Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #161

10 E D I T O R I A L Αν προτεραιότητά του αποτελεί το συμφέρον του ασθενή του, τι διασφαλίσεις έχει ότι το ελληνικό γενόσημο φάρμακο, πέραν της προσιτής τιμής του, είναι τόσο ποιοτικό, ασφαλές και αποτελεσματικό, ώστε να επωμισθεί την ευθύνη της χορήγησής του; Ο Δημήτρης Δέμος, αντιπρόεδρος της Πανελ- λήνιας Ένωσης Φαρμακοβιομηχανίας (Π.Ε.Φ.), θα τον διαβεβαιώσει ότι: «Η παραγωγή των ελληνι- κών φαρμάκων γίνεται σε υπερσύγχρονα εργοστάσια στη χώρα μας, σε απόλυτη συμφωνία με τα αυστηρά, διεθνή πρότυπα διασφάλισης ποιότητας και με τους κανόνες ορθής βιομηχανικής παραγωγής». Αν βάζει πάνω από όλα το δημόσιο συμφέρον, πώς θα πειστεί ότι αυτό εξυπηρετείται υιοθετώντας πρακτικές χορήγησης των ελλη- νικών γενοσήμων; Ένας λόγος –θα ισχυριστεί ο Σωτήρης Μπερσίμης, πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ– είναι ότι: «…η χρήση γενόσημων σκευασμάτων επιτρέπει την ανακατεύθυνση των εξοικονομούμενων πόρων υγείας για την κάλυψη νέων ή ανικανοποίητων μέχρι σήμερα θεραπευτικών αναγκών». Ο άλλος λόγος –θα υπερθεματίσει ο Θεόδωρος Τρύφων, πρόεδρος της Π.Ε.Φ.–, «είναι η ενίσχυση των ελληνικών παραγωγικών φαρμακοβιομηχανιών, ώστε να συνεισφέρουν στο Α.Ε.Π με σημαντική προστιθέμενη αξία, να τονώσουν την απασχόληση, τις εξαγωγές και τις επενδύσεις σε έρευνα...», έτσι ώστε να ενισχυθεί η ελληνική οικονομία σε αυτήν την περίοδο της μεγάλης ύφεσης. Σε αυτήν ακριβώς τη μεγάλη ύφεση, όμως, σε εξαιρετικά δεινή θέση βρίσκεται και ο Έλληνας φαρμακοποιός, λόγω –κυρίως– της κατακόρυφης πτώσης των τιμών των φαρμάκων. Εκ πρώτης όψεως λοιπόν η συστηματική προώθηση των φθηνών ελληνικών γενοσήμων από μέρους του μοιάζει μάλλον σαν αυτοκτονική τάση... Άρα επανερχόμαστε: γιατί να το κάνει; Γιατί θα έχει το οικονομικό κίνητρο, είναι η ομόφωνη απάντηση που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση από όλους τους φορείς του φαρμάκου. «Χρειάζονται κίνητρα από την πλευρά της πολιτείας αλλά και από τη βιομηχανία. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να αναζητηθεί νομικός τρόπος ώστε να εξαιρεθούν από την υποχρέωση του rebate οι πωλήσεις του φαρμακείου σε γενόσημα ή να δοθεί αύξηση στο ποσοστό κέρδους του φαρμακοποιού στα γενόσημα», τονίζει η Ειρήνη Μαρκάκη, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Φαρμακαποθηκαρίων. «Θα πρέπει να υπάρχει όχι μόνο γνώση, αποδοχή και ελευθερία επιλογής τους από τους ασθενείς και τους επαγγελματίες υγείας, αλλά επιπρόσθετα και κίνητρα για τη χρήση τους», λέει ο Νικόλαος Μανιαδάκης, καθηγητής στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας. «Το μεικτό κέρδος των φαρμακοποιών και της αλυσίδας διανομής να ενισχυθεί, αναλογικά, δηλαδή να εξειδικευτεί σε περισσότερα κλιμάκια τιμολόγησης η ενιαία σήμερα κατηγορία για φάρμακα κάτω των 50€», συνιστά ο Πασχάλης Αποστολίδης, πρόεδρος του Σ.Φ.Ε.Ε. και προσθέτει «Θα πρέπει να μειωθεί, αναλογικά, το rebate των φαρμακοποιών σε σχέση και με την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων». Και ο Θεόδωρος Τρύφων, της Π.Ε.Φ., επαναλαμβάνει σε όλους τους τόνους ότι: «απαιτείται εφαρμογή πολιτικής κινήτρων για τη χρήση των γενόσημων φαρμάκων». Ο ΕΟΠΥΥ έχει εισηγηθεί στο υπουργείο Υγείας, «δημιουργία κινήτρων στους επαγγελματίες υγείας (γιατρούς, φαρμακοποιούς) για την αύξηση της διείσδυσης των γενόσημων σκευασμάτων». Ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, συναινεί και στέκεται, επίσης, συνεπίκουρος στην επίσημη θέση του Π.Φ.Σ. για τη «χορήγηση αμοιβής βάσει αποτελέσματος των επαγγελματιών υγείας», με τη σαφή δήλωση ότι: «Είναι έτοιμη διάταξη νόμου που προβλέπει οικονομικό όφελος για τα φαρμακεία που αυξάνουν το ποσοστό των γενοσήμων στον όγκο των πωλήσεών τους». Η βιομηχανία είναι σύμφωνη. Η πολιτεία επιβεβαιώνει. «Ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις αν μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον, είναι να τον εμπιστευτείς», είχε πει ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας Ernest Hemingway. Σε αυτήν την κρίσιμη για τη βιωσιμότητα των φαρμακείων μας περίοδο, ακόμα κι αυτή η ρεαλιστική προσέγγιση του θέματος δεν φαίνεται αρκετή. Η –δυναμική– διεκδίκησή του μένει πάντα το αιτούμενο. «Στηρίξτε και ενισχύστε το ελληνικό γενόσημο», προτρέπουμε τον Έλληνα φαρμακοποιό σε αυτό το τεύχος του περιοδικού μας. Κι αυτός θα διερωτηθεί εύλογα γιατί να το κάνει. Τάκης Χονδρογιάννης