Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #197

ένα παιδί καταστάσεις. Εικόνες ζωής, παλιότερες ή πιο κοντινές, ίσως και μελλούμενες, για ανθρώπους αγαπημένους που πάλεψαν, αγωνίστηκαν, έζησαν στα όρια της αντοχής με στερήσεις, κακουχίες, αλλά και με κατορθώματα σαν νέοι Ηρακλήδες να διώξουν τη νέα κόπρο του Αυγεία, όχι από πρόβατα, αλλά από μυαλά υποτιθέμενων ανθρώπων που έκαναν ακόμη και το σταυρό αγκύλη για να φυλακί- σουν στις φασιστικές τους δικλείδες όλους τους υπόλοιπους. Διηγήσεις, ιστορίες, παραμύθια από τη γιαγιά, τη μητέρα, τον πα- τέρα, που έκαναν την παιδική ψυχή και την καρδιά ένα μικρό σβω- λαράκι τρομαγμένο, μα αντρειωμένο το σώμα, γιατί αργότερα ίσως κι εκείνο έπρεπε να κάνει τα ίδια. Καταλάγιασαν λίγο στη φυλακή του υποσυνείδητου μα δεν σταμάτησαν ποτέ να ζητούν την έξοδο στο φως. Ώσπου, στην πρώτη ευκαιρία γεννήθηκαν οι «Ηρωικές μέρες» με την ξεχωριστή ελπίδα της προσφοράς στη μνήμη των παλιών. Για να ανάψουν κεριά ευγνωμοσύνης σε προγόνους δικούς ή όχι, που με τους αγώνες και το αίμα τους μας απάλλαξαν από βαρβάρους και φασίστες για να ζούμε σήμερα πάλι, βέβαια με δυσκολίες, αλλά ελεύθεροι. Και επειδή μύθος και ιστορία πολλές φόρες έχουν παράλληλες δι- αδρομές και ίσως σε κάποια σημεία συγχέονται ή και συμπλέουν, οι «Ηρωικές μέρες» φιλοξενούν κάτι από τους μύθους θεών και Κοινωνία & Πολιτισμός «ΑΡΓΗΣΑ ΑΛΛΑ ΤΟΛΜΗΣΑ» Μετρώντας τα αποτελέσματα αυτής της ολιγόχρονης ενασχόλησης, βλέπω ότι θα ήταν σωστό να είχα αρχίσει πολύ νωρίτερα. Οι ώρες του φαρμακείου είναι πολλές και κουραστικές όμως. Μπορεί κάποιος να κάνει μια δεύτερη, άλλου είδους ζωή στη σύνταξή του. Εγώ πά- ντως το ξεκίνησα. Τόλμησα. Τα αποτελέσματα είναι αισιόδοξα. ● Είμαι θερμός και ειλικρινής θαυμαστής των προγόνων, αλλά και των σημερινών Κρητικών που τίμησαν τα ιερά χώματα της Κρήτης, όπως τον προ διμήνου αναχωρήσαντα καθηγητή, πρύτανη Πανεπιστημίου Κρήτης, αστροφυσικό, συγγραφέα κλπ. Λαμπρύνει την Κρήτη αλλά και όλη την Ελλάδα μαζί με τους χιλιάδες άλλους που πρωτοπόρησαν και συνεχίζουν. Γι’ αυτό θα πω μιμούμενος ένα ακόμη αντίλαλο της κρητικής ψυχής: «Αδέρφια σαν θα πάτε στης Κρήτης τα χωριά, μνήμα- τα μην πατάτε, σκεπάζουνε φωτιά». Προσωπογραφίες σε κεραμίδι και τοπογραφίες σε καμβά του Μ. Μελισσουργάκη ανθρώπων (ίσως να μην είναι εντελώς μύθοι) με εκείνη την άδολη, απέραντη αγάπη που κάποιες φορές φωλιάζει στην αδαμιαία ψυχή του ανθρώπου. 58 | Δεκέμβριος 2023 – Ιανουάριος 2024 |