Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #150

του Γιάννη Δαγρέ Από τότε που η Ελλάδα μπήκε στην «εποχή του Μνημονίου» όλα άλλαξαν προς το χειρότερο για τα φαρμακεία, σε μια θλιβερή ευθυγράμμιση με τη συνολική πορεία της χώρας. Η ιστορία όμως ποτέ δεν τελειώνει ούτε προβλέπεται, όσο υπάρχουν άνθρωποι. «Τα πάντα ρει» μας δίδαξε ο αρχαίος σοφός –κι αυτό δεν ήταν έμπνευση– ήταν εμπειρική διαπίστωση. Για εμάς τους φαρμακοποιούς, η λαϊκή παραφιλολογία προφητεύει σήμερα πολλά, μερικά από τα οποία εσχατολογικά. «Θα κλείσουν τόσα φαρμακεία», «Θα μας πετάξουν στις υπηρεσίες για να βγάζουμε ίσα τα έξοδά μας», «Θα καταστραφεί η χώρα κι εμείς μαζί της», «Θα μας φάνε οι μεγάλοι, όποιοι και αν είναι αυτοί». Κοινός παρανομαστής όλων αυτών των προφητειών είναι ότι όλες έχουν τελεσίδικα αρνητική έκβαση, με εμάς στον ρόλο του παθητικού θεατή- έρμαιου της δράσης κακών μόνο δυνάμεων. Είναι πιστευτό κάτι τέτοιο; Παθητικά έρμαια; Και μόνο κακές δυνάμεις; Πρώτον, η φύση έχει αληθινές «κόκκινες γραμμές». Ακόμη και σε εποχές πολύ χειρότερες από τις σημερινές, εξυπηρετούσαμε και εξυπηρετούμε πάντα μια αναπόδραστη ανθρώπινη ανάγκη. Τη φροντίδα της υγείας. Δεύτερον, η Ελλάδα ήταν ανέκαθεν μια χώρα με μεγάλες σε έκταση κατοικημένες περιοχές γεωγραφικά απομονωμένες. Τα φαρμακεία διασπείρονται παντού γιατί δεν μπορούν να δραπετεύσουν από την προαιώνια κοινωνική πίεση που γεννιέται από το γεγονός αυτό και κυριαρχεί στα πάντα. Τρίτον, οι κρίσεις, όσο τρομακτικές και αν δείχνουν όταν τις διανύεις, είναι κι αυτές κομμάτι της αιώνιας παροδικότητας του χρόνου. Θέλουμε δεν θέλουμε, η κρίση θα τελειώσει κάποια στιγμή και θα την ακολουθήσει μια τελείως διαφορετική περίοδος ανάπτυξης και ευημερίας. Τέταρτον, οι μεγάλοι είμαστε εμείς και με διαφορά. Αυτό το διασφαλίζει όχι μόνο η παρουσία μας παντού ως φαρμακείων, αλλά και η τωρινή δεσπόζουσα θέση μας και στο χονδρεμπόριο μέσω των συνεταιρισμών. Αυτό το ενισχύει η παραδοσιακή ιδιοσυγκρασία της συλλογικής συνείδησής μας ως έθνους, που μας κάνει να μη νοιώθουμε δέος, αλλά αποστροφή και κριτική διάθεση απέναντι στα «μεγάλα», που θεωρούμε ότι απειλούν την ελευθερία του έντονου ατομισμού μας. Η αγορά είναι μια νέα δύναμη που διεκδικεί μια θέση ανάμεσα στις προηγούμενες. Δεν θα καταφέρει όμως ποτέ να την αποκτήσει. Δεν είναι φυσική διαδικασία, αλλά ανθρώπινη κοσμική επιλογή. Και όπως όλες οι επιλογές των ανθρώπων, σε αντίθεση με αυτές της φύσης, πάντα αργά ή γρήγορα περιθωριοποιούνται και αντικαθίστανται από κάτι άλλο στην αιώνια μάχη της ανθρωπότητας για καλύτερη οργάνωση της ζωής και ελέγχου του περιβάλλοντος. Γιατί τα θυμίζουμε όλα αυτά; Απλώς γιατί έτσι είναι. Το τι θα γίνει με τα φαρμακεία κανείς δεν το ξέρει με βεβαιότητα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα υπάρχουν, θα είναι στα χέρια μας, θα συνεχίσουν να βρίσκονται παντού και θα ακολουθήσουν και αυτά την πορεία της ιστορίας. Μετά την κρίση, ξανά η εξέλιξη μπροστά σε μια νέα εποχή. Είναι θέμα χρόνου. Κι αν θέλουμε, όποια μορφή και αν πάρουν τα φαρμακεία στο μέλλον, θα μας χωράει όλους. #136 Ιούλιος / Αύγουστος 2012 60 Ο Γιάννης Δαγρές είναι φαρμακοποιός, γ' αντιπρόεδρος του Π.Φ.Σ. και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Φ.Σ.Α., dagrespharm@yahoo.gr ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ και % % 9 ± 4 # ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / ΑΠΟΨΕΙΣ