Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #149

104 Το αντίο μου στον Παύλο της καρδιάς μας του Σωτήρη Νικολαρόπουλου Ένα κείμενο «από καρδιάς» για τον Παύλο Κορδοπάτη, τον αγαπημένο μας δάσκαλο, τον πολύτιμο συνεργάτη, το φίλο μας, Ομότιμο Καθηγητή του Τμήματος Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών, που πέρασε ήρεμα στη μέριμνα του ιστορικού χρόνου, την Πέμπτη, 16 Οκτωβρίου 2014. Γεννημένος την Πρωταπριλιά του 1947 στη σπαρασσόμενη πρωτεύουσα του υπό ανασυγκρότηση ελληνικού κράτους, αποφοίτησε από το Η΄ Γυμνάσιο της Αθήνας το 1965. Στη συνέχεια μετακόμισε στην πόλη, η οποία τότε φαινόταν ως προσωρινή διαμονή για σπουδές, την Πάτρα. Τόσο προσωρινή όσο πολλές φορές η ζωή αποδεικνύει με σαδιστική επάρκεια το αντίθετο. Το νεοπαγές Χημικό Τμήμα τού μόλις πριν ένα χρόνο ιδρυθέντος Πανεπιστημίου Πατρών υποδέχθηκε, με- ταξύ άλλων πολλά υποσχόμενων εφήβων, και τον 18χρονο Παύλο και τον εμβολίασε ανεξίτηλα τόσο με τη γοητευτική επιστήμη της Χημείας όσο και με την απαστράπτουσα τήβεννο του ακαδημαϊκού γίγνεσθαι. Δύσκολα, όμορφα χρόνια, σε μια πόλη που προσπαθούσε επιδεικτικά να ισορροπήσει μεταξύ της εκλεπτυσμένης αρχοντιάς και του επιδεικτικού βερμπαλισμού, της επτανησιακής κομψότητας και του υπερφίαλου νεοπλουτισμού. Ο Παύλος άρχισε σταδιακά να νιώθει μέρος αυτής της γρήγορα εξελισσόμενης κοινωνίας, αξιοποιώντας την ορμέμφυτη εξωστρέφειά του και την άκρατη προσαρμοστικότητά του. Ολοκληρώνοντας τις σπουδές του, κατατάσσεται στην Πολεμική Αεροπορία, όπου κατά πάσα πιθανότητα, όντας δωρικά γήινος, απέκτησε τον εξόχως λογικό φόβο για τις πτήσεις, τον οποίο (δυστυχώς για τον γράφοντα που ακόμα επιμένει) εγκατέλειψε τα τελευταία χρόνια. Το 1973 επιστρέφει ως πολίτης πια εκεί όπου βιωματικά έμελλε να περιελίξει την υπόλοιπη ζωή του, στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Ξεκινά την εκπόνηση της διδακτορικής του διατριβής και έρχεται σε στενή επαφή με καθηγητές υψηλού επιστημονικού διαμετρήματος και ακαδημαϊκού ήθους, οι οποίοι εκλή- θησαν και υπερήφανα απεδέχθησαν να οργανώσουν το Πανεπιστήμιο Πατρών, θυσιάζοντας λαμπρές καριέρες και αμοιβές σε φημισμένα ιδρύματα της αλλοδαπής: Ο Δημήτρης Θεοδωρόπουλος και ο Ανδρέας Γαληνός, επικεφαλής της λίστας αείμνηστων παιδαγωγών που ενέπνευσαν τη μετεξέλιξη του νεαρού αποφοίτου σε πολλά υποσχόμενο ερευνητή και θιασώτη της πανεπιστημιακής ευταξίας. Το 1976 ολοκληρώνει τη διδακτορική του διατριβή και ως μεταδιδακτορικός ερευνητής εκπαιδεύεται σε διεθνώς καταξιωμένα εργαστήρια: Βέλγιο, Γαλλία και Ελβετία, Πανε- πιστήμιο Mons, CEN Saclay και Πανεπιστήμιο Βασιλείας αντίστοιχα. Τέσσερα χρόνια στην καρδιά της Ευρώπης οσμίζεται την επερχόμενη αύρα του σοσιαλιστικού μετα- ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / ΑΡΘΡΟ