Θεραπεία Ορμονικής Υποκατάστασης και καρκίνος μαστού: νέα δεδομένα

Τη συσχέτιση μεταξύ των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στη Θεραπεία Ορμονικής Υποκατάστασης (ΘΟΥ) και της πρόκλησης καρκίνου του μαστού, υποστηρίζουν ότι «απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας» ερευνητές από το Βιοϊατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο του Λος ’ντζελες.

Συγκεκριμένα, σε μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση New England Journal of Medicine, οι Αμερικανοί επιστήμονες παρέχουν «στοιχεία που αποδεικνύουν πως η χρήση φαρμάκων ΘΟΥ αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, ενώ η διακοπή της θεραπείας συνοδεύεται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου».

Τη συσχέτιση μεταξύ των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στη Θεραπεία Ορμονικής Υποκατάστασης (ΘΟΥ) και της πρόκλησης καρκίνου του μαστού, υποστηρίζουν ότι «απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας» ερευνητές από το Βιοϊατρικό Ερευνητικό Ινστιτούτο του Λος ’ντζελες. Συγκεκριμένα, σε μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση New England Journal of Medicine, οι Αμερικανοί επιστήμονες παρέχουν «στοιχεία που αποδεικνύουν πως η χρήση φαρμάκων ΘΟΥ αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, ενώ η διακοπή της θεραπείας συνοδεύεται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου».

Η Θεραπεία Ορμονικής Υποκατάστασης περιλαμβάνει την εξωγενή χορήγηση ορμονών, και συγκεκριμένα οιστρογόνου και προγεστερόνης, σε γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση προκειμένου να απαλύνει τα συμπτώματά της. Σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Lancet το 2002, η ΘΟΥ ενοχοποιήθηκε για αυξημένη πιθανότητα πρόκλησης καρκίνου του μαστού αλλά και για καρδιακά επεισόδια και εμφράγματα, καθώς η προγεστερόνη ενισχύει τον σχηματισμό θρόμβων στο αίμα.

Στη μελέτη αυτή είχαν λάβει μέρος 1.084.110 γυναίκες ηλικίας 50-64 ετών, εκ των οποίων οι μισές υποβάλλονταν σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης.

Κατά τη διάρκεια της μελέτης (6 έτη, 1996-2001) σημειώθηκαν 9.364 κρούσματα καρκίνου του μαστού, εκ των οποίων τα 637 ήταν θανατηφόρα. Σύμφωνα με τα δεδομένα, η συχνότητα εμφάνισης της νόσου μεταξύ των διαφόρων ομάδων γυναικών ήταν ως εξής: ένα κρούσμα για κάθε 135 γυναίκες που ποτέ δεν είχαν πάρει θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης, ένα κρούσμα για κάθε 143 γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης στο παρελθόν, ένα κρούσμα για κάθε 116 γυναίκες που ελάμβαναν μόνο οιστρογόνα και ένα κρούσμα για κάθε 73 γυναίκες οι οποίες υποβάλλονταν σε συνδυασμένη θεραπεία οιστρογόνων και προγεστερόνης.

O Dr. Rowan Chlebowski, επικεφαλής της νέας μελέτης, ανακοίνωσε πως μελετώντας ξανά τα στοιχεία του 2002 καθώς και στοιχεία άλλης μελέτης του κρατικού Οργανισμού των Η.Π.Α. Women’s Health Initiative που αφορούσαν 41.449 γυναίκες, όχι μόνο η αρχική μελέτη επιβεβαιώνεται αλλά και φαίνεται ξεκάθαρα η συσχέτιση αιτίας-αποτελέσματος, καθώς στο πλαίσιο του δείγματος η χρήση ΘΟΥ συνοδευόταν με αυξημένο αριθμό περιστατικών καρκίνου του μαστού, ενώ η διακοπή της ΘΟΥ συνέπιπτε με απότομη μείωση του αριθμού των περιστατικών.

Ωστόσο δεν συμφωνούν όλοι οι επιστήμονες με τα πορίσματα της συγκεκριμένης μελέτης, καθώς όπως υποστηρίζουν, η μείωση που παρατηρήθηκε στον αριθμό των περιστατικών καρκίνου του μαστού μπορεί να οφειλόταν σε άλλους παράγοντες.

«Χρειάζονται χρόνια για να αναπτυχθεί ο καρκίνος του μαστού και μία δεκαετία τουλάχιστον ωσότου να μπορεί να γίνεται ανιχνεύσιμος. Οπότε, η μείωση στα περιστατικά που παρατηρήθηκε κατά το διάστημα της διακοπής χρήσης της ΘΟΥ δεν μπορεί να αποδοθεί στη διακοπή χρήσης των φαρμάκων αυτών καθ’ αυτού, αλλά η αιτία της θα πρέπει να αναζητηθεί αλλού», σημείωσε ο Dr. David Sturdee, πρόεδρος της Διεθνούς Εταιρείας Εμμηνόπαυσης και εκπρόσωπος των ειδικευμένων γιατρών στη ΘΟΥ.

Οι περισσότεροι γιατροί πάντως, ανεξαρτήτως αν τάσσονται υπέρ ή κατά της ΘΟΥ, συμφωνούν στο ότι ο τύπος αυτός θεραπείας μπορεί να έχει σε κάποιες περιπτώσεις σημαντικά οφέλη σε γυναίκες με οδυνηρά συμπτώματα εμμηνόπαυσης, με την προϋπόθεση ότι η θεραπεία εφαρμόζεται για το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα και στις μικρότερες δυνατές δοσολογίες.