Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #145
78 ΥΓΙΩΣ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ / O ΓΙΑΤΡΟΣ... ΒΟΗΘΟΣ Μερικοί αριθμοί είναι ενδεικτικοί για το πρόβλημα δημόσιας υγείας που εγείρουν: οι λοιμώξεις από διαβιβαστές αποτελούν σήμερα το 17% όλων των λοιμώξεων, η ελονοσία προκαλεί κάθε χρόνο πάνω από 600.000 θανάτους και μάλιστα οι περισσότεροι σε παιδιά μικρότερα των 5 ετών, κάθε χρόνο καταγράφονται 1,3 εκατ. νέα περιστατικά λεϊσμανίασης με 20.000- 30.000 θανάτους και 200.000 περιστατικά κίτρινου πυρετού με περίπου 30.000 θανάτους. Μια σειρά από σημαντικούς λόγους έχουν οδηγήσει στην αύξηση των νοσημάτων αυτών: Η κλιματική αλλαγή, η αποψίλωση των δασών, η εντατικοποίηση της γεωργίας, η αυξανόμενη μετακίνηση πληθυσμών και αγαθών, η έντονη χωρίς πρόγραμμα αστικοποίηση, η μετανάστευση και η μεγάλη αύξηση των ταξιδιών είχαν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση τέτοιων νοσημάτων σε χώρες που μέχρι πρόσφατα ήταν άγνωστα. Έτσι λοιπόν, ενώ τα νοσήματα αυτά τα συναντούσαμε σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές, σήμερα έχουν εξαπλωθεί και ο κίνδυνος ακόμη ευρύτερης εξάπλωσής τους είναι ορατός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εξάπλωση του δάγκειου πυρετού. Τα τελευταία 50 χρόνια παρατηρήθηκε αύξηση των περιστατικών κατά 30 φορές, ενώ το υπεύθυνο κουνούπι Aedes aegypti βρέθηκε ήδη σε περίπου 20 ευρωπαϊκές χώρες. Έτσι, το 2012 ο δάγκειος πυρετός κατατάχθηκε μεταξύ των πιο σημαντικών ιογενών νοσημάτων προερχόμενων από κουνούπια με δυνατότητα πρόκλησης παγκόσμιας επιδημίας. Το ίδιο είδος κουνουπιού ήταν υπεύθυνο για τη μετάδοση και του ιού chikungunya στην Καραϊβική. Ενώ τα πρώτα περιστατικά της νόσου καταγράφηκαν στην αμερικανική ήπειρο, το 2007 παρουσιάστηκε επιδημία στην Ιταλία, όπου διατυπώθηκε η υπόθεση ότι το μολυσμένο κουνούπι μεταφέρθηκε στη χώρα μέσα σε λάστιχα αυτοκινήτων. Στη χώρα μας, μεταξύ των ασθενειών που μεταδίδονται από διαβιβαστές και απασχολούν το σύστημα δημόσιας υγείας είναι η λοίμωξη από τον ιό του Δυτικού Νείλου και η ελονοσία, οι οποίες και οι δύο μεταδίδονται από κουνούπια. Ο ιός του Δυτικού Νείλου εμφανίσθηκε το 2010 στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας. Μέχρι το 2013 εξαπλώθηκε σχεδόν σε όλη την ελληνική επικράτεια και τα σοβαρά μόνο περιστατικά λοίμωξης, που καταγράφηκαν, ξεπέρασαν τα 600 (από το 2010 έως και το 2013). Περισσότερα από 70 άτομα έχασαν τη ζωή τους από τον ιό, κυρίως ηλικιωμένα άτομα με υποκείμενα νοσήματα. Η ελονοσία επίσης είναι λοίμωξη που μεταφέρεται με κουνούπια και έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα, χώρα «ελεύθερη ελονοσίας» από το 1974, τα 4 τελευταία χρόνια καταγράφει περιστατικά λοίμωξης από τον τύπο της ελονοσίας που οφείλεται στο Plasmodium vivax, με ενδείξεις εγχώριας μετάδοσης. Τα περισσότερα περιστατικά αφορούσαν την περιοχή του Ευρώτα στη Λακωνία. Οι συστηματικές όμως δράσεις που έγιναν από το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. αλλά και από άλλους φορείς, με στόχο την καταπολέμηση των κουνουπιών αλλά και τον έγκαιρο εντοπισμό και τη θεραπεία των μολυσμένων ατόμων, είχαν ως αποτέλεσμα τη μεγάλη μείωση των κρουσμάτων ελονοσίας με εγχώρια μετάδοση από 42 το 2011 σε μόλις 3 το 2013. Παράλληλα αποφεύχθηκε ο κίνδυνος χαρακτηρισμού της χώρας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.) ως ενδημικής για τη νόσο της ελονοσίας. Ενώ τα νοσήματα αυτά τα συναντού- σαμε σε τροπικές και υποτροπικές περιοχές, σήμερα έχουν εξαπλωθεί και ο κίνδυνος ακόμη ευρύ- τερης εξάπλω- σής τους είναι ορατός.
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MjA0NzY=