Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #180

Special Report 42 | Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2020 | Οποιαδήποτε αλλαγή στο ρόλο του φαρμακοποιού και το περιεχόμενο της επαγγελματικής του πρακτικής, που θα εστιάζει όχι πλέον στο προϊόν αλλά στον ασθενή, προϋποθέτει τη δημιουργία, αργά ή γρήγορα, των δομών εκείνων που θα εξασφαλίσουν την αναπαραγωγή και ανανέωση αυτού του νέου προτύπου. Κυρίαρχη θέση στις δομές αυτές καταλαμβάνει το πανεπιστήμιο και ειδικότερα τα εγχώρια δημόσια φαρμακευτικά τμήματα, τα οποία φυσιολογικά θα πρέπει να αποτελούν το χώρο μέσα στον οποίο θα πρέπει να διαμορφώνεται επιστημονικά και δεοντολογικά ο μελλοντικός φαρμακοποιός. Οι σπουδές να εστιάζουν στον ασθενή και όχι στα προϊόντα φαρμακείου 2. Οι χρησιμοποιούμενες παιδαγωγικές μέθοδοι εστιάζο- νται στην καθηγητική αυθεντία και στην οργάνωση της γνώσης γύρω από συγκεκριμένη θεματολογία. Ο καθη- γητής είναι πομπός συγκεκριμένου πακέτου γνώσεων, τις οποίες ο φοιτητής παθητικά οφείλει να αφομοιώσει. Το αποτέλεσμα είναι να έχει ριζωθεί ένα παιδαγωγικό μοντέ- λο βασισμένο στην απομνημόνευση, που δεν ωθεί τον φοιτη- τή στην αναζήτηση της γνώσης, την κατανόηση, τη σκέψη και την επίλυση προβλημάτων. Εν τέλει, η γνώση που λαμβάνει ο σημερινός φοιτητής φαρμα- κευτικής κατά τη διάρκεια των πανεπιστημιακών σπουδών, με- ταδιδόμενη μέσα από παιδαγωγικά μοντέλα μιας άλλης εποχής και βασισμένη σε ανάγκες άλλων δεκαετιών (σε συνδυασμό με τη μετέπειτα αδιαφορία ή αδυναμία –συλλογική και ατομική– για περαιτέρω διεύρυνση της γνώσης) δεν του δίνει τη δυνατό- τητα να αναγνώσει και να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες του ασθενή και του συστήματος υγείας. Θα πρέπει λοιπόν να πείσουμε τους πανεπιστημιακούς μας δασκάλους για την ανάγκη μετασχηματισμού των εγχώριων δημόσιων τμημάτων φαρμακευτικής προς την κατεύθυνση της διαμόρφωσης ενός δυναμικού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος γνώσης και εμπειρίας, που θα χαρακτηρίζεται από: Περιεχόμενο σπουδών που θα επιτρέπει στον υποψήφιο φαρμακοποιό να αποκτά γνώσεις, ικανότητες και δεξιοτεχνί- ες που θα τον καθιστούν ικανό στην παροχή φροντίδας εστι- Έ ναν τέτοιο ρόλο δεν μπορούν να τον επιτελέσουν τα υφιστάμενα πανεπιστημιακά τμή- ματα, τουλάχιστον όχι με την υπάρχουσα μορφή τους, καθώς: 1. Το περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών είναι εστι- ασμένο στο πεδίο της φαρμακοχημείας, της τεχνολογί- ας φαρμάκων, της φαρμακογνωσίας και πολύ λιγότερο της φαρμακολογίας και φαρμακοθεραπείας. Ουσιαστικά το πρόγραμμα σπουδών είναι δομημένο ώστε ο φαρμα- κοποιός να βγαίνει με ένα πολύ μεγάλο εύρος γνώσεων επί της σύνθεσης των φαρμάκων (γνώση εστιασμένη στο προϊόν) και ένα πολύ στενό εύρος γνώσεων επί της χρή- σης των φαρμάκων (ελάχιστη εστίαση στον ασθενή). Τα τμήματα φαρμακευτικής στη χώρα μας δημιουργούν στρατιές φαρμακοποιών έτοιμων για να εργαστούν στα φαρμακεία της δεκαετίας του… ‘20 ή στις ελάχιστες θέσεις μιας φθίνουσας εγχώριας φαρμακοβιομηχανίας. Βασίλης Μπιρλιράκης φαρμακοποιός, MSc Φαρμακευτική Φροντίδα & Φαρμακοθεραπεία, ΜΒΑ Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, μέλος του Φ.Σ. Μαγνησίας, vbirlirakis@yahoo.gr Φ Α Ρ Μ Α Κ Ε Υ Τ Ι Κ Ή Π Α Ι Δ Ε Ι Α Σ Τ Ή Ν Ε Λ Λ Α Δ Α