Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #149

% % 9 ± 4 # ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / ΑΠΟΨΕΙΣ 58 Ο Γιάννης Δαγρές είναι φαρμακοποιός, γ' αντιπρόεδρος του Π.Φ.Σ. και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Φ.Σ.Α., dagrespharm@yahoo.gr εμπορικά ώρες». Γοητευτικές προσδοκίες αλλά και τελική εκκωφαντική διάψευσή τους με βαρύ τίμημα. Μία από τα ίδια ζήσαμε και με τα Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ. Απελευθερώθηκε η τιμή τους προς τα κάτω, δηλαδή το κράτος έπαψε εν μέρει να τα αξιολογεί τιμολογιακά ως φάρμακα. Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από το σχετικό νόμο και βιώσαμε τον εξευτελισμό Χατζηδάκη-Γεωργιάδη, όταν κάποια πολύ κινήσιμα Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ. εκμεταλλεύτηκαν έστω αυτό το μερικό «ξήλωμα των ρυθμίσεων» για να ακριβύνουν δραματικά. Ανάλογα «μεγάλα λόγια» ειπώθηκαν και οδήγησαν σε νόμους για το ποσοστό κέρδους: «να πέσει για να φθηνύνουν τα φάρμακα», έλεγαν. Τελικά το ποσοστό κέρδους έπεσε, αλλά αποδείχθηκε ότι οι τιμές των φαρμάκων έπεφταν μόνο όταν μειωνόταν η εργοστασιακή τους τιμή και όχι το κέρδος των φαρμακείων. Όταν δεν γινόταν αυτό, τα φάρμακα έμεναν το ίδιο ακριβά ή ακρίβαιναν κι άλλο. Πολύ μακρύς είναι ο κατάλογος των σχεδόν θρησκευτικού δογματισμού κηρυγμάτων «υπέρ των αγορών και του αντα- γωνισμού ανθρώπου εναντίον συνανθρώπου» που οδή- γησαν –όπως ήταν αναμενόμενο– σε δραματικά φιάσκα και γκάφες πανελλήνιων διαστάσεων με ανθρώπινα θύματα, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Το ζήσαμε λοιπόν κι αυτό και πλέον το μάθαμε. Υπάρχει σκοταδισμός, αντιδημοκρατικότητα και οπισθοδρόμηση πίσω από τον όρο «απελευθέρωση των αγορών». Είναι όλα ένα τεράστιο ψέμα. Η πραγματικότητα δεν λειτουργεί με βάση αυτές τις θεωρίες. Αυτές είναι εκτός πραγματικότητας. Ήρθε η ώρα να διδαχθούμε από το λάθος και να αποκα- ταστήσουμε το ορθό. Οι καιροί έχουν πλέον ωριμάσει, κοι- νωνικά και πολιτικά. Ο στόχος των αλλαγών ήταν σαφέστατος μεν, πολύ δύσκολο δε να τον αντιληφθεί κανείς από την αρχή, αν δεν ήταν ιδιαίτερα υποψιασμένος: να γίνει μια τεράστιας κλίμακας και βίαιη ανακατανομή εισοδήματος και κοινωνικής τοποθέτησης υπέρ κάποιων επιλεγμένων λίγων, τόσο στον κλάδο μας όσο και σε άλλους κλάδους. Η χαρά της ευνοιοκρατίας. Όχημα το ξεδιάντροπο ψέμα, ο ιδεολογικός φανατισμός και η κοινωνική αναισθησία που αυτός γεννά. Ένα νέο Σοβιέτ ή μια δυτική Τζιχάντ, απλώς με άλλη προβιά... Κλασικό παράδειγμα το ωράριο. Είπαν ότι το απελευθερώνουν για να «εξυπηρετείται καλύτερα ο κοσμάκης» και, επιτιθέμενοι με μένος σε όποια αντίθετη άποψη ή προειδοποίηση, δεν άκουγαν τίποτα. Τελικά ο κοσμάκης εξυπηρετείται καλύτερα, αλλά μόνο τις ώρες που έτσι κι αλλιώς πάντα εξυπηρετείτο καλά. Το τίμημα είναι η αποψίλωση των εφημεριών, με συνέπεια το «ελεύθερο» και το «διευρυμένο» ωράριο να πλήττουν όλους τους συμπολίτες μας που έχουν την ατυχία να αρρωστήσουν στις «όχι και τόσο καλές του Γιάννη Δαγρέ Για 4 ολόκληρα χρόνια όλος ο κλάδος αγωνιούσε και πάλευε για την επιβίωσή του. Η απειλή ήταν πρωτόγνωρη, ήρθε ξαφνικά αλλά και έδρασε ύπουλα, αργά, κεκαλυμμένα, μεθοδικά και αμείλικτα. διδάγματα ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ & ΚΡΙΣΗ: