Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #146

97 Πώς είναι να γράφεις ποίηση σε περίοδο οικο- νομικής κρίσης; Ένας από τους πιο αγαπημένους μου ποιητές, ο Γερμανός Friedrich Hölderlin, διερωτάται «Wozu Dichter in durftiger Zeit», «προς τι ο Ποιητής σε πενιχρούς καιρούς;». Μα η ποίηση γεννιέται και ανθίζει πιο πολύ σε δύσκολους καιρούς. Είναι η πνιγηρή ατμόσφαιρα που στρέφει τον ποιητή, τον καλλιτέχνη γενικότερα, να επιχειρήσει να εμβαθύνει σε ό,τι πιο καθαρό, στέρεο και παντοτινό υπάρχει ολόγυρα αλλά και εντός του. Και είναι η ίδια συνθήκη που κάνει και τον αναγνώστη της ποίησης να αποζητά τη λυτρωτική επικοινωνία με τον ποιητικό λόγο. Ας μην ξεχνάμε πόσο σπουδαία ποιήματα γράφτηκαν κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, της κατοχής, της δικτατορίας. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η ποίηση απαιτεί βαθιά σκέψη και φαντασία, πιστεύεις ότι απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό; Αρχικά θεωρώ πως δεν υπάρχει άν- θρωπος που να μη συγκινείται από τον ποιητικό λόγο. Και ως τέτοιο θεωρώ το λόγο το συγκινησιακό που άλλοτε αποκρυσταλλώνει και άλλοτε αναδεικνύει τα βαθύτερά μας αισθήματα, βοηθώντας μας να τα ανακαλύψουμε, να τα αντικρίσουμε κατάματα με περίσκεψη, με συγκίνηση και με γενναιότητα. Είναι γεγονός πως η εξέλιξη του ποιητικού λόγου, κυρίως στις μέρες μας, προϋποθέτει κάποιες φορές ένα κοινό πιο «υποψιασμένο», περισσότερο σκεπτόμενο, με μεγαλύ- τερη συναισθηματική νοημοσύνη. Όμως, από την άλλη, σκέφτομαι πως πάντα η καλή ποίηση, η πιο βαθιά και ειλικρινής δηλαδή κατάδυση στις αλήθειες μας, μπορεί να αναταράζει –κάποτε και να συνταράζει– κάθε άνθρωπο, σε κάποια στιγμή της ζωής του, και δεν έχω καλύτερο παράδειγμα από τη στέρεη δομή και το αδιαμφισβήτητο μεγαλείο μέσα στην απλότητα των δημοτικών τραγουδιών. Η πέμπτη ποιητική σου συλλογή «Πάνω στο Σώμα σου», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μικρή Άρκτος, υμνεί αποκλειστικά τον έρωτα και ξεφεύγει από τα κοινωνικά και πολιτικά. Πώς αποφάσισες να το γράψεις; Το έργο αυτό με τον υπότιτλο: «Εκατό ερωτικές ασκήσεις για μιαν αγάπη», που περιλαμβάνει 100 ερωτικά ποιήματα, τα περισσότερα γραμμένα σε τονικά και ρυθμοτονικά μέτρα, ήρθε έπειτα από ένα σκληρό ποιητικό εγχείρημα στο προηγούμενο βιβλίο μου. Στο «27 ή ο άνθρωπος της Μαρίας Λογιωτατίδου O Γιάννης Ευθυμιάδης με τη Μαρία Λογιωτατίδου κατά τη διάρκεια της συνέντευξης