Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #161

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / ΑΠΟΨΕΙΣ 94 Εάν απομονώσουμε τη συγκεκριμένη πρόταση από την όλη επιχειρηματολογία, ίσως το ενδεχόμενο μιας δηλητηρίασης από το πλέον αθώο και απαραίτητο συστατικό της ζωής, το νερό, να μας θορυβήσει. Πρόκειται για μια αλήθεια, η οποία όμως ανατρέπεται από μια άλλη, όπως αυτή προκύπτει μελετώντας το πλήρες κείμενο, στο οποίο « η δηλητηρίαση από νερό ελλοχεύει, όταν χορηγούνται ισότονα διαλύματα γλυκόζης ή αμινοξέων και η νεφρική λειτουργία είναι πλημμελής » . Η μικρή αυτή εισαγωγή θέλει να επισημάνει τη σύγχυση, η οποία επικρατεί σήμερα σε πολλές εκφάνσεις του δημόσιου βίου. Σύγχυση εξαιτίας της αποσπασματικής πα- ράθεσης αντιλήψεων, ιδεών, επιλογών και νομοθετημάτων. Δανείζομαι το σχόλιο του δημοσιογράφου Χρήστου Πλέσ- σα από την εφημερίδα « Χανιώτικα Νέα » : “ οι ιθύνοντες « αληθολογούν » με εκπληκτικές ικανότητες και επιλεγμένες ωραιολογίες που ο λαός πιστεύει, για να βρεθεί αντιμέτω- πος από τον αντίθετο « ωραιολογούντα » . Τότε αδυνατεί ο λαός να προσδιορίσει ποια από τις αλήθειες είναι η πραγματική και αναγκάζεται να ακολουθεί τα γεγονότα, αφού δεν μπορεί να τα προλάβει και να τα ανατρέψει ” . Διαβάζω εδώ και καιρό στο έγκριτο και εμπεριστατωμένο περιοδικό «Φαρμακευτικός Κόσμος» τον προβληματισμό των συναδέλφων σχετικά με την τύχη του φαρμάκου και το φυσικό χώρο διάθεσής του, το φαρμακείο, και προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει. Συμφωνώ πως μέσα « Η υπερυδάτωσις αύτη των ιστών είναι η δηλητηρίασις εξ ύδατος καθ' ην οι πάσχοντες είναι ευερέθιστοι, έχουν σπασμούς κλπ. » « Βιοχημεία » Ν. Ασπιώτη, καθηγητή του Α.Π.Θ. της Χριστίνας Φλόκα