Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #170

12 Καχυποψία Ένα ακόμη εμπόδιο στην καλή επικοινωνία με τους εφήβους είναι η «καχυποψία» που έχουν οι περισσότεροι έφηβοι απέναντι σε κάθε ενήλικο, τον οποίο αντιμετωπίζουν σαν ακόμα ένα γονιό που «δεν με καταλαβαίνει, είναι εναντίον μου και θέλει να μου επιβάλει πράγματα χωρίς να ρωτάει καν τη γνώμη μου». Αυτό τους κάνει να εμπιστεύονται δύσκολα, με αποτέλεσμα πολλές φορές να αποφεύγουν να ακολουθή- σουν ιατρικές οδηγίες, να παραμελούν απαραίτητες πρακτι- κές σωματικής υγιεινής ακόμα και να σταματούν να παίρνουν τα απαραίτητα για την υγεία τους φάρμακα. Μια μεγάλη πρόκληση λοιπόν και ένα σημαντικό «κατόρθωμα» στην προσέγγιση ενός εφήβου που απευ- θύνεται στο φαρμακοποιό είναι το να καταφέρει αυτός να κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Απαραίτητη προϋπόθεση για να συμβεί αυτό είναι να αισθανθεί ο έφηβος ότι ο φαρμακοποιός είναι ειλικρινής απέναντί του, ότι τον σέ- βεται αλλά και ότι γνωρίζει καλά για τι πράγμα μιλάει. Αν οι παραινέσεις των γονιών σε θέματα υγείας «πέφτουν σε τοίχο», επειδή οι έφηβοι αρχίζουν να διαπραγματεύονται και οι γονείς υποχωρούν λόγω ελλιπών γνώσεων, στο γιατρό και στο φαρμακοποιό μια τέτοιου είδους διαπραγμάτευση είναι άτοπη. Αυτό κάνει –παραδόξως ίσως– τους έφηβους να αισθάνονται αυτό-ματα μεγαλύτερη εμπιστοσύνη. Για να ενισχυθεί περισσότερο η εμπιστοσύνη, ο φαρμα- κοποιός μπορεί να προσπαθήσει τα εξής: ● Να μιλήσει ανοιχτά και ειλικρινά, ακόμα και για θέματα που μπορεί στην οικογένεια να θεωρούνται ταμπού ή «άβολα», όπως η σεξουαλικότητα, οι διατροφικές συνήθειες, το πάχος, η κατάθλιψη. ● Να εξηγήσει στον έφηβο απλά αλλά εμπεριστατωμένα με ποιον τρόπο δρα ένα φάρμακο, ώστε να καταλάβει πώς θα βοηθηθεί. ● Να είναι ήρεμος και φιλικός, ακόμα κι όταν ο έφηβος διαφωνεί και εναντιώνεται. ● Να ζητήσει να μάθει λεπτομέρειες για το πρόβλημα από τον ίδιο τον έφηβο, δίνοντάς του την αίσθηση ότι τον λαμβάνει υπόψη. Όλα αυτά είναι αναγκαία και μπορούν όχι μόνο να έχουν άμεση επίδραση στο να λάβει ένας έφηβος την απαραίτητη για την υγεία του και ενδεδειγμένη φαρμακευτική ή βοηθητική αγωγή, αλλά και να συντελέσουν θετικά στο να παραμείνει και μελλοντικά συνεπής στη λήψη της και στη γενικότερη φροντίδα της υγείας του. ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Όλα τα παραπάνω ισχύουν και για τις περιπτώσεις εφήβων με χρόνιες παθήσεις (διαβήτης, άσθμα κλπ.), τους οποίους ένας φαρμακοποιός μπορεί να γνωρίζει από την παιδική τους ηλικία. Επειδή πολλά παιδιά με χρόνιες παθήσεις συνειδητοποιούν καλύτερα στην εφηβεία τι τους συμβαίνει, μπορεί να αντιδράσουν με θυμό και άρνηση στη συνέχιση της θεραπείας τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο φαρμακοποιός (και ο γιατρός φυσικά) που γνωρίζει και παρακολουθεί το παιδί χρόνια, μπορεί με τη στάση του –λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω– να παίξει σημαντικό ρόλο στη διασφάλιση της σωστής αντιμετώπισης της πάθησης. Η Λουίζα Βογιατζή είναι Ψυχολόγος, Προσωποκεντρική ψυχοθεραπεύτρια, τηλ.: 212 100 6953, lui_vo@hotmail.com, www.psyhologos.gr Μια μεγάλη πρόκληση για τον φαρμακοποιό είναι να καταφέρει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του εφήβου. Ο έφηβος πρέπει να αισθανθεί ότι ο φαρμακοποιός είναι ειλικρινής απέναντί του, ότι τον σέβεται αλλά και ότι γνωρίζει καλά για τι πράγμα μιλάει. ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ & ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ / ΟΙ ΕΦΗΒΟΙ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ €