Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #169

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / ΑΥΤΟΠΡΟΣΩΠΟΓΡΑΦΙΕΣ 64 Υπάρχει μια βαθιά συγγένεια ανάμεσα στο ζύγισμα σε ένα ζυγό με τέσσερα δεκαδικά ψηφία (όπου μερικά mg παραπάνω αλλάζουν την αναλογία των συστατικών σε μια κρέμα τρετινοΐνης) και στο ψάξιμο της σωστής λέξης σε μια πρόταση, εκεί όπου μια παράταιρη λέξη μπορεί να αποδυναμώσει το κείμενο... Το κοινό σημείο τους είναι η ακρίβεια. Και είναι μια γνώση αυτή που έρχεται από πολύ μακριά, από το ότι οι φαρμακοποιοί έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε σε επίπεδο όχι απλά κυττάρου αλλά κυτταρικού υποδοχέα και έχουμε εκπαιδευτεί –είτε συνειδητά είτε όχι– να μεταφέρουμε την πληροφορία στον ασθενή με συντομία και ακρίβεια. Επιπλέον, σε έναν επαγγελματία υγείας υπάρχει η έγνοια για τον άνθρωπο, η κατανόηση της ανάγκης του, η υποχώρηση του όποιου προσωπικού φόρτου μπροστά στο επείγον των προβλημάτων του, πραγματικών ή φανταστικών, η ανταπόκριση, αυτό που σήμερα εκ- φράζουμε με τον όρο «φαρμακευτική φροντίδα». Ακρί- βεια λοιπόν και ενσυναίσθηση. Όλα αυτά δεν τα γνώριζα, όταν τελείωνα τη Φαρμακευτική Αθηνών το 2002. Τα συνειδητοποίησα όμως από το Μάρτιο του 2018, όταν εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων «Το Κόκκινο και το Άσπρο» από τις Εκδόσεις Πόλις, στις οποίες οφείλω ευγνωμοσύνη για την ανταπόκρισή τους στην προσπάθειά μου. Η αγάπη για την ανάγνωση έρχεται επίσης από πολύ μακριά, κάπου στη μετάβαση από την παιδική στην εφηβική ηλικία, όπως γίνεται συνήθως. Στην αρχή παιδική λογοτεχνία, έπειτα πρόωρα διαβάσματα κλασσικών συγγραφέων κι ύστερα καταβύθιση σε βιβλία σχετικά με το αντικείμενο των σπουδών και σε μερικά άλλα, λιγότερο λογοτεχνίας, περισσότερο ψυχολογίας. Η συνειδητή στροφή στην ανάγνωση της σύγχρονης – κυρίως– λογοτεχνίας έρχεται αργότερα και οι πρώτες προσπάθειες για τη συγγραφή ξεκινούν τέσσερα χρόνια πριν, μέσα από διάβασμα και σεμινάρια δημιουργικής γραφής, υπό την ενθαρρυντική ματιά τριών μικρών παι- διών που παρακολουθούν με ενδιαφέρον.