Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #164

54 Η ελληνική νομοθεσία είναι περιγραφική, ενώ το κανονι- στικό πλαίσιο είναι κατακερματισμένο σε διαφορετικά νο- μοθετήματα (Π.Δ. 312/1992, Ν. 1963/1991, Ν. 5607/ 1932, Ν. 1316/1983 κ.ά.). Σήμερα τα φαρμακεία στη χώρα μας υποχρεούνται να διατηρούν φαρμακοτεχνικό εργαστήριο 10 τετρα- γωνικών μέτρων κατ’ ελάχιστον, το οποίο πρέπει να είναι καλά αεριζόμενο και φωτιζόμενο και να έχει λείες επιφάνειες. Στο εργαστήριο πρέπει να διατηρούνται οι φαρμακευτικές πρώτες ύλες, οι δρόγες και όλα τα κατάλληλα σκεύη και συσκευές (ιγδία, λαβίδες, ζυγοί κλπ.) για την παρασκευή των φαρμακοτεχνικών σκευασμάτων. Τα φαρμακεία παρασκευάζουν δύο κατηγορίες σκευα- σμάτων, τα «γαληνικά σκευάσματα ισχύουσας Φαρ- μακοποιίας» και τα «γαληνικά σκευάσματα εκτός Φαρ- μακοποιίας». του Ανδρέα Βίτσου Το θέμα της λειτουργίας του φαρμακοτεχνικού εργαστηρίου, παρότι υποβαθμισμένο από τη σημερινή φαρμακευτική πρακτική, είναι πολυδιάστατο. Μολονότι η νομοθεσία περιγράφει τους γενικούς κανόνες της σύστασης και λειτουργίας των γαληνικών εργαστηρίων, η επιστήμη έχει από καιρό ξεπεράσει τη νομοθεσία, καθώς η εξέλιξη της φαρμακευτικής τεχνολογίας, η εφαρμογή κανόνων ορθής πρακτικής και τελικά οι ανάγκες του πληθυσμού έχουν μεταβάλει άρδην τις συνθήκες λειτουργίας των φαρμακείων. Τμήμα του εργαστηρίου του φαρμακείου του Ανδρέα Βίτσου, στη Ζάκυνθο ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ % % 9 ± 4 #