Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #159

88 ΥΓΙΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ / AΡΘΡΟ Πριν από δύο ημέρες επισκέφθηκα ένα φαρμακείο της γειτονιάς μου προκειμένου να προ- μηθευτώ κάποια παυσίπονα. Με την ευκαιρία της παραμονής μου στο φαρμακείο, σκέφθηκα να ρωτήσω τη φαρμακοποιό σχετικά με το μουρουνέλαιο (διαθέσιμους τύπους, κόστος κλπ). Προς έκπληξή μου, η φαρμακοποιός αντί να με πληροφορήσει για τα παραπάνω, απάντησε κοφτά: «το μουρουνέλαιο δεν πρέπει να το λαμβάνετε το καλοκαίρι!». Χωρίς να χρησιμοποιήσω την ιδιότητά μου και κρίνοντας ότι οι διατροφικές γνώσεις της είναι μάλλον περιορισμένες, αποχώρησα από το φαρμακείο με τα προϊόντα για τα οποία το είχα επισκεφθεί. Ωστόσο, μου έμεινε στο μυαλό η τοποθέτηση της φαρμακοποιού την οποία σκέφθηκα ότι μάλλον έχω ξανακούσει… Μάλιστα κάπου διάβασα πρόσφατα (φυσικά σε ανυπόγραφο κείμενο στο διαδίκτυο) ότι «το μουρουνέλαιο δεν είναι σωστό να χρησιμοποιείται περισσότερο από 2 μήνες το χρόνο». Τις συγκεκριμένες τοποθετήσεις τις θεωρώ απόλυτα λανθασμένες και πιστεύω ότι είναι αυτονόητο χρέος μου να τοποθετηθώ, διαλευκαίνοντας το εν λόγω ζήτημα. Φαντάζομαι το επιχείρημα τόσο της συγκεκριμένης φαρμακοποιού όσο και εκείνων των λίγων χωρίς σοβαρή επιστημονική κατάρτιση που το υποστηρίζουν, είναι ότι εφόσον το μουρουνέλαιο περιέχει βιταμίνη D δεν το χρειαζόμαστε το καλοκαίρι με δεδομένο ότι "αυτονόητα" συνθέτουμε τη συγκεκριμένη βιταμίνη εξαιτίας της έκθεσης μας στο ήλιο. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το μουρουνέλαιο, ως συμπυκνωμένη πηγή ζω- τικών θρεπτικών συστατικών, χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στην Ελλάδα εδώ και πολλές δεκαετίες για την πρόληψη της ραχίτιδας και την καλή σκελετική ανάπτυξη των παιδιών και για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων.