Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #147

14 του Γιάννη Δαγρέ θέση. Χάνει την ανεξαρτησία του και τη δουλειά του, αφού δεν προσφέρει πια τίποτα που να μην μπορεί ο πολίτης να το βρει εξίσου και αλλού. Από την άλλη, για να έχουν τα φαρμακεία το δικαίωμα να αξιώνουν ρυθμίσεις και προνόμια στη λειτουργία τους, οφείλουν να προσφέρουν και κάτι που κανείς άλλος δεν προσφέρει, το οποίο όμως για να δοθεί έχει ανάγκη –με τη σειρά του– αυτές τις ρυθμίσεις και τα προνόμια. Επιστημονική συμβουλή καταγεγραμμένη, παρακο- λούθηση της πορείας της φαρμακοθεραπείας των ασθενών, τήρηση της φαρμακοεπαγρύπνησης, αξιοποίηση των γνώσεων της φαρμακευτικής στο εργαστήριο για ελαφρύτερα καθημερινά περιστατικά και άλλες τέτοιες, ειδικού τύπου, δραστηριότητες είναι κάποια από αυτά που μπορούν να «αξιώσουν» την προστασία που το επάγγελμα όντως αξίζει, αφού αυτό είναι το συμφέρον και της κοινωνίας. Όλα τα υπόλοιπα είναι απλή επιβράδυνση της βέβαιης δύσης του φαρμακείου ως ανεξάρτητης μονάδας. Η επιχειρηματικότητα στα φαρμακεία μπορεί να προσφέρει συγκυριακές υπεραξίες αλλά όχι εξασφάλιση και προοπτική. Είναι απλό πλεονέκτημα. Όχι η λύση. / Ο Γιάννης Δαγρές είναι φαρμακοποιός, αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Φ.Σ. Αττικής, dagrespharm@yahoo.gr Οι λαμβάνοντες αποφάσεις αυ- τήν την εποχή –εγκλωβισμένοι σε παρωχημένες και σκοταδιστικές αντιλήψεις του παρελθόντος περί υπεροχής του ατομικισμού σε βάρος του συλλογικού συμφέροντος– έχουν προκαλέσει τεράστιες βλάβες στην εύρυθμη λειτουργία των φαρμακείων και στα όσα επωφελούνται οι πολίτες από αυτήν. Οι αυξήσεις συμμετοχών στα φάρμακα, η βίαιη εξώθηση των συναδέλφων στον εσωτερικό άκρατο ανταγωνισμό εξαιτίας των απορρυθμίσεων του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας, η περιθωριοποίηση του επιστήμονα-φαρμακοποιού και η επιβράβευση του εμπόρου-φαρμακοποιού αποτελούν κάποια από τα νοσηρά κατάλοιπα της μαύρης κληρονομιάς που άφησε η τελευταία τετραετία στο χώρο μας. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν μπορεί να υπάρξει προσαρμογή ή ωφέλεια ούτε για τους πολίτες ούτε για τους φαρμακοποιούς. Όταν η επιχειρηματικότητα στα φαρμακεία (αν και απα- ραίτητη για τη διατήρηση της σωστής λειτουργίας των μονάδων) από υπηρέτης του επιστημονικού μας ρόλου καταλήγει να γίνεται αφεντικό του, δεν απομένει χώρος για ρυθμίσεις και προνόμια που θα προστατέψουν την υπευθυνότητα, τη διακριτή αποστολή και τις όποιες ξεχωριστές επαγγελματικές αρετές. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον όντως ο φαρμακοποιός δεν έχει ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ & ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ / ΑΠΟΨΕΙΣ € Τα φαρμακείο είναι ο κατεξοχήν χώρος από όπου όλοι οι πολίτες ανεξαιρέτως λαμβάνουν υπηρεσίες και φροντίδα υγείας από επαγγελματίες με υψηλή γνώση αλλά και ανθρωπιά. Η πίεση όμως του σημερινού περιβάλλοντος υπονομεύει με αφροσύνη τα παραπάνω δύο χαρακτηριστικά. ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ: ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΑΦΕΝΤΙΚΟ! ΚΙ ΟΧΙ