Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #153

29 * Οι αλυσίδες φαρμακείων από μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες λιανικής διανομής των φαρμάκων είναι συνέπεια της απελευθέρωσης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του φαρμακείου. Έτσι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συμφώνησε να υιο- θετήσει τις προτάσεις των δανειστών και να περάσει στο τρίτο μνημόνιο τη διάταξη: «Με την προτεινόμενη ρύθμιση καταργείται η υποχρέωση κατοχής πτυχίου φαρμακοποιού και άδειας άσκησης επαγ- γέλματος, καθώς και οποιουδήποτε άλλου περιορισμού, πλην του σχετικού με τα πληθυσμιακά όρια, ως προϋποθέσεις για την ίδρυση και λειτουργία φαρμακείων… Με την ως άνω αύξηση των φαρμακείων αλυσίδων αναμένεται η αύξηση ζήτησης φαρμακοποιών και η καταπολέμηση της ανεργίας στον κλάδο». Ωστόσο παραμονές Δεκαπενταύγουστου, όταν η Βουλή επικύρωνε το τρίτο μνημόνιο, η παράγραφος αυτή αντικαταστάθηκε με τη διάταξη: «Με απόφαση των Υπουργών Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας & Τουρισμού και Υγείας καθορίζονται οι προϋπο- θέσεις, η διαδικασία και κάθε άλλο θέμα σχετικά με τη χορήγηση άδειας ιδρύσεως φαρμακείου». Η διάταξη αυτή στην πραγματικότητα αναιρεί την προη- γούμενη, αλλά αφήνει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα για την απελευθέρωση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος με μια απλή κοινή υπουργική απόφαση. Η αντίδραση του κλάδου Με την επανεκλογή της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ο κλάδος εμφανίζεται ετοιμοπόλεμος και αποφασισμένος να μην αφήσει τα φαρμακεία να περάσουν στις πολυεθνικές εταιρείες. Για να αποτρέψουν τα σχέδια των δανειστών οι συνδικαλιστές σχεδιάζουν ένα συνδυασμό αμυντικών (παθητικών) και επιθετικών (ενεργητικών) μέτρων. ● Αμυντικά μέτρα Τα αμυντικά μέτρα συνίστανται αφενός στην εκμετάλλευση του υπάρχοντος νομικού οπλοστασίου που διαθέτει ο κλάδος και αφετέρου στην κατάθεση αντιπροτάσεων για τη διατήρηση του περιοριστικού καθεστώτος ιδιοκτησίας του φαρμακείου. ● Νομικό οπλοστάσιο Ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί στα χέρια των φαρμα- κοποιών συνιστά η από τις 19/05/2009 τελεσίδικη από- φαση του Ανώτατου Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, με την οποία το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων ανήκει αποκλειστικά σε φαρμακοποιούς και όχι σε τρίτους μη- φαρμακοποιούς: «Η εξάρτηση των φαρμακοποιών, ως μισθωτών, από τον έχοντα την εκμετάλλευση του φαρμακείου θα περιόριζε τη δυνατότητά τους να αντιταχθούν στις οδηγίες του έχοντος την εκμετάλλευση». Πρόκειται για μια σημαντική απόφαση αφού όσοι έχουν έννομο συμφέρον να μη γίνουν αλυσίδες φαρμακείων, απλοί πολίτες ή ακόμη και οι ίδιοι οι φαρμακοποιοί, μπορούν να προσβάλουν έναν τέτοιο νόμο δικαστικά. Ένα ακόμη νομικό επιχείρημα που υψώνει τοίχο στις αλυσίδες φαρμακείων είναι η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) (228-232/2014), η οποία ξεκαθαρίζει κατηγορηματικά ότι «η εξασφάλιση της βιωσιμότητος των φαρμακείων, και μάλιστα υπό συνθήκες λειτουργίας τους εκτός όρων ελεύθερου ανταγωνισμού, αποτελούν επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι δικαιολογούν την επιβολή περιορισμών όχι μόνο στην άσκηση αλλά και στην πρόσβαση στο επάγγελμα του φαρμακοποιού προσώπων που συγκεντρώνουν, κατ' αρχήν, τα νόμιμα προσόντα για την άσκησή του». 