Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #193

Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ) αποτελεί την πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας που επηρεάζει το 12% του πληθυσμού και συσχετίζεται κυρίως με το γήρας και τα αυξανόμενα επίπεδα παχυσαρκίας στα άτομα της κοινότητας. Η ΟΑ αποτελεί τη συχνότερη αιτία πρόκλησης φυσικής αναπηρίας μεταξύ των ενηλίκων, προσβάλλοντας κατά κύριο λόγο τις αρθρώσεις του ισχίου και του γονάτου και σε μικρότερο βαθμό τις αρθρώσεις των δακτύλων και του αυχένα. Οι οικονομικές επιπτώσεις της εκφυλιστικής αυτής νόσου, η οποία κατατάσσεται 11η στην παγκόσμια λίστα των αναπηριών στη μέση και τρίτη ηλικία, αγγίζουν το 0,5% του ΑΕΠ μιας δυτικής χώρας. Η διαχείριση των συμπτωμάτων της οστεοαρθρίτιδας από αρκετούς ασθενείς για την αντιμετώπιση του πόνου και την αύξηση της παραγωγικότητάς τους, μπορεί εν δυνάμει να εντείνει τις ανεπιθύμητες ενέργειες που τα συνοδεύουν. Στη σύγχρονη φαρμακευτική πρακτική και φροντίδα, τα συμπληρώ- ματα διατροφής περιλαμβάνουν προϊόντα που στοχεύουν να δια- τηρήσουν την πρόσληψη μικροθρεπτικών συστατικών που λείπουν από το σύγχρονο τρόπο διατροφής, καθώς και την επαρκή πρό- σληψη θρεπτικών συστατικών που σχετίζονται με έλλειψη (Fe, Β12 κ.ά.) και να υποστηρίξουν συγκεκριμένες φυσιολογικές λειτουργίες. Έχει καταγραφεί ότι ένα ποσοστό 32-54% ασθενών με ΟΑ έχουν χρησιμοποιήσει ή χρησιμοποιούν κάποιο συμπλήρωμα σχετικό με τη διαχείριση της νόσου τους. ΘΕΙΙΚΗ ΓΛΥΚΟΖΑΜΙΝΗ Η θειική γλυκοζαμίνη (Glucosamine sulfate), ένας ενδογενής αμι- νομονοσακχαρίτης, είναι το πιο διαδεδομένο συστατικό των συ- μπληρωμάτων διατροφής που σχετίζονται με την ΟΑ, σε δόσεις από 500mg έως 1500mg. Συμμετέχει στη σύνθεση των γλυκο- πρωτεϊνών και γλυκοζαμινογλυκανών στο αρθρικό υγρό, στους συνδέσμους και σε άλλες δομές των αρθρώσεων. Πιο συγκεκρι- μένα, η γλυκοζαμίνη δρα μέσω της σύνθεσης δομικών πρωτεϊ- νών (επένδυση κυτταρικής μεμβράνης, κολλαγόνο, οστεοειδές, μήτρα οστού) και ως «λιπαντικό» στο συνδετικό ιστό, με στόχο την αποκατάσταση της λειτουργικής ικανότητας μιας άρθρωσης. Η πρώτης γραμμής θεραπεία για την ΟΑ μπορεί να συ- μπεριλαμβάνει πρακτικές, όπως την επαρκή ανάπαυση, την απώλεια βάρους (περί του 10% είναι αρκετό για να ανακουφιστούν βασικά συμπτώματα), τη γυμναστική και ειδικές φυσιοθεραπευτικές ασκήσεις, καθώς και τη χρήση ορθοτι- κών συσκευών που ευθυγραμμίζουν τις αρθρώσεις. Για τη διαχείριση του πόνου συνίσταται η χρήση ψυχρών ή θερμών επιθεμάτων, καθώς και φαρμάκων, όπως παρακεταμόλης, ιβουπρο- φαίνης, πιροξικάμης και λοιπών μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), ανάλογα με το επίπεδο της νόσου, το υγειονο- μικό ιστορικό του ασθενούς και τις κλινικές κατευθυντήριες γραμ- μές. Όμως, η μακροπρόθεσμη χρήση των φαρμάκων, που απαιτείται Σ Υ Μ Π Λ Η Ρ Ω Μ Α Τ Α Δ Ι Α Τ Ρ Ο Φ Η Σ Dr. Σταύρος Ε. Μπαριάμης MPharm, MSc, PhD Φαρμακοποιός – Χημικός 40 | Φεβρουάριος – Μάρτιος – Απρίλιος 2023 | Διαχείριση παθήσεων στο φαρμακείο