Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #169

3 81 Από μια συγκύρια διαφόρων γεγονότων στο διάστημα 1982-1990 είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου και άρχισα να σκαλίζω ασταμάτητα, με το πάθος και την έκσταση του οδοιπόρου που ανακάλυψε έναν καινούργιο και ανέλπιστο κόσμο! Έφτιαξα μεγάλα και μικρά (σε μέγεθος) έργα για ιδιωτικούς και δημόσιους χώρους. Οι μαθηματικές σχέσεις και οι φυσικοί νομοί έγιναν για εμένα ένας ιδιαίτερος τρόπος έκφρασης. Παραβολές και υπερβολές, έλλειψη, ακολουθία Φιμπονάτσι, fractals, χρυσή τομή, βαρυτική καμπύλωση του χώρου κλπ.! Αυτή η «Καρυάτιδα» είναι από ολόκληρο κορμό καρυδιάς που μαζί με άλλες δύο όμοιες βρίσκονται σε ένα σαλόνι στο Λέχαιο. Το ύψος της: 220 εκ. Aφήνω ανέγγιχτα κάποια από τα χαρακτηριστικά του υλικού, όπως τα «μαλλιά» σε αυτές τις πέτρες (φωτό 1,2) ή τις ατέλειές του, όπως σε αυτό το θαλασσόξυλο (φωτό 3) . Για τις πέτρες χρησιμοποιώ τροχό, καλέμια και πολύστροφα εργαλεία για τις λεπτομέρειες και τη λείανση. Για το ξύλο χρησιμοποιώ από αλυσοπρίονο έως οδοντιατρικά φρεζάκια! Σκαλισμένος σε πωρόλιθο Κρήτης και σε φυσικό μέγεθος, ο "Χειμώνας" κινείται σε ελλειπτική τροχιά μαζί με τις άλλες τρεις εποχές, σε παραβολικό τοίχο 3x8, ντυμένο από την ίδια πέτρα. Βρίσκεται σε ένα σαλόνι στο Λέχαιο. Το ίδιο το υλικό με οδηγεί κυρίως στο τι θα φτιάξω. Προχωρώ αφαιρώντας τα «περιττά» μέρη, ώσπου να εμφανιστεί η μορφή που πιστεύω ότι κρύβεται μέσα του. Αυτό δεν αποκλείει να έχω προσχεδιάσει κάτι, όπως για παράδειγμα αυτός ο «Πήγασος» σε ξύλο καρυδιάς και σε μέγεθος παλάμης! Χειμώνας Πήγασος Καρυάτιδα 2 1