Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #156

E D I T O R I A L 6 Τα ίδια λόγια θα δανειζόμουν αν ρωτούσατε τη γνώμη μου για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα το επάγγελμά μας. Γιατί είν’ αλήθεια ότι πριν από τον ερχομό της μεγάλης ύφεσης, όταν τα σημάδια της κρίσης σκοτείνιαζαν τον επαγγελματικό μας ορί- ζοντα, ανταμώσαμε ατραπούς που δεν τολμήσαμε να πλατύνουμε. Ήταν οι συνενώσεις-συστεγάσεις των μικρών ατομικών μας επιχειρήσεων, τα επενδυτικά και αναπτυξιακά προγράμματα των συνεταιρισμών, η αυ- τοκάθαρση του κλάδου που θα αναδείκνυε το επιστημονικό και κοινωνικό του προφίλ και τόσα άλλα. Πόσοι από αυτούς τους παλιούς δρόμους που δεν ακολουθήσαμε χάθηκαν για πάντα στη δίνη της πτώχευσης και πόσοι θα εμφανιστούν εκεί που δεν τους περιμένουμε σαν έλθει η ανάκαμψη, κανείς μας δεν γνωρίζει. Όμως, σήμερα που είναι όλα ρευστά, μετέωρα και αμφίβολα, άλλη επιλογή δεν έχουμε από το να πάρουμε έναν και μοναδικό δρόμο. Ο δρόμος αυτός έχει όνομα αλλά δεν έχει γυρισμό. Λέγεται αναπροσανατολισμός του επαγγέλματος. Και έχει δύο παράδρομους. Ο πρώτος λέγεται φαρμακευτικές υπηρεσίες. Τον πήραμε αυτόν τον παράδρομο στον προηγούμενο τεύχος μας. Περιδιαβήκαμε σε αυτά που κάνουμε και σήμερα: συμβουλευτική για ήσσονος θεραπείας ασθένειες, απλές διαγνωστικές εξετάσεις, εμβολιασμούς, περιποίηση μικρών τραυμάτων, χορήγηση επείγουσας αντισύλληψης. Κι είδαμε στο βάθος του αυτά που μπορούμε να κάνουμε στο μέλλον: παρακολούθηση της φαρμακοθεραπείας, συνταγογράφηση χρόνιων παθήσεων, συμμετοχή σε προγράμματα στήριξης ασθενών κ.ά., απαιτώντας για κάποια από αυτά την αποζημίωσή τους από την πολιτεία. Ο δεύτερος παράδρομος λέγεται δημιουργική πώληση. Θα περιηγηθούμε σ’ αυτόν με το «Φαρμακευτικό Κόσμο» που κρατάτε στα χέρια σας. Οι ειδικοί της επιχειρηματικής διαχείρισης φαρμακείου διαγραμμίζουν την πορεία του, εφιστούν την προσοχή μας στα γυρίσματα, τις στροφές, τα δύσκολα σημεία του, μας δείχνουν πού μπορεί να καταλήξει. Είναι δύο παράδρομοι που πολλές φορές διασταυρώνονται. Ο πρώτος μάς οδηγεί στην καρδιά του ασθενή. Ο άλλος στη λογική και στην τσέπη του πελάτη-καταναλωτή. Έχουμε ανάγκη την πρόσβαση και στα δύο. Είναι δύο παράδρομοι του μεγάλου, πλατιού δρόμου, αυτού που μέσα από ένα ιδιαίτερο δύσκολο και ραγδαία μεταβαλλόμενο περιβάλλον, θα μας δώσει μιαν άλλη, ελπιδοφόρα προοπτική για το μέλλον του φαρμακείου μας. Κι αυτές οι σκέψεις μας φέρανε να σιγοψιθυρίζουμε τους στίχους του Γκάτσου, στο τραγούδι του Μίκη: «Σ’ αυτόν το δρόμο που διάλεξες να πας/ κοίτα να προφτάσεις τον καιρό/ που’ ναι σαν το κύμα τ’ αλμυρό…» «Υπήρξαν κι άλλοι δρόμοι που δεν ακολούθησες. Κι άλλοι δρόμοι που έχασες για πάντα. Αλλά οι δρόμοι μπορεί να εμφανίζονται εκεί που δεν τους περιμένεις. Μεγάλοι, πλατιοί δρόμοι - αυτοί που θα σε πάνε ακριβώς εκεί που θέλεις να πας», λέει ένας από τους ήρωες του μυθιστορήματος «κατ’ εικόνα» του κορυφαίου Έλληνα νευροεπιστήμονα Γιώργου Παξινού, συνέντευξη του οποίου φιλοξενεί αυ- τό το τεύχος του περιοδικού μας. Τάκης Χονδρογιάννης ΠΟΥ ΔΙΑΛΕΞΕΣ ΝΑ ΠΑΣ Σ' αυτό το δρόμο