Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #156

74 Αναφέρεται ότι η συχνότητα σωματικής ή σεξουαλικής κα- κοποίησης σε γυναίκες με ΣΕΕ είναι 3-4 φορές μεγαλύ- τερη από αυτή του γενικού πληθυσμού. Εντερική φλεγμονή Από τους πάσχοντες από ΣΕΕ το 7-30% περιγράφει μια οξεία εισβολή των συμπτωμάτων μετά από επεισόδιο οξείας γαστρεντερίτιδας. Το σύνδρομο αναπτύσσεται σε λιγότερους από το 10% των ασθενών με οξεία διάρροια. Παράγοντες για την ανάπτυξη μεταλοιμώδους ευερέθιστου εντέρου είναι η μακριά διάρκεια της γαστρε- ντερίτιδας, ο τύπος του μικροβίου, το κάπνισμα, το γυ- ναικείο φύλο, η νεαρή ηλικία και η απουσία εμετών κατά τη νόσηση. Άλλες αιτίες περιορισμένης φλεγμονής μπορεί να είναι μια αυξημένη ευπάθεια σε αλλεργιο- γόνα των τροφών ή ληφθείσες χημικές ουσίες. Εντερικό μικροβίωμα Φαίνεται ότι τα φυσιολογικά μικρόβια του εντέρου παίζουν κάποιο ρόλο στο ΣΕΕ. Υπάρχουν ενδείξεις οτι η υπερανάπτυξη μικροβίων στο λεπτό έντερο οδηγεί σε μετεωρισμό. Φαίνεται ότι η μικροβιακή χλωρίδα των πασχόντων από ΣΕΕ διαφέρει από αυτή των υγιών. Γίνεται μεγάλη έρευνα για τον προσδιορισμό της αλληλεπίδρασης της εντερικής χλωρίδας με το ανοσολογικό σύστημα. Διαιτητικοί παράγοντες Σε μερικούς ασθενείς η λήψη συγκεκριμένων τροφών μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα ΣΕΕ. Αρχικά πρέπει να αποκλειστούν σύνδρομα δυσανεξίας. Η μεγάλη πλειο- ψηφία των ασθενών με ΣΕΕ δεν έχει δυσανεξία σε συγκε- κριμένες τροφές, αλλά τα συμπτώματα προκαλούνται με μη ειδικό μηχανισμό σε άτομα που έχουν την τάση για αυτό. Δυσανεξίες είναι βέβαιο ότι θα αυξηθούν, αν το έντερο γίνει ευαίσθητο όπως στο ΣΕΕ, ενώ μπορεί να εμφανιστούν νέες που δεν ήταν αντιληπτές. Αυτές είναι πιθανότερο να είναι οι συνέπειες παρά οι αιτίες του ΣΕΕ και τείνουν να εξαφανίζονται, όταν το σύνδρομο βελτιώνεται. Διάγνωση Η διάγνωση του ΣΕΕ γίνεται με βάση κριτήρια (ROME III) που αφορούν την ύπαρξη των παρακάτω με συγκεκριμένο τρόπο: ανακούφιση με την κένωση, αλλαγή στις συνήθειες του εντέ- ρου, αλλαγή στη μορφή των κοπράνων, αλλαγή στη συχνότητα των κενώσεων, διαταραχές στην έξοδο των κοπράνων, παρουσία βλέννης, μετεωρισμός και κοιλιακή διάταση. Βέβαια πρέπει να έχει προηγηθεί έλεγχος για τον απο- κλεισμό διαφόρων νοσημάτων. Απαιτούνται λήψη ιστορικού, κλινική εξέταση, εργαστη- ριακός έλεγχος. Αυτός περιλαμβάνει αιματολογικό έλεγχο, βιοχημικό και ορμονολογικό έλεγχο, εξέταση κοπράνων, θυρεοειδικό έλεγχο, ειδικές εξετάσεις για σύνδρομα δυσα- πορρόφησης. Επίσης συχνά κρίνεται σκόπιμος ο έλεγχος με ολική κολονοσκόπηση – ειλεοσκόπηση. Ιδιαίτερα σε νέους ανθρώπους που θέλουν να αποφύγουν την κολονοσκό- πηση, χρήσιμη είναι και η δοκιμασία καλπροτεκτίνης κοπράνων, η οποία διενεργείται με δείγμα κοπράνων στο ιατρείο και έχει αποτέλεσμα εντός ολίγων λεπτών. Θεραπεία Οριστική θεραπεία δεν υπάρχει. Η νόσος είναι πολυπα- ραγοντική, δεν έχουν διευκρινιστεί ακόμα οι παθογενε- τικοί μηχανισμοί και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατή η ανεύρεση θεραπείας ίασης. Η αντιμετώπιση εστιάζεται στον περιορισμό της συμπτω- ματολογίας και χρησιμοποιούνται ψυχολογική υποστηριξη, διαιτητικά μέτρα και φαρμακευτική αγωγή. Συνιστώνται η λήψη ικανής ποσότητας νερού (2- 3lt ημερησίως), αποφυγή της καφεΐνης, προς ΥΓΙΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ / το ευερέθιστο έντερο Συχνά κρίνεται σκόπιμος ο έλεγχος με ολική κολονοσκόπηση – ειλεοσκόπηση.