Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #154

82 Τα αυτοάνοσα νοσήματα αφορούν μια ευρεία ομάδα κλινικών συνδρόμων, τα οποία εμφανίζονται με την ίδια συχνότητα και στα 2 φύλα καθώς και σε όλα τα κοινωνικοοικονομικά στρώματα. Αυτά τα νοσήματα μπορεί να «κοιμούνται», όπως χαρακτηριστικά χρησιμοποιείται ο όρος, για μεγάλο χρονικό διάστημα και να παρουσιάσουν μια αργή, βαθμιαία έναρξη ή ένα έντονο, οξύ πρώτο επεισόδιο. της Xριστίνας Κ. Σιδέρη Στηρίζοντας τον ασθενή με αυτοάνοσο νόσημα Τα αυτοάνοσα νοσήματα συνηθέστερα εμφανίζονται στις νεαρές ηλικίες, ειδικότερα στο φάσμα 20-40 ετών που αποτελεί και την πιο παραγωγική και δημιουργική περίοδο του ατόμου. Ο ρόλος των ψυχολογικών παραγόντων στην εμφάνιση ενός αυτοάνοσου έχει μελετηθεί συστηματικά, κυρίως καθώς φαίνεται να επιδρά σημαντικά τόσο πριν από την εμφάνισή του όσο και κατά τη διάρκεια της πορείας του. Ειδικότερα, έχει παρατηρηθεί συσχέτιση ανάμεσα στην έναρξη των συμπτωμάτων και σε σημαντικά γεγονότα ζωής των ασθενών. ΥΓΙΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ / ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΝΕΟΙ