Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #159

28 Είναι, λοιπόν, καιρός να τελειώνουμε με τις αυταπάτες μας και να αντιμετωπίσουμε επιτέλους την πραγματικότητα. Το φαρμακείο από δω και στο εξής καλείται να λειτουργήσει: ● Σε καθεστώς περαιτέρω μείωσης της φαρμακευτικής δαπάνης. ● Με ένα μεγάλο ποσοστό του τζίρου του να έχει πλήρως απελευθερωμένες τιμές. ● Με ένα μέρος του τζίρου του που απέφερε ταμειακή ρευστότητα να έχει διοχετευτεί σε άλλα κανάλια διανομής. Την ίδια στιγμή θα έχει να ανταγωνιστεί: ● Εταιρικά σχήματα με ιδιώτες ως κύριους μετόχους, που θα διαθέτουν μεγάλη ρευστότητα. ● Τα e-shops που θα συνεχίζουν το «θεάρεστο» έργο τους, που είναι ο κανιβαλισμός των τιμών σε ότι έχει απομείνει στο μικρομεσαίο φαρμακείο. ● Τους φαρμακοποιούς διευρυμένου ωραρίου, τους πρώ- τους που άρχισαν να «ξηλώνουν το πουλόβερ» του φαρμακείου. Έτσι, οι συλλογικές λύσεις ημέρα με την ημέρα γίνονται ολοένα και πιο δύσκολες: ● Η εγκατεστημένη πλέον διαστρωμάτωση του κλάδου έχει δομήσει στο εσωτερικό του αντικρουόμενα συμφέροντα και αυτό κάνει σχεδόν αδύνατη ακόμα και τη διατύπωση συνολικών προτάσεων. ● Η «εγκληματική» εσωστρέφεια του συνεταιριστικού κινήματος το έχει ήδη απομακρύνει από τον αρχικό σκοπό του, ενώ και η προσπάθεια που έκανε για τη δημιουργία ενός δικτύου φαρμακείων οδήγησε σε περαιτέρω κατακερματισμό του κλάδου. Μέσα σε αυτό το κλίμα τι μπορούμε να κάνουμε; Το να διεκδικήσουμε ένα νομικό πλαίσιο συνενώσεων στα μέτρα μας — σε αυτήν τη φάση — είναι τουλάχιστον ουτοπικό. Όταν είχαμε τη δυνατότητα να το κάνουμε, δεν το πράξαμε. Αυτό που μας απομένει τώρα είναι το να κινηθούμε το ταχύτερο δυνατόν σε συνεργατικά σχήματα, με τις όποιες δυνατότητες μας δίνει τη δεδομένη στιγμή το ήδη υπάρχον νομικό πλαίσιο. Όμως αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, εφόσον η νοοτροπία μας θα πρέπει να αλλάξει από το «φαρμακείο ΜΟΥ» και να μετατραπεί στο «φαρμακείο ΜΑΣ». Εάν μπορέσουμε πάντως να το καταφέρουμε αυτό, έχει καλώς. Ειδάλλως, ας συμβιβαστούμε με μια υπαλληλική θέση στις μεγάλες μονάδες που θα δημιουργηθούν χωρίς εμάς. Κι ας είναι βέβαιο ότι κι εκεί δε θα χωρέσουμε όλοι... Oι συλλογικές λύσεις ημέρα με την ημέρα γίνονται ολοένα και πιο δύσκολες αφού η εγκατεστημένη πλέον διαστρωμάτωση του κλάδου έχει δομήσει στο εσωτερικό του αντικρουόμενα συμφέροντα, γεγονός που κάνει σχεδόν αδύνατη ακόμα και τη διατύπωση συνολικών προτάσεων. Ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος είναι φαρμακοποιός, Πρόεδρος του Φ.Σ. Ηλείας και εκλέκτορας του Π.Φ.Σ., dtheodoro@hotmail.com ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟΥ ΜΟΥ % % 9 ± 4 #