Ο αυτισμός είναι μια γενετική, ισόβια αναπηρία που απαντάται σε ένα μεγάλο αριθμό ατόμων, με συχνότητα που τα τελευταία χρόνια παίρνει διαστάσεις επιδημίας.
Οι δυσκολίες στον τρόπο που τα άτομα με αυτισμό αντιλαμβάνονται και συνδέονται με το περιβάλλον τους έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην οικογένεια που, δυστυχώς στη χώρα μας, αναλαμβάνει εξ? ολοκλήρου τη φροντίδα και την εκπαίδευσή τους. Λόγω της πολυπλοκότητας του αυτισμού, τα άτομα που είναι στο φάσμα του, χρήζουν υψηλού τύπου υποστήριξης, σε 24ωρη βάση σε όλες τις εκφάνσεις του βίου.
Το 2006,
υπογράφηκε από τον ΟΗΕ η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία,
η οποία αποτελεί ένα ισχυρό θεσμικό όπλο που διαμορφώνει κοινούς άξονες δράσης
για όλους τους πολίτες με αναπηρία και κατευθύνει τα κράτη για την διαχείριση
των ζητημάτων της αναπηρίας, καθορίζοντας τις υποχρεώσεις τους, υποδεικνύοντάς
τους μέτρα και διευκρινίζοντας την εφαρμογή τους. Δύο χρόνια μετά, το 2008, ο
ΟΗΕ ανακήρυξε την 2 Απρίλη ως Παγκόσμια Ημέρα ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης
για τον αυτισμό.
Σήμερα, οι οργανώσεις των οικογενειών των ατόμων με αυτισμό διεκδικούν την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία και του ν.4074/2012 και συγκεκριμένα για τα άτομα με αυτισμό:
- Πρώιμη παρέμβαση (με ευθύνη και των γονέων),
- εκπαίδευση (ένταξη, παράλληλη στήριξη, ειδική εκπαίδευση ανάλογα με το βαθμό λειτουργικότητας, εξέταση με υποστήριξη),
- επαγγελματική κατάρτιση,
- πρόσβαση στην εργασία – απασχόληση – προστατευμένα παραγωγικά εργαστήρια, σύνδεση εκπαίδευσης – δια βίου μάθησης με την εργασία,
- άτυπη μάθηση και ανεπίσημη εκπαίδευση (μέσα από δομές κατάλληλα στελεχωμένες και επαρκώς συγχρηματοδοτούμενες από την πολιτεία) καθ? όλη τη διάρκεια του βίου ενός ατόμου με αυτισμό,
- στέγες υποστηριζόμενης
διαβίωσης στην κοινότητα (αποϊδρυματοποίηση), σε κάθε δήμο της χώρας, για κάθε
άτομο με αυτισμό.