Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #193

Επίσης μπορεί να συνυπάρξει με αλλεργική επιπεφυκίτιδα και να συνδεθεί με: • οπισθορινική καταρροή • βήχα • ροχαλητό • μαύρους κύκλους και οίδημα κάτω από τα μάτια • κόπωση, ευερεθιστότητα, κεφαλαλγία / πονοκέφαλο • συχνές ωτίτιδες • ιγμορίτιδα • ρινικούς πολύποδες. «Οι άνθρωποι που επιβαρύνονται περισσότερο από την αλλεργική ρινίτιδα είναι τα παιδιά που υποφέρουν από συχνές ωτίτιδες, ρινο- κολπίτιδες-ιγμορίτιδες και κρεατάκια και οι ενήλικες που πάσχουν από σκολίωση του ρινικού διαφράγματος, υπερτροφία των ρινικών κογχών, ρινικούς πολύποδες και ρινοκολπίτιδες», όπως τονίζει ο Μ. Αρτόπουλος. Αξίζει να τονιστεί ότι τα παιδιά ενός γονέα με αλλεργική ρινίτιδα έχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν την ίδια νόσο καθώς υπάρ- χει σαφής κληρονομικότητα. Είναι γεγονός δε ότι ο κίνδυνος εμφά- νισης στα παιδιά αυξάνεται σημαντικά, αν και οι δύο γονείς έχουν αλλεργική ρινίτιδα. Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εξέταση και το ιστορικό του ασθενή. Οι ειδικές εξετάσεις που απαιτούνται για τον εντοπισμό του υπεύθυνου αλλεργιογόνου είναι οι δερματικές δοκιμασίες νυγμού και οι αιματολογικές εξετάσεις για τη μέτρηση της ολικής ανοσοσφαιρί- νης E. Ανάλογα με το υπεύθυνο αλλεργιογόνο ορίζεται και η διάρ- κεια της θεραπείας, ενώ παράλληλα δίνονται οι κατάλληλες οδηγίες αποφυγής. Συνήθως η θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας γίνεται με τη χορήγηση: Αντιισταμινικών Αποσυμφορητικών Ενδορινικών στεροειδών Αντι-λευκοτριενικών: Φάρμακα που χρησιμοποιούνται κυρίως για τον έλεγχο των συμπτωμάτων του άσθματος αλλά και της αλλεργικής ρινίτιδας. ● Ο κίνδυνος εμφάνισης στα παιδιά αυξάνεται σημαντικά, αν και οι δύο γονείς έχουν αλλεργική ρινίτιδα