Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #147

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ / ΑΠΟΨΕΙΣ 104 Σάββατο, 14 Ιουνίου: Η 4μελης αποστολή της UNICEF Ελλάδας αφήνoυμε πίσω μας την Αθήνα και «πετάμε» με προορισμό το Chad (στην κεντροδυτική υποσαχάρια Αφρική), την 7η φτωχότερη χώρα στον κόσμο και την 3η στην Αφρική. Κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια της πτήσης, κοιτάζω από το φινιστρίνι τη Σαχάρα να απλώνεται ολόχρυση, καθρεφτίζοντας την πορεία του ήλιου προς τη δύση του! Σκέφτομαι ότι κάπου, εκεί κάτω, θα βρίσκεται ο «μικρός πρίγκιπας». Στην πραγματικότητα, εκατομμύρια γενναίοι μικροί πρίγκιπες, που διεκδικούν τη θέση τους κάτω από τον καυτό, αφρικανικό ήλιο, περιμένουν να τους συνα- ντήσουμε στην άκρη αυτής της διαδρομής! Τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας προσγειωνόμαστε στο αεροδρόμιο της N'Jamena, πρωτεύουσας του Chad. Είναι μικρό, με ελάχιστα αεροσκάφη να το προσεγγίζουν, πρω- τόγονο για τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Η έντονη αστυ- νομική παρουσία υπενθυμίζει πως η χώρα στρατοκρατείται και επ’ ουδενί αποτελεί τουριστικό προορισμό. Η πόλη, μια παραγκούπολη, χωρίς σύστημα ύδρευσης και αποχέτευσης, χωρίς καν ηλεκτροδότηση (παρά σε λίγες περιοχές της), είναι άσχημη, με διάχυτη παντού τη «μυρωδιά» της ανθρώπινης εξαθλίωσης. Οι περισσότεροι δρόμοι, χωμάτινοι, χωρίς σηματοδότηση. Τα αυτοκίνητα, με εξαίρεση τα λιγοστά των ξένων, είναι ανύπαρκτα. Εδώ οι μετακινήσεις γίνονται με απαρχαιωμένα δίκυκλα και κυρίως με κάρα που σέρνουν βόδια και γαϊδουράκια. Συχνά, άνθρωποι κάθε ηλικίας αντικαθιστούν τα ζώα! Καταστήματα –με την έννοια που τους δίνουμε στον κόσμο μας– δεν υπάρχουν, αν εξαιρέσεις κάποιες υπαίθριες παράγκες, πνιγμένες στις μύγες και στα κουνούπια. Μόνο τα φαρμακεία αποτελούν ευχάριστη έκπληξη, μια και είναι τα μόνα ίσως καταστήματα που τηρούν συνθήκες υγιεινής και μια –όσο γίνεται– σύγχρονη οργάνωση! Ξεκινάμε το οδοιπορικό μας στην ενδοχώρα, με προορισμό το Mongo (8 ώρες ταξίδι), νοτιοανατολικά της N'Jamena. Τοπίο χωρίς δραματικές αλλαγές: αραιά και που συναντάμε μικρούς οικισμούς, οι κάτοικοι των οποίων κάθε μέρα, πεζοί, διανύουν απόσταση 15-20χλμ. για να φτάσουν σε ένα πολύτιμο πηγάδι, το οποίο καλύπτει τις ανάγκες τους σε νερό. Η βλάστηση πυκνώνει, ο δρόμος γίνεται χωμάτινος, οι καλαμένιες καλύβες ολοένα και αυξάνουν και οι άνθρωποι, ντυμένοι στα παραδοσιακά τους ρούχα με τα υπέροχα χρώματα, ζωντανεύουν το τοπίο… Φτάσαμε στο Mongo! Κοιτάζουμε γύρω μας την απόλυτη, ακραία αντίθεση. της Σοφίας Τζιτζίκου Αποστολή της UNICEF Ελλάδας CHAD: H ξεχασμένη χώρα Στο νοσοκομείο του Mongo, με το μοναδικό γιατρό για 20.000 κατοίκους Συνομιλώντας με νομάδες στην επαρχία Guera