μελέτη, ο αντίκτυπος των ευρημάτων θα είναι τεράστιος», αναφέρει ο κύριος ερευνητής Chun-Ming Huang, PhD, από το Τμήμα Δερματολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας.

Παρόλο που η ακμή δεν είναι μια απειλητική για τη ζωή ασθένεια, το ψυχολογικό της βάρος είναι υψηλό. Είναι δύσκολο να κρυφτεί και συχνά μειώνει την αυτοεκτίμηση των ατόμων, ιδιαίτερα κατά την εφηβεία, περίοδο σημαντικής σωματικής, συναισθηματικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Οι βλάβες από την ακμή ή και οι ουλές μπορεί να παραμείνουν και μετά την ενηλικίωση.

Τα τρέχοντα φάρμακα είναι συχνά ανεπαρκή και μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες, από ξηρότητα του δέρματος και ερεθισμό έως κατάθλιψη, σκέψεις αυτοκτονίας, ακόμη και αυξημένα ποσοστά γενετικών ανωμαλιών. Ένας εμβολιασμός κατά της ακμής θα μπορούσε να παρακάμψει τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες τοπικών ή συστηματικών ρετινοειδών και αντιβιοτικών που αποτελούν τις τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές.

Το συγκεκριμένο λοιπόν εμβόλιο θα είναι το πρώτο που στοχεύει σε βακτήρια που υπάρχουν ήδη στο ανθρώπινο δέρμα, αντί να επιτίθεται σε παθογόνα. Αφού αποδείχθηκε ότι ο παράγοντας Christie-Atkins-Munch-Peterson (CAMP), μια τοξίνη που εκκρίνεται από τα βακτήρια της ακμής Propionibacterium acnes (P. acnes), μπορεί να προκαλέσει φλεγμονές, οι ερευνητές εξέτασαν σε ποντίκια και εργαστηριακά σε κύτταρα ανθρώπινου δέρματος, αν μπορούν να αναστέλλουν τη φλεγμονή με τη χρήση αντισωμάτων που εξουδετερώνουν το λοιμογόνο παράγοντα. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η εφαρμογή μονοκλωνικών αντισωμάτων στον παράγοντα CAMP, πράγματι μείωσε τη φλεγμονή.

«Ενώ αντιμετωπίζουμε μια μη ικανοποιημένη ιατρική ανάγκη και παρέχουμε μια ελκυστική προσέγγιση, οι ανοσοθεραπείες ακμής που στοχεύουν στους παράγοντες που προέρχονται από το P. acnes πρέπει να σχεδιάζονται προσεκτικά, ώστε να αποφεύγεται η ανεπιθύμητη διαταραχή του μικροβιώματος που εγγυάται την ομοιόσταση του δέρματος», γράφει ο κ. Emmanuel Contassot από το Τμήμα Δερματολογίας του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης.

Η επιλογή του στοχευόμενου αντιγόνου είναι κρίσιμη, όχι μόνο ως καθοριστικός παράγοντας της αποτελεσματικότητας του εμβολίου, αλλά και για την ελαχιστοποίηση πιθανών παρενεργειών, επιδράσεων ή αντιδράσεων που μπορεί να βλάψουν την ισορροπία του μικροβιώματος και του δερματικού ιστού.

Τα ευρήματα υποστηρίζουν τον παράγοντα CAMP του P. acnes ως μια πολλά υποσχόμενη προοπτική για την ανοσοθεραπεία της ακμής. Αυτή είναι μια σημαντική παρατήρηση, δεδομένου ότι ο παράγοντας CAMP δεν είχε προηγουμένως συνδυαστεί με την παθογένεση της ακμής.