Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #175

Special Report 44 | Ιούλιος - Αύγουστος - Σεπτέμβριος 2019 | Για την πρόληψη των σχολικών ατυχημάτων προτείνονται τα εξής μέτρα: Ο χώρος του σχολείου πρέπει να είναι κατάλληλα σχεδιασμένος, ώστε να παρέχει ασφάλεια στους μαθητές. Συγκεκριμένα: ● Να τοποθετούνται κιγκλιδώματα σε επικίνδυνα σημεία, για να αποτρέπονται οι πτώσεις. ● Να αποφεύγονται γυαλιστερά πατώματα και επιφάνειες από υλικά που η επαφή τους με το παιδί μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς. ● Οι σκάλες δεν πρέπει να έχουν κουπαστές, γιατί εύκολα με την παιδική φαντασία μετατρέπονται σε τσουλήθρες. ● Να τοποθετούνται μπάρες στα πεζοδρόμια. ● Να ελέγχονται συχνά οι χώροι άθλησης, τα εργαστήρια, το προαύλιο για επικίνδυνα αντικείμενα και ο υπόλοιπος εξοπλισμός (θρανία, καρέκλες) για τυχόν φθορές που μπορούν να αποτελέσουν αιτία ατυχημάτων. Όσα μέτρα πρόληψης όμως και αν ληφθούν, δεν μπορούν να μηδενίσουν την πιθανότητα πρόκλησης κάποιου ατυχήματος. Το παιδί μετά το ατύχημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Για να ελαχιστοποιηθούν οι συνέπειες από τα σχολικά ατυχήματα, πρέπει: ● Να υπάρχει πλήρες φαρμακείο πρώτων βοηθειών σε σημείο εύκολα προσβάσιμο. ● Να σημειώνονται σε ευκρινές σημείο τα τηλέφωνα: του Κέντρου Δηλητηριάσεων (210 7793777), της γραμμής του Εθνικού Κέντρου Έρευνας & Πρόληψης Ατυχημάτων (210 7462253) και της γραμμής του μη κερδοσκοπικού φορέα: «Αντιμετώπισης παιδικού τραύματος» (210 6741933). Να εκπαιδεύεται και να πιστοποιείται ετησίως ένα τουλάχιστον μέλος του διδακτικού προσωπικού στην παροχή πρώτων βοηθειών. Μαθήματα παρέχονται από πολλούς οργανισμούς, όπως ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και το ΚΕΠΑ. Οι γονείς πρέπει να ενημερώνουν το διδακτικό προσωπικό για ενδεχόμενα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζει το παιδί, όπως ιστορικό σπασμών, λήψη ενέσιμης αγωγής ή τυχόν αλλεργίες. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι κηδεμόνες υποχρεούνται να ενημερώνουν και να προμηθεύουν την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή στον παιδαγωγό. Σε περίπτωση που συμβεί το ατύχημα, πρέπει να αντιμετωπιστεί γρήγορα, αποτελεσματικά και με ασφάλεια. Η γνώση παροχής βασικής βοήθειας και όχι εξειδικευμένης στο παιδί (νεογνό, βρέφος, νήπιο, παιδί) κρίνεται άκρως απαραίτητη για τον γονέα, τον παιδαγωγό αλλά και κάθε εργαζόμενο σε βρεφονηπιακό σταθμό ή παιδότοπο. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ επαναφέρει δηλαδή στη φυσιολογική θέση), ώστε να γίνει πάλι λειτουργική η πάσχουσα άρθρωση. Κάταγμα οστού - κάκωση άκρου: Πόδια και χέρια είναι οι πιο συχνές περιοχές που εμπλέκονται στις κακώσεις των οστών. Ως κάταγμα ορίζεται η λύση της συνέχειας του οστού. Υπάρχουν διά- φοροι τύποι καταγμάτων και συγκεκριμένα στα παιδιά τα κατάγ- ματα έχουν ιδιαιτερότητες λόγω του αναπτυσσόμενου σκελετού τους. Η αντιμετώπιση των κακώσεων ποικίλλει και εξαρτάται από το είδος του κατάγματος και την περιοχή του. Τα παιδιά έχουν την τάση να εξερευνούν τα πάντα γύρω τους και να θέλουν να δοκι- μάσουν καινούργια πράγματα, έχοντας φυσικά άγνοια κινδύνου. Έτσι, αυξάνεται η πιθανότητα ατυχήματος ή τραυματισμού. Ση- μαντικότερο όλων είναι η πρόληψη ώστε να ελαχιστοποιήσουμε κάθε πιθανότητα πρόκλησης σοβαρού ατυχήματος. Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω όλα αυτά που θα πρέπει να περι- έχονται σε ένα κυτίο φαρμάκων: Αποστειρωμένες γάζες (όχι βαμβάκι). Αυτοκόλλητα γαζάκια. Αντισηπτικό διάλυμα ιωδιούχου ποβιδόνης (όχι οινόπνευμα). Ελαστικούς επιδέσμους. Αερόλυμα αιμοστατικό-αντιβιοτικό (spray Pulvo). ●