Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #151

Η Unicef έχει καταγράψει, ανάμεσα στους πρόσφυγες από τη Συρία, σχεδόν 2 εκατομμύρια παιδιά από 0-17 ετών. Αρκετά από αυτά έχουν χάσει τον έναν ή και τους δύο γονείς τους. Η «χαμένη γενιά»: αυτός είναι ο όρος που χρησιμοποιείται, επίσημα πια, για να χαρακτηριστούν αυτά τα παιδιά. Είναι η γενιά των εκατομμυρίων παιδιών με «βομβαρδισμένο» χτες, γεμάτο από τα συντρίμμια της ζωής τους που ξαφνικά «ακυρώθηκε». Είναι παιδιά με τραύματα, άλλα ορατά και άλλα στην ψυχή που δεν φαίνονται αλλά αιμορραγούν, αφήνοντας ανεξίτηλα σημάδια για όλη τη ζωή. Όλοι μας γινόμαστε μάρτυρες μιας γενιάς που βλέπει το παρελθόν και το μέλλον της να εξαφανίζονται... Στη χώρα μας, το τελευταίο 8μηνο, η προσέλευση προσφύγων από τη Συρία και το βόρειο Ιράκ αυξάνει συνεχώς, όσο κλιμακώνεται η ένταση στην περιοχή. Οι ανάγκες σε φάρμακα (αντιβιοτικά, παυσίπονα, αντιπυρετικά κ.ά.), ακολουθούνται, σχεδόν πάντα, από επείγουσες ανάγκες για τρόφιμα, σκεπάσματα, ρούχα. Η Ελλάδα αποτελεί τον ενδιάμεσο σταθμό προς τη «γη της επαγγελίας», ό,τι και αν αυτό σημαίνει για τον καθένα τους. Πρόσφατα έφτασαν στη χώρα μας πρόσφυγες Γεζιντί, διωγμένοι από τα βουνά του Κουρδιστάν του Ιράκ από τους Τζιχαντιστές του ISIS. Είναι νέοι άνθρωποι, άνδρες, λιγότερες γυναίκες, νήπια, ασυνόδευτα παιδιά, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους για να επιζήσουν, χωρίς τίποτα μαζί τους, παρά μόνο ένα μακρύ κατάλογο με απώλειες κάθε είδους... Επίσης υπάρχουν και εκείνοι που αρνούνται να ξεμακρύνουν από τα ερείπια του τόπου τους, στη ζώνη του «πουθενά», ανάμεσα στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας. Ενενήντα χιλιάδες πρόσφυγες από το Κομπάνε, την πόλη που αντιστέκεται λυσσαλέα επί 3 μήνες στις επιθέσεις των τζιχαντιστών, περιμένουν να γυρίσουν στα σπίτια τους. Με περισσή αξιοπρέπεια, δεν επαιτούν ούτε απαιτούν... Απευθύνονται σ' εμάς, υψώνοντας το χέρι στο σήμα της νίκης, σ' ένα μήνυμα «ανθρώπινης αλληλεγγύης». Μοιάζουν να θέλουν να μας πουν: «Εμείς εδώ αγωνιζόμαστε για πανανθρώπινες αξίες, για σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η αντί- στασή μας αφορά όλους, παντού στον κόσμο.» Ας κρατήσουμε λοιπόν άρρηκτη την ανθρώπινη αλυσίδα αλληλεγγύης μαζί με εκείνους που, αψηφώντας το θάνατο, πολεμούν για τη ζωή, σε έναν κόσμο που οι ίδιοι «ομορφαίνουν» με τον αγώνα τους. / Η Σοφία Τζιτζίκου είναι φαρμακοποιός, αντιπρόεδρος της ελληνικής επιτροπής Unicef, sofarmacist@hotmail.com Από το «έθνος» των 50 εκατ. προσφύγων στον κόσμο, σχεδόν 10 εκατομμύρια προέρχονται από τη Συρία. Πρόκειται για πρόσφυγες μέσα στην ίδια τους τη χώρα (6,5 εκατ.) που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους –εξαιτίας του συνεχιζόμενου, αιματηρού και πολύνεκρου εμφυλίου πολέμου– για να μετακινηθούν σε πιο ασφαλείς περιοχές ή πρόκειται για πρόσφυγες που ζητούν καταφύγιο σε γειτονικές κυρίως χώρες (4 εκατομμύρια). Λίβανος, Ιράκ, Τουρκία, Ιορδανία, Αίγυπτος είναι οι πιο συνηθισμένοι προορισμοί « σωτηρίας » εκατοντάδων χιλιάδων Συρίων. της Σοφίας Τζιτζίκου H X A M E N H Γ Ε Ν Ι Α των ΣΥΡΙΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ Πρόσφυγες Γεζιντί στο Αιγάλεω «Μέσα σε κάθε ζωή, υπάρχει κάτι πιο βαθύ από τον εαυτό της. Η ζωή των άλλων». Τάσος Λειβαδίτης 104 ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / ΑΠΟΨΕΙΣ