Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #149

E D I T O R I A L Αυτές ακριβώς οι πολιτικές, με μια σειρά νόμων, διέλυσαν εντελώς τον προστατευτικό ιστό του ελληνικού φαρμακείου. Κατήργησαν τις αποστάσεις στις αδειοδοτήσεις. Απορρύθμισαν το ωράριο λειτουργίας των φαρμακείων. Επέτρεψαν την πολυϊδιοκτησία φαρμακείων από ένα άτομο. Επέτρεψαν τη συστέγαση φαρμακείων με άλλα καταστήματα. Επιχείρησαν να εξομοιώσουν διαχειριστικά μια μερίδα φαρμάκων (Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ.) με κοινά καταναλωτικά προϊόντα. Κι ακόμα, έσπρω- ξαν έξω από τα φαρμακεία μεγάλες κατηγορίες επαγγελματικής ύλης, όπως τα συμπληρώματα διατροφής και τα βρεφικά γάλατα, και μείωσαν το ποσοστό κέρδους του φαρμακοποιού. Αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών, όπως σωστά επισημαίνει ο Γιάννης Δαγρές, αντιπρόεδρος του Π.Φ.Σ. και του Δ.Σ. του Φ.Σ.Α., ήταν να γίνει μια τεράστιας κλίμακας και βίαιη ανακατανομή εισοδήματος υπέρ κάποιων επιλεγμένων λίγων στον κλάδο μας, σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων. Την εξαιρε- τικά δυσχερή θέση του κλάδου μετά τη μνημονιακή λαίλαπα αποκαλύπτει ανάγλυφα πρόσφατη δημοσκόπηση του blog φαρμακοποιών Pharma Team που διενήργησε η SurveyMonkey και στην οποία πήραν μέρος 814 συνάδελφοι. Τη μείωση τζίρου αναδει- κνύουν στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι φαρμακοποιοί ως το σημαντικότερο πρό- βλημα που αντιμετωπίζουν σήμερα (62,11%), ενώ αμέσως μετά ακολουθεί η απορρύθ- μιση του ωραρίου λειτουργίας των φαρμακείων (39,90%) και φυσικά η δραματική περιστολή της φαρμακευτικής δαπάνης (34,38%). Προφανές είναι ότι οι πληγές του κλάδου σε συνθήκες γενικότερης οικονομικής και ανθρωπιστικής κρίσης είναι εξαιρετικά δύσκολο να επουλωθούν άμεσα. Η συνδικαλιστική εκπροσώπηση δείχνει μια κάθετη στάση σε ό,τι αφορά την κατάργηση των ρυθμίσεων που οδήγησαν στην απελευθέρωση του ωραρίου, υποστηρίζοντας ότι αυτές απορρύθμισαν τις εφημερίες των φαρμακείων και δημιούργησαν ασφυξία στα μικρά φαρμακεία της γειτονιάς. Θα απαιτήσει ακόμα την αύξηση των φαρμακευτικών δαπανών, ώστε να καλύπτει τις υγειονομικές ανάγκες της κοινωνίας και την άρση των μνημονιακών νόμων που επέβαλαν την πλήρη απελευθέρωση του επαγγέλματος, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του μικρομεσαίου φαρμακείου. Όμως, την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές φαίνεται πως προτεραιότητα της νέας ηγεσίας του υπουργείου Υγείας αποτελεί −και δικαίως− η εκπόνηση προγράμματος για την άμεση αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των χαμηλοσυνταξιούχων και των ανασφάλιστων πολιτών. Το κυβερνητικό πλάνο για το φάρμακο προβλέπει αύξηση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης κατά 360 εκατ. ευρώ, ποσό το οποίο θα κατευθυνθεί ωστόσο προς την ευαίσθητη ομάδα των ανασφάλιστων και των άπορων και στη μείωση της οικονομικής επιβάρυνσης των ασθενών. Κι εμείς; Εμείς θα περιμένουμε τις νέες ρυθμίσεις που θα αφορούν τη γενικότερη πολιτική φαρμάκου και τον επανακαθορισμό και τη δικαίωση του ρόλου μας στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Θα περιμένουμε… υπομένοντας. Χωρίς να βγάλουμε στιγμή από το νου μας ότι: «Ανάμεσα στο παρελθόν με τις [πικρές] αναμνήσεις μας και το μέλλον με τις [μεγάλες] προσδοκίες μας, υπάρχει το παρόν, όπου πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας». (Jean-Baptiste Henri Lacordaire, 1802-1861) Στις 25 του Γενάρη έγιναν εκλογές από τις οποίες επήλθε κυβερνητική αλλαγή. Την πολιτική εξουσία ανέλαβε μια νέα κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο, που έθεσε ως μία από τις βασικές της προτεραιότητες την απαλλαγή από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που επέβαλαν στη χώρα τα Μνημόνια των δανειστών, δια της Τρόικας και του Δ.Ν.Τ. 6 Η υπομονή είναι η τέχνη της ελπίδας (Vauvenargues) Σε στάση ΑΝΑΜΟΝΗΣ