Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #157

94 ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ Μετά την επιτυχία που είχαν οι παραστάσεις του “Θείου Βάνια” του Αντόν Τσέχωφ τον Απρίλιο και τον Μάιο, τη σκυτάλη παίρνει η νέα ομάδα της «Ψυχής Ίαμα» με τη σατυρική, αλληγορική και σίγουρα σπαρταριστή κωμωδία που γράφτηκε στη Φλωρεντία το 1518 (τότε και πρωτοπαίχτηκε) από τον συγγραφέα του «Ηγεμόνα» Νικολό Μακιαβέλι. Η γραφή και η φόρμα που ακολουθεί ο συγγραφέας είναι η κλασική της λεγόμενης «λατινικής κωμωδίας» που όμως αποκτά διαχρονικές διαστάσεις καθώς πραγματεύεται τον έρωτα, την πλάνη, την αυταπάτη και κυρίως βέβαια την απάτη. Αλήθειες διαχρονικά επίκαιρες που πάντα πλέκο- νται στη ζωή των ανθρώπων, κάνοντας το έργο ενδια- φέρον, ψυχαγωγικό και διασκεδαστικό και στην εποχή μας, χωρίς να καταφεύγει σε διδακτισμούς. Μέσα από συνεχείς δολοπλοκίες, παρεξηγήσεις και κωμικές ανατροπές, ο συγγραφέας επισημαίνει με εκπληκτική διαύγεια ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν κρίνεται τελικά από το αν τηρούνται οι κανόνες της ηθικής αλλά από το ποθούμενο αποτέλεσμα. Ο πολιτικός, ο κληρικός, ο πλούσιος φεουδάρχης ή αστός, δεν αξιολογούνται με το μέτρο της ηθικής αλλά από τον βαθμό επιτυχίας των σκοπών τους, ανεξάρτητα από τους τρόπους που χρησιμοποιούν και τους όρους που επιβάλλουν ώστε να ικανοποιήσουν τις ορέξεις τους. Το αποτέλεσμα, ο σκοπός, δίνει αγγελικά φτερά, καθαγιάζει τα μέσα!... Ο Μακιαβέλι παραμένει παρεξηγημένος γιατί ταυτίζεται με τον «μακιαβελισμό», την ανάλυσή του δηλαδή γύρω από τον άκρατο αμοραλισμό, τις δολοπλοκίες, τα παιγνίδια εξουσίας, τη χρήση κάθε μέσου φτάνει να επιτευχθεί ο σκοπός. Τόσο στον «Ηγεμόνα» (κυρίως, βέβαια, σε αυτόν) όσο και στον «Μανδραγόρα», αλλά και σε άλλα του έργα ο συγγραφέας περιγράφει τους μηχανισμούς και τη δομή των πραγμάτων που ίσως δεν γίνονται ορατά πίσω από μια πολιτική πράξη, από μια κοινωνική ή εκκλησιαστική δολοπλοκία. Με αριστοτεχνικό τρόπο ο Μακιαβέλι κατορθώνει ώστε το τέλος του «Μανδραγόρα» να βρίσκει όλους τους πρωταγωνιστές ικανοποιημένους. Ολονών τα μέσα, ίδια ή παρόμοια, αγιάζονται εντέλει από τον σκοπό, από την επιθυμία που ο καθένας θέλει να εκπληρώσει. Ο θεατής τώρα, θα πρέπει με τη σειρά του να αναστοχαστεί, να ανακαλύψει τις αλληγορίες, τις αντιστοιχίες με το χτες και το σήμερα, να αποκρυπτογραφήσει το βάθος και τη βαρύτητα μιας φαινομενικά «ρηχής» και ανάλαφρης ιστορίας... Ίσως είναι χρήσιμο εδώ να υπενθυμίσουμε με λίγα λόγια και τις ιδιότητες του φυτού «μανδραγόρας» που δίνει τ' όνομά « « Η δεύτερη εφετινή παράσταση της θεατρικής ομάδας φαρμακοποιών Αθήνας -Πειραιά «Ψυχής Ίαμα»