Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #145

56 Πράγματι, το βασικό πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι στα σχέδια των σύγχρονων ευρωπαίων «ηγεμόνων» δεν περιλαμβάνονται πλέον ούτε οι ανάγκες της υγείας και η αποτελεσματική τους κάλυψη ούτε η δυνατότητα μικρών ή μεσαίων επιχειρήσεων ή αυτοαπασχολούμενων επιστημόνων της υγείας να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Στη δική τους «αγορά» υγείας, ή οποιασδήποτε άλλης, μπορούν να υπάρχουν μόνο αλυσίδες που ανήκουν σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και εργαζόμενοι ⋅ τίποτε άλλο. Θα μπορούσε φυσικά κάποιος να διερωτηθεί: «Και πού είναι το κακό, αν έτσι εξυπηρετείται καλύτερα η κοινωνία;» Την απάντηση τη δίνει η πρόσφατη έρευνα του Π.Ο.Υ. που διενεργήθηκε σε 9 χώρες και διαπιστώνει, όσον αφορά τα φαρμακεία, τα εξής:  Στις χώρες όπου επιλέχθηκε η απελευθέρωση (π.χ. Νορ- βηγία, Σουηδία) παρατηρήθηκε συσσώρευση φαρμα- κείων στα αστικά κέντρα και σε εμπορικές περιοχές που ήδη εξυπηρετούνταν, αφήνοντας άλλες παντελώς ακάλυπτες.  Στις χώρες όπου δεν υπήρχε ιδιοκτησιακό καθεστώς, η δημιουργία αλυσίδων και η ιδιοκτησία τους από εξωτερικούς παράγοντες επηρέασε τη διαθεσιμότητα του φαρμάκου. Η δημιουργία αποθεμάτων γινόταν με κριτήριο την κερδοφορία, τη μείωση του κόστους ή το αν ελέγχονταν από τον όμιλο που κατείχε τα φαρμακεία. Έτσι, κάποια φάρμακα δεν ήταν άμεσα διαθέσιμα στους ασθενείς και διατίθεντο μόνο όσα είχαν μεγάλη κυκλοφοριακή ταχύτητα.  Δεν υπήρξαν ευρήματα που να συνδέουν την απελευθέ- ρωση με μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης. Ο στόχος της μείωσης θα πρέπει να επιδιωχθεί με άλλα μέσα, σημειώνει ο Π.Ο.Υ.  Δεν υπήρξαν ευρήματα που να τεκμηριώνουν μείωση των τιμών των Μ.Υ.ΣΥ.ΦΑ. μετά την απελευθέρωση.  Δεν πραγματοποιήθηκαν οι προσδοκίες που υπήρχαν από την απελευθέρωση, όπως καλύτερη πρόσβαση και χαμηλότερες τιμές.  Δεν αυξάνεται ο ανταγωνισμός μετά την απελευθέρωση, καθώς οι αλυσίδες δημιουργούν μονοπωλιακές κατα- στάσεις. Σημειώνεται μάλιστα από τον Π.Ο.Υ. πως η επιδίωξη εισόδου στην αγορά των φαρμακείων γίνεται για να διασφαλιστούν συμφέροντα που αφορούν υποστήριξη άλλων δραστηριοτήτων στο χώρο του φαρμάκου. Αλήθεια, η «εργαλειοθήκη» του ΟΟΣΑ σε ποια στοιχεία στηρίχτηκε προκειμένου να διατυπώσει τις αβάσιμες προ- τάσεις της; Το ζήτημα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος που διέπει την άδεια ίδρυσης φαρμακείων θα πρέπει να το δούμε μέσα στο γενικότερο πλαίσιο που επιβάλλει η υλοποίηση της στρατηγικής των δυνάμεων εκείνων που «κρύβονται» πίσω από την απορρύθμιση του κλάδου. του Δημήτρη Πανταζή / Ο Δημήτρης Πανταζής είναι φαρμακοποιός, MBA, dpantazis@doto.gr Π . Ο . Υ . ΟΟΣΑ: vs ποιος νοιάζεται για την ; % % 9 ± 4 # ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ