Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #201

Άρα σας ενδιάφερε η Φαρμακευτική γιατί κι αυτή –όπως και εσείς– «ασχολείται» με πολλά; Σίγουρα έπαιξε σημαντικό ρόλο και ότι από μικρή ηλικία ήμουν αρκετά κοινωνική και μου άρεσε η επαφή με τον κόσμο, κάτι που είναι αρκετά βοηθητικό, αν θες να ακολουθήσεις την επιχειρημα- τική πλευρά του κλάδου. Η αγάπη για το τραγούδι πότε ξεκίνησε και ποια είναι η πορεία σας σε αυτόν τον χώρο; Εγώ και η μουσική «συναντηθήκαμε» σε μικρή ηλικία και έκτοτε η σχέση μας αποτελεί ένα από τα σταθερά κομμάτια στη ζωή μου. Ξεκίνησα με μαθήματα πιάνου στα 6 μου και αφού τα σταμάτη- σα, άρχισα να ασχολούμαι με το τραγούδι που το συνέχισα με τις σπουδές μου στο μιούζικαλ παράλληλα με τη Φαρμακευτική Σχολή. Μπορεί να μην έχω την πορεία της Lady Gaga, αλλά όσα live έχω κάνει σε μουσικές σκηνές, τα έχω ευχαριστηθεί όσο αυτή. Η καλλιτεχνική σας φλέβα «εκδηλώθηκε» και με τη δημιουργία της μικρού μήκους ταινίας Handbrake. Μιλήστε μας για αυτήν την παραγωγή, πώς σας φάνηκε η όλη διαδικασία αλλά και η πρόκληση της υποκριτικής; Το Handbrake είναι το «παιδί» μιας ομάδας κοριτσιών που ενω- θήκαν συμπαντικά για να μιλήσουν για την προσβασιμότητα στην Αθήνα του τώρα, σε μια χώρα που θέλει να δηλώνει ευρωπαϊκή αλλά στην ουσία απέχει πολύ από τα ευρωπαϊκά πρότυπα σε αυτόν τον τομέα. Το να δημιουργείς κάτι –οτιδήποτε και αν είναι αυτό– έχει προκλήσεις, εμπόδια αλλά και πολλές συγκινήσεις. Ο τομέας του κινηματογράφου όσον αφορά την παραγωγή ομο- λογώ ότι είναι πιο δύσκολος από ό,τι περίμενα, ωστόσο δεν μας πτόησε αυτή η σκέψη. Ίσως και να μας πείσμωσε κιόλας και κα- ταφέραμε από 3 άτομα που ήμασταν στην αρχή, να καταλήξουμε σε ένα crew 35 ατόμων στο γύρισμα που δούλευε για μια ιδέα που εκφράστηκε σε έναν καφέ πριν από κάποια χρόνια. Για εμάς αυτό και μόνο είναι επιτυχία. Όσο για την υποκριτική, προσωπικά πάντα με γοήτευαν το θέατρο και ο κινηματογράφος, και όταν προέκυψε για τις ανάγκες της ταινίας δεν αποτέλεσε κάτι ξένο σαν συνθήκη. Θα το ξανάκανα από την αρχή 1000 φορές και ελπίζω να το ξανακάνω σύντομα! Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε μέσα από την ταινία; Ο κορμός της ιδέας είναι το εξής ερώτημα: «Πού αρχίζει και πού τελειώνει η αναπηρία;» Μέσα από τα λίγα λεπτά της ταινίας, θέλουμε να προβληματίσουμε και να παροτρύνουμε υποσυνεί- δητα τους ανθρώπους να αρχίσουν να παρατηρούν –σε μια πιο πραγματική διάσταση– τι συμβαίνει γύρω τους. Γι’ αυτό και σαν ομάδα η λέξη «ευαισθητοποίηση» δεν μας ταίριαξε ποτέ και συ- νήθως προτιμούμε τη λέξη «αφύπνιση». Η αφύπνιση και ο προβληματισμός είναι τα πρώτα βήματα που μπορεί κάποιος να κάνει για να καταφέρει κάτι που θα αφορά τον άνθρωπο ως οντότητα και θα έχει ως στόχο τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος φιλικού από όλους και προς όλους. Είναι δεδομένες οι δυσκολίες που βιώνει ένας χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου όσον αφορά τη μετακίνηση στην πόλη και ενδεχομένως στις ανθρώπινες σχέσεις. Ισχύει το ίδιο και σε έναν επαγγελματικό χώρο υγείας, όπως το φαρμακείο, που περιμένει κανείς ότι υπάρχει μεγαλύτερη ενσυναίσθηση; Γιατί να πιστεύει κανείς ότι μπορεί να εξαιρείται ο χώρος του φαρμακείου, τη στιγμή που οι ίδιες οι δημόσιες υπηρεσίες του κράτους δεν είναι πλήρως προσβάσιμες; Ένα κράτος που πραγ- ματικά σέβεται όλους τους πολίτες του, πρέπει να φροντίζει ώστε Από τα γυρίσματα της μικρού μήκους ταινίας Handbrake - Φωτογράφηση: meian photography | Οκτώβριος – Νοέμβριος 2024 | 65