Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #164

4 E D I T O R I A L Όμως, τότε για ποια επι- στροφή του εργαστηρίου μι- λάμε στο κεντρικό θέμα του πε- ριοδικού μας; Ας ξεκαθαρίσουμε καταρχάς σε ποιο εργαστήριο αναφερόμαστε. Σε αυτό που κύριο έργο του είχε την παρασκευή φαρμάκων, έργο που από τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 1960 ελαχιστοποιήθηκε εξαιτίας της επικράτησης των τυποποιημένων σκευασμάτων; Ή αναφερόμαστε στην εργαστηριακή πρακτική της δεκαετίας του ’90 και του πρώτου μισού της επόμενης δεκαετίας, που ήταν ταυτόσημη με τις «εναλλακτικές» θεραπείες, την παρασκευή «φυτικών» καλλυντικών και τις απλές αναμείξεις έτοιμων δερματολογικών σκευασμάτων; Είναι σαφές ότι μιλάμε για το πρώτο, δηλαδή για το εργαστήριο που –κυρίως– εξυπηρετεί την ανάγκη του ασθενούς για μια εξατομικευμένη φαρ- μακευτική λύση σε ένα πρόβλημα υγείας του. Έπειτα, γιατί μιλάμε για επιστροφή αυτού του εργαστηρίου; Ποια είναι τα στοιχεία που τεκμηριώνουν μια τέτοια άποψη; Η συνολική αγορά γαληνικών σκευασμάτων παγκοσμίως θα αναπτυχθεί μέχρι το 2021 στα 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ συνολικά, υποστηρίζει η Fagron Hellas, που μαζί με την εταιρεία Σύνδεσμος ΑΕ αποτελούν στη χώρα μας τους δύο πιο ισχυρούς προμηθευτές πρώτων υλών και εργαστηριακού εξοπλισμού. Σε αυτήν την άποψη συνηγορεί και η δυναμική ανάπτυξη όλων των οικονομικών και παραγωγικών δεικτών των δύο αυτών μεγάλων παικτών της συγκεκριμένης αγοράς. Αλλά γιατί εντοπίζουμε αυτήν την επιστροφή στα χρόνια της κρίσης; Γιατί τότε, προκειμένου να επιβιώσει ο κλάδος από την απώλεια ή τον ευτελισμό ενός μεγάλου μέρους της επαγγελματικής του ύλης και τη συνεχή απώλεια εισοδήματος, αισθάνθηκε την ανάγκη να επαναπροσδιορίσει την ταυτότητά του, μέσω της αφομοίωσης πρακτικών που εντάσσονται στο φάσμα της φαρμακευτικής φροντίδας. Βασικός πυλώνας αυτής της φροντίδας είναι τα γαληνικά φάρμακα, ο κύκλος εργασιών των οποίων από το 2012 έως το 2016 γνώρισε αύξηση άνω του 15%. Όμως, υπάρχει μια σειρά και άλλων ερωτημάτων για το σύγχρονο εργαστήριο του φαρμακείου, που δεν υπολείπονται σε σοβαρότητα και σημασία από τα προαναφερθέντα, και τις απαντήσεις τους προσδοκά οποιοσδήποτε συνάδελφος θελήσει να επενδύσει στο συγκεκριμένο τομέα. Ερωτήματα όπως: ● Ποια είναι ακριβώς η επαγγελματική ύλη ενός σύγχρονου εργαστηρίου; ● Τι απαιτείται από ένα φαρμακοποιό για να φτιάξει ένα πλήρως εξοπλισμένο εργαστήριο; ● Από ποιο κανονιστικό πλαίσιο καλύπτεται το σύγχρονο εργαστήριο όσον αφορά την τήρηση κανόνων καλής φαρμακοτεχνι- κής πρακτικής και τον υπολογισμό του κινδύνου κάθε φαρμακοτεχνικής εργασίας; ● Τι σημαίνει για την κερδοφορία του φαρμακείου ένα σύγχρονο εργαστήριο; Μπορεί ένα φαρμακείο να βιοποριστεί αποκλειστι- κά από αυτό; Σε αυτά τα ερωτήματα και σε άλλα πολλά απαντούν, αναλύοντας σε βάθος τα ζητήματα, experts σε κάθε τομέα του φαρμακευτι- κού εργαστηρίου, στο αφιέρωμα που συντόνισε και επιμελήθηκε ο εξαιρετικός συνάδελφος Ηλίας Κατσόγιαννης. «Στο τέλος του δρόμου», πάντως, το περιοδικό μας δεν έχει απορίες. Το λευκό του πάγκου του εργαστηρίου του φαρμακείου μας, το χρώμα που συμβολίζει την καθαρότητα, την ασφάλεια, τη θετικότητα, βοηθά και στη μετάδοση ενός σαφούς μηνύματος: η υπεραξία που το εργαστήριο προσφέρει στο δίκτυό μας και η δεσπόζουσα και αναντικατάστατη θέση που μας δίνει στο τομέα του φαρμάκου μπορούν να αποτελέσουν τη γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον του επαγγέλματός μας. Η άσπρη μπλούζα μάς «έντυνε» από παλιά με την ιδιότητα του υγειονομικού. Και ο λευκός πάγκος του εργαστηρίου μάς ξεχώριζε από τους άλλους επαγγελματίες της υγείας και δεν έπαψε να λειτουργεί όλα τα χρόνια της ύπαρξης του επαγγέλματός μας. Η λεία επιφάνειά του υποδεχόταν τις πρώτες ύλες, τα ιγδία, τις λαβίδες, φιλοξενούσε πάντα σε μιαν άκρη του το ζυγό ακριβείας και την ογκώδη Φαρμακοποιία. Τάκης Χονδρογιάννης