Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #194
Οι τραυματισμοί είναι πολύ πιθανό να συμβούν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, καθώς αυξάνεται η φυσική δραστηριότητα, ενώ τα φαρμακεία αποτελούν το πρώτο σημείο πρόσβασης για τους ασθενείς που αναζητούν πρώτες βοήθειες και τα κατάλληλα προϊόντα για να φροντίσουν το τραύμα τους. Όταν τα τραυματισμένα οστά φωνάζουν «βοήθεια» Έ νας στους πέντε τραυματισμούς κατά τη διάρκεια άθλησης ή άλλης φυσικής δραστηριότητας συμβαίνει στους αστραγάλους, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι ήπια διαστρέμματα που περνούν μετά από μερι- κές εβδομάδες. Οι τραυματισμοί στα γόνατα είναι επίσης συχνότατοι κατά την άθληση και απαιτούν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για την αποκατάσταση, ιδίως αν αφορούν τον πρόσθιο χιαστό σύνδεσμο. Νεαροί 15-25 ετών αλλά και οι γυναίκες είναι τα πιο συχνά «θύματα» τέτοιων τραυματισμών. Τα φαρμακεία επίσης επισκέπτονται συχνά ασθενείς με τενοντοπά- θειες, οι οποίοι διαμαρτύρονται για πόνο, δυσκολία της κίνησης και ποικίλα άλλα συμπτώματα όπως οίδημα ή πάχυνση του τένοντα. Μετά από έναν οξύ τραυματισμό, είναι πιθανό να αναπτυχθεί φλεγ- μονή, ως ανταπόκριση του οργανισμού στη βλάβη του ιστού. Αυτό σημαίνει ότι η φλεγμονή είναι μέρος της διαδικασίας επούλωσης, αλλά πρέπει να αντιμετωπιστεί εφόσον είναι υπερβολική. Επιπλέον συμβουλή: Συστήστε μια «δυναμωτική» καλή διατροφή. Πρωτεΐνες, βιταμίνες και μέταλλα ενισχύουν τον οργανισμό στη διαδικασία της επούλωσης του τραυματισμένου ιστού. ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΜΣΑΦ ΣΚΕΥΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ Ο φαρμακοποιός που θα κληθεί να βοηθήσει ασθενείς με μυοσκε- λετικούς τραυματισμούς, καταρχάς πρέπει να κρίνει αν πρόκειται για μια ήπια κατάσταση που μπορεί να αντιμετωπιστεί με αυτοφροντίδα ή αν απαιτεί παραπομπή σε ειδικό ή νοσοκομείο. Η παραμόρφωση και η αδυναμία χρήσης του μέλους είναι ενδείξεις κατάγματος ή εξάρθρωσης και χρειάζεται να αξιολογηθούν από ειδι- κό, όπως και τα τραύματα στο κεφάλι (ιδίως αν υπάρχει υποψία δι- άσεισης), στη σπονδυλική στήλη ή στα θωρακικά ή κοιλιακά όργανα. Σε πιο ήπιες περιπτώσεις, στόχος της θεραπείας είναι η μείωση του πόνου, η προώθηση της ταχείας επούλωσης και ο περιορισμός –όσο είναι δυνατό– του χρόνου αποκατάστασης της κίνησης. Η πρακτική RICE (ξεκούραση, παγοθεραπεία, περίδεση και ανύψω- ση του πάσχοντος μέλους) συνιστάται συχνά από τους ειδικούς, αν και έχει αμφισβητηθεί από μερίδα επιστημόνων είτε για την έλλειψη αποδεικτικών στοιχείων για την αποτελεσματικότητά της είτε γιατί δεν υπάρχουν ξεκάθαρες/κοινές οδηγίες για τον τρόπο εφαρμογής του πάγου και της περίδεσης. Τα μη στεροειδή-αντιφλεγμονώδη αναλγητικά επίσης συνιστώνται για την ανακούφιση από τον πόνο και το οίδημα, αλλά για μικρό χρονικό διάστημα, ενώ και τα τοπικά σκευάσματα με ΜΣΑΦ που απλώνονται με μασάζ έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά. Τα τοπικά κορτικοστεροειδή χρησιμοποιούνται, αλλά μόνο σε χρόνιες τενοντί- δες και όχι σε οξείς τραυματισμούς. Για την περίδεση συστήστε ελα- στικούς επιδέσμους που θα κρατήσουν την πάσχουσα περιοχή στη σωστή θέση. ● Τ Α Α Τ Υ Χ Η Μ Α Τ Α Τ Ο Υ Κ Α Λ Ο Κ Α Ι Ρ Ι Ο Υ 38 | Μάιος - Ιούνιος 2023 | Special Report
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MjA0NzY=