Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #164

82 που είναι ο συνδυασμός του εδάφους, των καλλιεργη- τικών μεθόδων, των κλιματολογικών συνθηκών, του μικρο- κλίματος και κυρίως της ψυχής του καλλιεργητή. Όλα αυτά «περνούν» στο ποτήρι σου. Για εμένα αυτές που έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι οι γηγενείς ποικιλίες, που είναι χαρακτηριστικές για κάθε τόπο. Καθώς και ποικιλίες που η αναβίωσή τους από ολοκληρωτικό αφανισμό, χάρη στις προσπάθειες φωτισμένων οινοποιών, π.χ. Λημνιώνα, έχει δώσει οινικά δείγματα εξαιρετικής κομψότητας. Ποιες είναι οι αγαπημένες σου ποικιλίες; Μου αρέσουν πολύ τα γερμανικά Rieslings. Είναι λευκά κρασιά με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που δεν αρέσουν στον πολύ κόσμο, γιατί μυρίζουν diesel. Μπορούν όμως να παλαιώσουν πολύ και να τα πιεις και μετά από 30 χρόνια! Επίσης, το ασύρτικο Σαντορίνης, μία από τις πιο ωραίες ποικιλίες που υπάρχουν και ευτυχώς έχει αρχίσει και προβάλλεται πολύ στο εξωτερικό. Μια πάρα πολύ ωραία ποικιλία, που δεν της έχει δοθεί ακόμα η κατάλληλη προσοχή, είναι το Βιδιανό στην Κρήτη, μια λευκή ποικιλία με κοινά χαρακτηριστικά με το Viognier, με πλούσιο σώμα, πολύ έντονα τα αρώματα του βερίκοκου, που ταιριάζει υπέροχα με το φαγητό και με την κρητική κουζίνα. Ακόμα, η Ρομπόλα στην Κεφαλονιά με τα πολύ έντονα ορυκτά αρώματα, τη λεμονάτη γεύση, που ταιριάζει απίστευτα με τα ψαρικά. Πρέπει να βρούμε 2-3 ποικιλίες που πραγματικά αξίζουν, που μπορούν να τις δουλέψουν οι παραγωγοί, να τις προωθήσουμε και να γίνουν σήμα κατατεθέν της χώρας. Αλλά ας αφήσουμε την οινογνωσία και ας ξανάρθου- με σε σένα. Πόσο σε βοήθησαν τα χρόνια του πάγκου στην ενασχόλησή σου ως sommelier; Την εμπειρία του φαρμακείου τη βρίσκω κάθε μέρα μπροστά μου. Με τον πελάτη του φαρμακείου είχα και έχω χρόνια σχέση. Είναι από τους πιο δύσκολους πελάτες και πολύ απαιτητικός, οπότε έχω μάθει πολλά για την επαφή μου με τον κόσμο και για το πώς να τον ψυχολογώ. Βλέπω ανθρώπους και νομίζω ότι ξέρω και τι φάρμακο παίρνουν, ξέρω πώς θα τους προσεγγίσω. Επιπλέον το ότι είχες μια δική σου επιχείρηση, σε κάνει να μπορείς να καταλάβεις πώς λειτουργεί μια επιχείρηση και πώς πρέπει να συναλλάσσεσαι. Για πόσο καιρό ακόμα θα παραμείνεις ένας… συνεπής sommelier; Ξέρω ότι δεν θα μείνω εκεί, θα πάω και σε κάτι άλλο. Δεν είναι εύκολη δουλειά, δεν μπορείς να την κάνεις για πάντα. Έτσι κι αλλιώς καθετί κάνει τον κύκλο του. Θα πάρω λοιπόν ό,τι έχω να πάρω και θα προχωρήσω στο επόμενο βήμα, χρησιμοποιώντας όλα αυτά τα εφόδια που αποκόμισα μέχρι τώρα. Και το επόμενο βήμα, ποιο θα είναι; Πάντα ήθελα να ασχοληθώ με τον τουρισμό και συγκεκριμένα με ένα διατηρητέο σπίτι της μητέρας μου στο Ναύπλιο. Το όνειρό μου είναι να δώσω ζωή σε αυτό το σπίτι, να γίνει ένα boutique hotel, ένα μικρό ξενοδοχείο, που θα είναι θεματικό με βάση το κρασί. Θα έχει κελάρι, τα κρασιά του, θα κάνουμε εκδρομές με τους ενοίκους του στους δρόμους του κρασιού, θα οργανώνουμε σεμινάρια, θα αναπτύξουμε ένα εναλλακτικό τουρισμό, εξειδικευμένο στο κρασί. Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό που έκανες μέχρι τώρα κι αυτό που κάνεις σήμερα το αντιμετωπίζεις ως κάτι μεταβατικό… Η φιλοσοφία μου είναι αυτή: ακόμα και αν αισθάνεσαι ότι κάνεις κάποια βήματα πίσω, ξέρεις ότι είναι για να πάρεις φόρα να πας πάλι μπροστά. Πιο σημαντικό ακόμα είναι να μην εγκλωβίζεσαι ούτε στους εφιάλτες σου, ούτε στα όνειρά σου. Μπορεί για κάποιους λόγους να μην μπορέσω να το κάνω αυτό στο Ναύπλιο. Αυτό δεν πρέπει να με εγκλωβί- σει και να με κάνει να δυστυχήσω. Όχι. Θα προσπαθήσω, θα κάνω τα πάντα γι’ αυτό, γιατί το θέλω με όλη μου την ψυχή. Αλλά αν δεν το καταφέρω, δεν θα επιτρέψω το όνειρο να γίνει εφιάλτης. Θα έχω κερδίσει μια διαδρομή πάρα πολύ ωραία. Μια διαδρομή γεμάτη δύσκολες και όμορφες στιγμές, μια διαδρομή που θα με έχει εξελίξει ως άνθρωπο και θα αποτελέσει την αφετηρία για το επόμενο ταξίδι - στόχο. / Η οινοχόος Άννα Χρισκιώτη επί τω έργω ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / φαρμακοποιοσ και...