Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #149

ΥΓΙΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ / ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΙ ΜΥΘΟΙ 74 Για τους περισσότερους από εμάς, ανεξάρτητα του πόσο ασχολούμαστε με το γαληνικό φάρμακο, είναι πρακτικά αδύνατο να έχουμε παρασκευάσει όλους τους πιθανούς συνδυασμούς έτοιμων προϊόντων με δραστικές ουσίες, ιδίως όταν δεν υπάρχει η βιβλιογραφία για το «σωστό» τρόπο παρασκευής τους. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ακολουθούμε μερικούς γενικούς κανόνες που περιγράφονται βιβλιογραφικά για κάθε τύπο παρασκευής. Και εκεί ακριβώς έγκειται η υποκειμενικότητα του όλου εγχειρήματος που αποτελεί και μία από τις πιο μεγάλες προκλήσεις της δουλειάς μας. Είναι εύλογο όμως να ερχόμαστε σε άβολη θέση, όταν οι ασθενείς, που μας εμπιστεύτηκαν με την παρασκευή του φαρμάκου τους, επιστρέφουν μετά από λίγες ημέρες στο φαρμακείο, γιατί μια κρέμα στην αρχή ήταν «κανονική» και μετά «έκοψε» ή ένα διάλυμα στην αρχή ήταν διαυγές και μετά απέκτησε ίζημα. Ειδικά όταν αυτή η συνομιλία ολοκληρώνεται με την επωδό ότι «ο γιατρός είπε να πάει να το φτιάξει σε “εκείνο” το φαρμακείο που “ξέρει” να τα φτιάχνει αυτά τα σκευάσματα», ερχόμαστε σε ακόμα πιο δύσκολη θέση. του Ηλία Κατσόγιαννη και πώς τις αντιμετωπίζουμε Παρασκευές εκτός φαρμακοποιίας Στην πρώτη προσπάθεια να προσεγγίσω το θέμα του γαληνικού σκευάσματος στο σύγχρονο ελληνικό φαρμακείο, θα αναφερθώ στις παρασκευές που δεν περιέχονται σε εθνικές φαρμακοποιίες ή formu- lary, δηλαδή εκείνες που δεν είναι καλά μελετημένες και πρόκειται για σχεδόν αυτοσχέδιες συνταγές γιατρών. Οι συνταγές αυτές δεν στηρίζονται συνήθως σε βιβλιογραφικά δεδομένα και αποτε- λούν τον υπ’ αριθμόν 1 «εργαστηριακό» μύθο όσον αφορά τη δραστικότητά τους αλλά κυρίως (και αυτό αφορά πρωτίστως το επάγγελμά μας) τη σταθερότητά τους.