Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #147

Ο Γιώργος Κουτέπας είναι φαρμακοποιός, πτυχιούχος Επιχειρησιακής Έρευνας & Μάρκετινγκ ΑΣΟΕΕ, αντιπρόσωπος του Φ.Σ. Αττικής στον Π.Φ.Σ., koutepasg@yahoo.gr 54 Τα σχεδόν 5,5 δισ.€ δημόσιας δαπάνης του 2009 θα περιοριστούν σε μια οροφή του 1,94 δισ.€ για το 2014 και αντίστοιχα για το 2015. Η κατά κεφαλή δημόσια δαπάνη από τα 456€ το 2009 έχει στόχο να κλείσει στα 183€ το 2014. Όταν δηλαδή δίναμε κατά μέσο όρο 456€ για να καλύψουμε τις ανάγκες ενός μέσου Έλληνα σε φάρμακα, τώρα θέλουμε να του προσφέρουμε τα ίδια με το 1/3 σχεδόν αυτού του ποσού. Το ερώτημα είναι: Θα είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες υγείας; Εκεί που το 2009 ο μέσος όρος της κατά κεφαλή δαπάνης των χωρών της Ευρωζώνης ήταν στα 337€ (υπήρχε δηλαδή μια υπέρβαση στην Ελλάδα σχεδόν κατά 30% ), στο 2014 έχουμε φτάσει από τα 285€ (ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη) να έχουμε μια υστέρηση κατά 30%. Είναι προφανώς λογικό πως ούτε η υπερβολή ήταν η σωστή τακτική αλλά και η τόσο σημαντική υστέρηση προκαλεί εύλογη ανησυχία. Πόσω μάλλον όταν όλο και μεγαλύτερο ποσοστό πληρωμών μετακυλίεται από δημόσιες σε ιδιωτικές πληρωμές, δηλαδή στους ασθενείς, η συμμετοχή των οποίων στο κόστος των φαρμάκων αυξήθηκε μέσα στο 2014 περίπου στο 30-35%. Και αυτό σε μια κοινωνία που ζει στο όριο των αντοχών της. Όταν βλέπουμε μια πολιτική που καλεί τον ασφαλισμένο να πληρώσει το σύνολο της διαφοράς από την ασφαλιστική τιμή, ακόμα και σε φάρμακα που δεν έχουν γενόσημα, τότε εγείρονται σοβαρότατα θέματα αποκλεισμού της πρόσβασης στην κατάλληλη φαρμακοθεραπεία. Ο περιορισμός της διαπιστωμένης σπατάλης στο φάρμακο θα ήταν ίσως μία από τις σημαντικές επιτυχίες του προγράμματος προσαρμογής. Όπως όμως και οι όποιες λογιστικές επιτυχίες, και αυτός στηρίζεται υπέρ του δέοντος σε οριζόντιες περικοπές σε τιμές και περιθώρια ενδιαμέσων, σε μετακύλιση δαπάνης σε ιδιωτικές πληρωμές και στη μείωση της αποτελεσματικότητας των πραγματικών παροχών του συστήματος υγείας. Τελικά, η φαρμακευτική δαπάνη του 1,94 δισ. απλά δεν επαρκεί ∙ είτε αυτή μετρηθεί από την πενιχρή κατά κεφαλή δαπάνη του 183€, είτε από την αποτελεσματικότητα της παρεχόμενης φαρμακευτικής περίθαλψης είτε και στο βαθμό που αυτή θα εξαλείψει τις θέσεις εργασίας τόσο στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία όσο και στο ελληνικό φαρμακείο. % % 9 ± 4 # ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ Είναι παραδεκτό από όλους τους φορείς πως η φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα είχε φτάσει μέχρι και το 2009 σε επίπεδα υπερβολής (όπως άλλωστε και σχεδόν όλες οι μορφές δραστηριότητας στην Ελλάδα!). Από τότε όμως που άρχισαν να εφαρμόζονται τα προγράμματα προσαρμογής της Ελληνικής Οικονομίας, ο τομέας του φαρμάκου αποτέλεσε υπόδειγμα επίτευξης των «λογιστικών» στόχων που είχαν τεθεί. του Γιώργου Κουτέπα ΕΛΛΑΔΑ Οι λογιστικές επιτυχίες αποκλείουν την πρόσβαση στις παροχές υγείας