Φαρμακευτικός Κόσμος, Τεύχος #145

54 % % 9 ± 4 # ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΦΑΡΜΑΚΟΥ / ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΘΕΜΑ Υπάρχουν αρκετοί που βλέπουν στη ση- μερινή πραγματικότητα ένα είδος αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, όπου οι άνθρωποι βαδίζουν έκοντες άκοντες προς τη μοίρα τους, ενώ ασυναίσθητα συμπράττουν ώστε να επιφέρουν την ίδια τους την καταστροφή... Στο σήμερα οι άνθρωποι συμπράττουν με την αδράνειά τους και τη σιωπηρή αλλά ισχυρή συναίνεση στην ανα- γωγή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου ως υπέρτερου τρόπου οργάνωσης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής. Σε αυτό το μοντέλο οι αποκλίσεις, όπως αυτή της μικρής ιδιο- κτησίας, οφείλουν να παραδίδονται ως θυσία στους θεούς των αγορών, προκειμένου να αποσπάσουν την πολύτιμη εύνοιά τους. του Λευτέρη Μαρίνου Μέσα λοιπόν σε αυτό το «εξαγνιστικό» πνεύμα θυσιάζεται και η ανεξάρτητη μικρή ιδιοκτησία των φαρμακοποιών, με μοχλό τις απορρυθμιστικές ενέργειες του πολυνομοσχεδίου, όπου το μόνο που υπόσχεται με βεβαιότητα είναι την αλλαγή του επιχειρηματικού χάρτη στο χώρο του φαρμάκου. Αν όμως κάπου κατοικεί η αλήθεια, αυτή είναι στα γεγονότα και όχι στις σελίδες των κατά το μάλλον δογματικών οικονομικών εγχειριδίων, που αποδίδονται εν είδει ευαγγελίου στους αμαρτωλούς πένητες του ευρωπαϊκού νότου. Και η πραγματικότητα της πρόσφατης επα- ναρρύθμισης της φαρμακευτικής αγοράς στην Ουγγαρία, προκειμένου να αποκατασταθούν οι στρε- βλώσεις από την προηγούμενη απελευθεροποίησή της, αποκαλύπτει τη χρησιμότητα της μικρής ιδιοκτησίας και την αναγκαιότητά της ταύτισής της με την επιστημονική ιδιότητα του φαρμακοποιού. Μην ξεχνάμε ότι το Ανώτατο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποδέχθηκε την επιχειρηματική ανεξαρτησία του επιστή- μονα φαρμακοποιού ως σημαντική, προκειμένου να ασκήσει επωφελέστερα για την υγεία του συνόλου το λειτούργημά του. Το να αποστρέφεται κανείς την πραγματικότητα, να προ- σποιείται ότι οι αποφάσεις του Ανώτατου Ευρωπαϊ- κού Δικαστηρίου δεν υπάρχουν και να νομοθετεί αγνοώντας το σκεπτικό τους δεν μπορεί και δεν θα πρέπει να αποδοθεί μόνο σε ιδεοληπτική τύφλωση. Είναι το αποτέλεσμα της μεταμόρφωσης της οικονο- μικής δύναμης των επιχειρηματικών συμφερόντων των ισχυρών σε πολιτική ισχύ και της αποτύπωσης της επικράτησής τους με το μελάνι του νομοθέτη στους κανόνες της οικονομικής λειτουργίας. Όμως ο πόλεμος δεν έχει κριθεί. Ευτυχώς η ευρω- παϊκή εμπειρία αποδεικνύει την ανεξάρτητη ιδιοκτησία ως αρκετά ανθεκτική, αρκεί να κατευθυνθεί στην επιχειρηματική μορφή στην οποία αυτή ευδοκιμεί: τα συνεργατικά δίκτυα. Ας προσπαθήσουμε να φανούμε σοφότεροι από το πολιτικό προσωπικό και ας μην επαναλάβουμε το λάθος τους, αγνοώντας την αλήθεια των γεγονότων. Ο Λευτέρης Μαρίνος είναι MSc φαρμακοποιός, μέλος του Φ.Σ. Αττικής, elmarinos@gmail.com Τα φαρμακεία θυσία στους θεούς των αγορών