Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #162

81 Παχυσαρκία: η γενεσιουργός αιτία σοβαρών χρόνιων παθήσεων Όλοι οι επαγγελματίες υγείας γνωρίζουν ότι όσο πιο παχύσαρκος είναι κάποιος τόσο πιθανότερο είναι να εκδηλώσει μια σειρά προβλημάτων, όπως στεφανιαία νόσο, εγκεφαλικό επεισόδιο, υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, υπερινσουλιναιμία, ινσουλινοαντίσταση, διαταραχή ανοχής στη γλυκόζη, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, στηθάγχη, χολοκυστίτιδα, χολολιθίαση, οστεοαρθρίτιδα, υπερουρι- χαιμία, λιπώδη διήθηση του ήπατος, άπνοια ύπνου, σύν- δρομο πολυκυστικών ωοθηκών, υπογονιμότητα, επιπλοκές κύησης, ψυχολογικές διαταραχές, νεφρολιθίαση, ακράτεια ούρων, διάφορες μορφές καρκίνου και φυσικά θάνατο. Επιπλέον, οι επιστήμονες ανησυχούν ιδιαίτερα για το πώς η επιδημία παχυσαρκίας πυροδοτεί την αύξηση του σακχαρώδους διαβήτη (ΣΔ). Σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός των διαβητικών παγκοσμίως θα τριπλασιαστεί τα επόμενα 15 έτη, φτάνοντας τα 320 εκατομμύρια, αριθμός που θα υπερβαίνει τον πληθυσμό των ΗΠΑ. Γιατί οι παραδοσιακές δίαιτες δεν αδυνατίζουν Η «Διατροφική Πυραμίδα», που δημοσίευσε το 1992 το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ και αποτελεί τη βάση των διαιτητικών αρχών που κυριαρχούν σήμερα στο δυτικό κόσμο, ορίζει ότι ο άνθρωπος πρέπει να καταναλώνει έξι ή περισσότερες μερίδες δημητριακών (ψωμί, δημητριακά πρωινού, ζυμαρικά, ρύζι), καθημερινά. Ουσιαστικά, πί- σω από το μοντέλο αυτό κρύβεται η προσπάθεια προώθησης των αμερικανικών γεωργικών προϊόντων. Όμως, αυτή η Διατροφική Πυραμίδα κρατά υψηλά τα επίπεδα του γλυκογόνου, δηλαδή τους υδατάνθρακες που αποθηκεύονται στους μυς και το ήπαρ. Το γλυκογόνο μοιάζει με αποθήκη σακχάρου (γλυκόζης), όπου το σάκχαρο είναι το καύσιμο που χρησιμοποιεί το σώμα. Εν αντιθέσει με τις αποθήκες λίπους, οι οποίες μπορούν να επεκτείνονται, δηλαδή να κάνουν το άτομο όλο και πιο παχύσαρκο, η αποθήκη γλυκογόνου έχει περιορισμένη χωρητικότητα σακχάρου. Εκεί έγκειται και το πρόβλημα. Μια γεμάτη αποθήκη γλυκογόνου δίνει σήμα στο σώμα να χρησιμοποιεί ως πηγή ενέργειας τους εισερχόμενους υδατάνθρακες αντί του λίπους, μετατρέποντάς τους σε λίπος, αντί να καίει το αποθηκευμένο λίπος. Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους αύξησης της παχυσαρκίας κατά 250% σε 25 χρόνια. Το 2005, το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ δημοσίευσε ένα νέο μοντέλο υγιεινής διατροφής που περιελάμβανε σωματική άσκηση, απώλεια βάρους και επαρκή κατανάλωση νερού. Τα δημητριακά, κυρίως ολικής άλεσης, περιορίστηκαν στο 1/3 της ποσότητας που όριζε η «Διατροφική Πυρα- μίδα» , ενώ σύστηνε την κατανάλωση υγιεινών λιπαρών, όπως το ελαιόλαδο, τα καρύδια και τα τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση. Το 2011, το αμερικανικό υπουργείο Γεωργίας αντικατέστησε τη «Διατροφική Πυραμίδα» με το «Διατροφικό Πιάτο» και το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ παρουσίασε το «Πιάτο της Υγιεινής Διατροφής». Και τα δύο δίνουν έμφαση στη λήψη βιταμινών και ιδιαίτερα βιταμίνης D. Είναι λοιπόν θεμελιώδους σημασίας η αναζήτηση της σωστής διατροφής που προϋποθέτει αλλαγή στις αναλογίες λίπους, πρωτεϊνών και σακχάρων. Η συμβατική «υγιεινή» δίαιτα (λίγα λιπαρά, πολλά φρούτα, λαχανικά, δημη- τριακά, ζυμαρικά και ρύζι, αρκετά όσπρια και άλιπα γαλακτοκομικά και λίγο κρέας, περιορισμό θερμίδων, λιπαρών και ποσοτήτων) όχι μόνο δεν επιτρέπει το αδυνάτισμα, αλλά προάγει την αύξηση του βάρους και το κυριότερο διαταράσσει την ορμονική ισορροπία και συνολικά την υγεία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από την ορμονική ισορροπία εξαρτάται ο μεταβολισμός, δηλαδή η καύση ή η συσ- σώρευση λίπους. Οι συνήθεις διατροφικές οδηγίες όμως προκαλούν ορμονικό χάος, πρόωρη γήρανση και επίμονα περιττά κιλά. 